As promised, this one's for you Joellyn22.😊
Kim
“Kapit lang guys, kaya yan!” I said to the team habang nakahudle kami sa gitna ng court after ALE scored a point, pampalakas loob. Paano ba naman kasi, it's already fourth set and we're trailing sa score.
“Gaano kahigpit, Boss? Gaya ng pagkapit ni Ate Gurl?” Kianna whispered to me.
“Huh?”
“Sus, maang maangan pa more!”
“Go Kimaaang!” A girl from the audience shouted as I was able to score on a one, two play.
“Uyyy, chinicheer ni Superfriend.” Sabi ni Majoy habang nginunguso si Cyd na nakatayo na kakacheer.
“Mabuti pa si Superfriend, supportive. Eh si girlfriend, hindi pa nagpapakita mula game one.” Dagdag pa ni Dawn.
“Hala, grabe sila. Busy lang si Tin.” Pagkontra ko.
“Sus. Ang sabihin mo, hindi talaga sya supportive.” Singit naman ni Des.
Di na lang ako umimik. Totoo naman kasi sinasabi nila. Hindi pa talaga nagpapakita si Tin sa kahit ni isang game namin. Ewan ko ba dun, laging tumatanggi pag niyayaya kong manood.
Di ako makapagconcentrate sa game, ewan ko. Nawala na lang ako sa focus. Napaisip ako sa sinabi nila, naggo-goodluck naman sya before our game kahit thru text lang. Di gaya ni Cyd na tatlong game lang ata ang hindi napanood ng live. Pumupunta pa yan sa dugout bago ang game. Bakit ko ba sila pinagkokompara? Arghhh! Kainis.
“KAF, okay ka lang?” Tanong ni Tin. I mean, Ernestine.
“Oo. Okay lang ako.”
“You sure? You looked confused...”
“Yeah, I'm okay.” Langya, napaenglish ako dun ah.
--
The game ended at natalo kami. Sobrang nakakalungkot kasi feeling ko natalo kami dahil sakin. Ako pa naman dapat ang magcheer up at magmotivate sa kanila pero ako ang unang sumimangot.
“Kim...”
“Huy. Tawag ka ni coach.”
“Ah. Huh?”
“Sabi ko, tawag ka ni coach.” Pag uulit ni Kianna.
"Tawag mo daw po ako coach?"
"Anong nangyari sayo kanina? Ang ganda naman ng laro mo nung una ah?"
"Sorry po, may iniisip lang po ako."
"Ano ba yan Kim. Sa kalagitnaan ka pa talaga ng game nag isip? Sinabi ko naman na sa inyo na magfocus sa game lalo na ikaw. Alam mo namang tinitingala ka ng mga teammates mo. Ikaw ang leader nila! Kung down ka, madadown din sila. Ayoko kong makita ulit yung laro mo na yun. Iset aside mo muna lahat ng problema mo pag may game tayo."
"Opo coach, sorry po talaga."
"Imi..." I hugged her as soon as I saw her.
"Cyd..." I called her name habang umiiyak at sumiksik pa lalo sa leeg nya. Nakakafrustrate.
"Okay lang yan, Kim. Round 2 lang yan, may finals pa."
"Pano kung di matalo pa rin nila kami sanfinals?"
"Hindi yan. May tiwala ako sa inyo, lalo sayo. Kapit lang, okay?"
"Pano kung wala na akong makapitan? Saan ako kakapit?"
"Kapit ka lang sakin, gaya ng pagkapit ko sayo."
"Ano?"
"Ang sabi ko, kapit ka lang sa team, sa coaches, tsaka sa sarili mo. Maraming fans ang sumusuporta at kumakapit pa din sa pag asang magbaback-to-back finals ang Lady Spikers. Kaya yan, tiwala lang!"
"Baka madisappoint ko lahat ng fans."
"Wag ka ngang negra! Ay este, nega. Kung totoo silang supporters, manalo man o matalo, susuportahan pa rin kayo. Tandaan mo, ano man ang mangyari andito pa din ako para sayo. Ako kaya #1 cheerleader mo! Fightinnnng!"
"Thank you, Cyd. Thank you."
Fin.
A/N: Okay, another lame update. Hahahaha
PS. Sino pupuntang San Carlos mamaya or bukas para manood ng F2 vs CESAFE all stars? Sabay tayo.
