Love from the badboy

5

Ik begin te gillen en om me heen te slaan. Als ik ineens iemand auw hoor roepen. Ik kijk naast me en zie Thomas. 'Vieze pedo blijf van me af en ga me zeker niet ontvoeren, ik haal echt de FBI er bij ofzo laat me nu deze auto uit!'

'Nee, we gaan nu eerst naar mijn huis en dan ga je andere kleren aan doen en dan gaan we wel weer naar school toe' ik zie hem grijnzen en ik krijg er kotsneigingen van. 'Mooi niet pedo, je gaat mij nu naar mijn eigen huis brengen!'. 'Nee ik heb nu de macht over jou aangezien je er niet uit kunt dus gaan wij lekker even plezier maken'. ik leg me er maar bij neer maar bedenk me dan opeens als we aan het rijden zijn, hij is pas 16. 'Hé je bent pas 16 mag je wel eens rijden?' 'Nou eigenlijk niet nee mar daar trekken we ons maar niks van aan ;)'. OMG als ik hier levend uit kom ga ik hem echt vermoorden.

We rijden een gigantische oprijlaan op en ik zie een enorme villa, volgensmij ben ik al weer als een debiel aan het staren want ik hoor naast me: ' Uhm Anna ik vind je toch iets knapper als je normaal kijkt.'

Shit busted. Ik besluit maar niks terug te zeggen want anders ga ik weer stomme opmerkingen maken. Mijn autodeur word eindelijk opengemaakt, en even denk ik om weg te rennen maar zo ver ga ik niet komen, ik heb doorweekte kleren aan, het is super koud en ja mijn conditie. Ik volg hem maar naar de voordeur en als die open gaat ben ik weer net zo verbaasd als net. Dit is zooo freaking mooi!!!.

 We lopen naar boven, volgens mij naar zijn slaapkamer, tenminste dat dacht ik totdat ik een roze kame zag. Ik begon in mijn hoofd al helemaal beelden te krijgen van hem in een roze kamer, roze pyama en allemaal schattige knuffelbeestjes. Maar helaas hij haalt me uit mijn mooie dagdroom 'Dit is de kamer van mijn zusje, zij is 14 maar haar kleren zouden jou vast wel passen. Waarom kijk je trouwens weer ze eng als net?' oh shit weer betrapt. 'Oh uhm, ik dacht even aan jou in deze kamer en roze pyama's.' Hij trekt een raar gezicht en ik zie hem denken never in my whole life.

Ik krijg wat kleren en hij loopt weg, waarschijnlijk naar zijn eigen kamer. Als ik me heb omgekleed komt hij weer terug, in andere kleren. Hij trekt mijn natte kleren uit mijn hand, en rent ermee weg. Ik begin te schreeuwen en ren hem achterna, als ik hem eindelijk zie en helemaal buiten adem ben heeft hij mijn kleren niet meer in zijn hand. UH WAT waar the fuck zijn mijn kleren, ik bedenk me maar om dat niet zo te vragen maar alsnog. 'Uhm waar heb jij mijn kleren gelaten?'. 'Oh die zitten in de droger, over anderhalf uur zijn ze klaar'. OMG NEE niet anderhalf uur met hem. 

Ik loop boos naar de woonkamer en zie twee dampende mokken staan. 'Uh ja ik dacht dat je wel zin zou hebben in warme chocolademelk na die kou' zegt hij een beetje aarzelend, dat ben ik niet van hem gewend, misschien heeft hij toch wel een lieve kant. Ik ga op een bank zitten en hij komt naast me zitten, ik neem een slok van mijn drinken en omg eht is nog lekker ook, 'Dit spul is echt lekker joh' 'Ja weet ik toch, ik heb het gemaakt😏'. Nee hoor ik heb me vergist hij is weer zo'n arrogante zelf.

ANDERHALF UUR LATER

Ik hoor de piep van de droger afgaan, yes weg hier, het was opzich niet heel erg. Maar hij werd al weer snel zijn klootzakkerige zelf. We hebben een beetje netflix gekeken. Ik doe mijn eigen kleren weer aan, en wil naar de deur terwijl ik me besef dat ik niet weet hoe ik terug kom op school. 'Hé Thomas wil je me weer terug naar school brengen?'. Ik probeer het zo lief mogelijk te vragen terwijl hij weet dat ik nooit zo lief zou doen tegen hem. 'Nou, we kunnen ook hier nog een beetje chillen enzo 😉;)' 'Nou nee bedankt ik ga liever nu terug' jep daar heb je het mijn liefheid is verdwenen. 'Oké dan'. Hij komt naar me toe lopen en doet de deur van de auto open.

Eenmaal weer op school hebben we nog maar 2 uur les, ik zie dat Thomas weer terug naar huis rijdt. Hij gaat dus weer naar huis. Als ik op school ben ren ik gelijk naar Amelie toe, ze komt helemaal ongerust op me af lopen. 'Waar was je?!'. Mijn gezicht staat op onweer en ik zeg Thomas. Ik zie aan haar dat ze genoeg weet. We gaan in de les zitten, en ik begin haar het hele verhaal uit te leggen, met een paar onderbrekingen van de docent dat we stil moeten zijn, boeie daar doen we toch niks op uit. Als ik het verhaal heb verteld begint ze keihard te lachen, 'Ja hoor dit zou jou wel weer overkomen he anna?'. Ugh ergste dag van mijn leven dit.