Love from the badboy

29

POV Anna
Ik zit nu in de wachtkamer in het ziekenhuis. Ik wou meelopen met Thomas maar ik werd tegengehouden voor de operatiekamer. Hij wordt op dit moment geopereerd, de kogel moet uit zijn buik gehaald worden. Folkert, Amelie en de ouders van Thomas zijn inmiddels ook in het ziekenhuis. Ik zit te huilen en Amelie probeert me te troosten, niet dat het lukt maar ja. We zijn al een uur aan het wachten totdat er een dokter komt om iets te vertellen. Er komen wel steeds dokters maar die lopen dan door, of ze denken dat wij bij iemand anders horen. Mijn ogen vallen ook steeds verder weg, maar ik mag niet in slaap vallen, ik moet er zijn tijdens de uitslag.

2 uur later
'Anna, Anna.....' ik hoor vaag mensen mijn naam schreeuwen, volgens mij is het Amelie. Ik blijf maar gewoon slapen. 'ANNA als jij nu niet wakker wordt gooi ik al je noodles in de prullenbak!' Oh damn, gelijk word ik wakker. 'Wat is er?' nog steeds half slapend ga ik rechtop zitten en zie ik dat ik op de schouder van Folkert in slaap ben gevallen.

'Owh shit, sorry Folkert.' 'Geeft niks meid.' Ik kijk hem raar aan en geef hem lachend een duwtje tegen zijn schouder. 'Maar waarom maakten jullie me wakker.

'Kuch kuch' en dan pas zie ik de dokter voor ons staan. Gelijk spring ik op. 'Bent u de dokter? OMG Hoe gaat het met Thomas? Is de operatie gelukt? Leeft hij nog? Hij moet nog leven anders is mijn leven voorbij en overleef ik niet meer begrijpt u het dan niet ik kan niet leven zonder hem.'

Hij zucht. 'Meisje, als je nou even wacht tot ik mijn verhaal gedaan heb. Mokkend ga ik weer zitten. Ik heb goed en slecht nieuws. En bij slecht nieuws gaat er weer en schok van wanhoop en verdriet door me heen.

De dokter blijft even stil. 'Man, idioot vertel het dan ook gelijk.' Ik krijg een dodelijke blik van Amelie maar dat boeit me even helemaal niet. 'Het goede nieuws is dat de operate geslaagd is, de kogel is succesvol verwijderd en de wond geneest goed. Het slechte nieuws is echter dat zijn lichaam nog zo ontzettend zwak is dat hij in een kunstmatige coma wordt gehouden ook zodat hij dan minder pijn heeft.' En met die woorden loopt hij weg.

En heel even na het woord coma stort mijn wereld in, het kan dus nog fout gaan. Straks wordt hij niet wakker uit de coma, dat wil ik niet weer meemaken.

~Flashback~
In paniek wordt ik opgebeld door mijn tante. 'Met Anna.' 'Hej meisje, uhm ik heb niet zo'n goed nieuws voor je. Je nichtje is vanochtend aangereden op de fiets, ze ligt in coma.' Ik zak op de grond neer en begon te huilen. Mijn nichtje was het enigste meisje die me begreep. 'hallo... Anna?' 'Hoe erg is het?' 'Ze heeft 10% overlevingskans.....' meer hoor ik niet. Ik hang op en begin nog harder te huilen.
2 dagen later kreeg ik het bericht dat ze was overleden.
~Einde flashback~

Dit was ongeveer 5 jaar geleden, ik was toen net verhuisd en kende niemand. Mijn nichtje was toen mijn enige vriendin, maar toen was ze opeens weg. Tranen komen in mijn ogen maar ik laat ze niet toe. Dan komt Folkert naar me toe, 'hej Anna, ga je mee naar Thomas?' zonder antwoord te geven loop ik hem achterna. Ik open de deur en zie daar het levenloze lichaam van Thomas liggen. En weer komen er tranen op. Dit keer laat ik ze toe, Folkert loopt de deur weer uit zodat ik alleen ben met Thomas. We hebben dan wel niks maar hij voelt gewoon als mijn vriendje.

1 uur later zit ik nog steeds naar hem te kijken. Zijn gezicht is zo perfect. Langzaam begin ik te zingen:
When I see your face
There's not a thing that I would change
'Cause you're amazing
Just the way you are

And when you smile
The whole world stops and stares for a while
'Cause boy, you're amazing
Just the way you are

Zijn oogleden beginnen te trillen, 'Ik zei toch dat je mooi kon zingen.' OMG hij is wakker. 'THOMASS' ik ren op hem af en knuffel hem. 'Hoe gaat het?' 'Mwoa, beetje hoofdpijn.' Dan komt er een dokter binnen lopen. Ik moet de kamer uit omdat de dokter onderzoekjes gaat doen.

PAAR DAGEN LATER
Vandaag zouden we eigenlijk een filmavond houden, ik heb een verrassing voor Thomas. Tot nu toe ben ik elke dag bij hem langsgeweest om gewoon gezellig te praten en bij te praten over school. Gister heb ik met de dokter geregeld dat ik vanavond bij Thomas mag blijven slapen, dus alsnog hebben we een filmavondje. Ik heb al een hele tas ingepakt, nou ja tas een koffer. Een koffer met al mijn spullen en dan een boodschappen tas met eten en drinken. Aangezien Thomas zei dat het eten daar niet te vreten was.

Eenmaal op het ziekenhuis loop ik naar de goede kamer, ik doe de deur open en zie Thomas op zijn laptop. Als hij mij ziet krijgt hij een glimlach. God wat doet hij toch met me ik word steeds verliefder. 'Hej hej.' 'Hej An wat heb je allemaal bij je.' Ik zet mijn spullen neer en ga naast hem zitten. 'Ik heb een verrassing voor je.' Er tovert een of andere pedogrijns op mijn gezicht. Hij fronst. 'Weet je welke dag het vandaag is?' 'Uhm ja vrijdag toch? Maar wat is dan zo........ Oh' nu heeft ook hij een pedogrijns. 'Filmavond.' Ik knik. Ik pak de plastic tas uit en ja het hele bed ligt nu vol met eten. Voor de duidelijkheid: blikjes cola, paar zakken snoep, zakken popcorn, zakken chips, chocola alles ligt er. Thomas kijkt er grijnzend naar. 'Kom je dan ook in mijn bed slapen?' 'Nou de dokter zou er voor mij een extra bed bij leggen.' 'Ja maar die is er niet, schat kom nou maar gewoon bij mij liggen.

Even later liggen we allebei in onze pyama in zijn bed films te kijken, ik lig met mijn hoofd op zijn schouder en hij kroelt door mijn haar. Ik kijk hem aan en hij kijkt mij aan. Dit is echt zo'n cliché moment uit een romantische film. Hij komt steeds dichterbij met zijn hoofd. En dan raken onze lippen elkaar.

Dan trekt Thomas terug. 'Lieve Anna, ik weet dat dit niet echt een perfecte en romantische plek is maar wil je mijn vriendinnetje zijn?' 'Ja Thomas, heel graag!'

EINDELIJK ZIJN ZE BIJ ELKAAAAAAAR

Sorry voor het niet uploaden zo'n lange tijd, ik was het gewoon echt vergeten. 

Maar wat wel heel positief is, OMG ik heb bijna de 5K READS!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Iedereen bedankt voor het lezen enzooooo

xxxxxx