Hayal kurup o hayalin gerçekleşmemesi mi daha acı, yoksa hiç hayal kuracak kadar yakın olamamak mı? Bana sorarsanız; bir cümlede hayal geçiyorsa başlı başına bir acıdır zaten... Hayal kurmak, hiç gerçekleşmeyeceğini bildiğiniz bir anın senaryosunu yazıp, oynamaktır. Siz bakmayın hayal kurup gerçekleştirenlere. Hedef ve hayalleri karıştırıyor onlar. "Benim hedefim doktor olmak!" cümlesindeki gerçekçiliği görüyorsunuz değil mi? Peki ya, "Benim hayalim seninle evlenmek!" cümlesindeki sahteliği?
Bence siz hayal ve hedefin farkını anladınız, dağılalım...
Dağılmak en iyi yaptığımız eylem aslında. Peki ya toplanmak? Aranızda dağıldıktan sonra toplanmayı başarabilen var mı? Aslında benimki de sorumu şimdi ya! Kendini toparlayan bir insanın elinde "Sana Feda Ettim" isimli bir kitabın ne işi olabilir ki... Aynı kaderleri paylaşamasak da, aynı kederleri yaşıyoruz biz.
Biz gitmenin ne demek olduğunu çok iyi bilirdik. Bu yüzden kimseden gitmedik. Değer verdiğimiz insanlar üzülmesin diye, mutluluğumuzu feda ederken, onlar her şeye yazık ediyordu.
Aklıma gelmişken; siz hiç birlikte 6 sene geçirdiğiniz, aşkı öğrendiğiniz ve asla terk edemediğiniz kişinin mezarına papatyalar götürdünüz mü? Ben götürdüm.
Mekanın kalbim olsun Eda'm...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SANA FEDA ETTİM
Fiksi UmumTürkiye'nin ilk Amerikan Sinema Kurgulu Romanı! *** (TANITIM METNİ) Yalnız büyüyordu Sedat. Hayatın bütün gerçeklerini, yanlışlarla karşılaştığında fark edecekti. Ancak onun doğru bildikleri, aslında en başından beri kurgulanmış bir oyundu. Ge...
