Η χρονια που πέρασε ήταν πολύ συνηθισμένη όπως όλα τα χρόνια της ζωής μου. Με λένε Ελίζαμπεθ και με φωνάζουν Λίζα. Βλέπετε δεν έχω και την πιο ωραία ζωή που μπορεί να φανταστεί κανείς. Στο σχολείο δεν έχω πολλούς φίλους και την περισσότερη ώρα την περνάω μόνη μου. Εχω ελάχιστες φίλες αλλα Όταν είναι να βγούμε θα το ξενιχτυσουμε.
Είμαι σχετικά χαμηλών τόνων κορίτσι αλλα μην διανοηθεί κανείς να κάνει κακό σε κάποιον δικό μου άνθρωπο θα γίνει της μουρλής. Εκτός απο το ότι έχω λίγες φίλες, μου αρέσει και ένα αγόρι. Το όνομα του είναι Χάρβεϊ και δυστυχώς, είναι ο player του σχολείου. Φανταστείτε πόσο χαζή Είμαι για να μου αρέσει αυτός ο συγκεκριμένος. Να μου πεις τα συναισθήματα είναι αμοιβαία αλλα αυτός έχει οποία θέλει την έχει στα πόδια του. Αλλά εγώ με τον Χάρβεϊ έχουμε μια ιδιαίτερη σχέση μεταξύ μας. Πολύ παλιά είμασταν κολλητή αλλα οταν πήγε γυμνάσιο άρχισε να απομακρύνετε απο εμένα. Βλέπετε έγινε ο γόης του σχολείου οπότε γιατί να ασχοληθεί με κάποια της ταξης μου. Εγω είμαι το τελείως αντίθετο απο αυτόν Αλλα τι να κάνουμε. Φυσικά και συνεχίζουμε να μιλάμε με μυνήματα αλλά στο σχολείο κάνει λες και δεν με ξέρει. Βλέπετε η κολλητή μου ξέρει όλο το παρελθόν που είχα με τον Χάρβεϊ και ακόμα πιστεύει ότι με γουστάρει. Την λένε ερικα και είναι πολύ κοινωνική σε αντίθεση με εμένα. Προσπαθώ να της βρώ κάποιον και σε αυτήν αλλα λέει δεν θέλει.
Σήμερα καθόμαστε εγω και η ερικα στο σπίτι μου και κάνουμε μαραθώνιο ταινιών. Το κάνουμε αυτό απο πολύ μικρές και πλέον μας έχει γίνει συνήθεια. Βλέπουμε ρομαντικές ταινίες και μελαχγωλουμε γιατί δεν πρόκειται να τύχει κάτι τέτοιο σε εμάς.
"Οοοοο...κοίτα πόσο πολύ την αγαπάει." Μου λέει η ερικα με δάκρυά στα μάτια αφου μόλις ο πρωταγωνιστής πέθανε για να σώσει την ζωη απο την γυναίκα της ζωής του.
"Το βλέπω ερικα. Κάτι άσχετο, αλλα αύριο δεν θα πάμε στο πάρτυ του Λυκείου?"
"Είσαι τρελήηηη....χάνω εγώ τέτοιου είδους πάρτυ. Θα το κάψουμε. "Μου λέει και αρχίζουμε να Γελάμε και οι δύο σαν υστερικά.
Το επομενο βραδυ εγω και η ερικα πηγαμε στο πάρτυ. Ειχαμε ντυθει και οι δύο με πανεμορφα ρουχα για να δείχνουμε μεγαλύτερες γιατι εμεις ημασταν ακομα 2 Λυκείου. Καθυσαμε και ήπιαμε δυο ζεστές σοκολατες. Καθως καθόμασταν με πλησίασε ενα αγόρι το οποίο πήγαινε Τρίτη Λυκείου. Το ονομα του ηταν ζακ και ηταν πολυ ομορφος.
"Θελεις να χορέψουμε"μου ειπε και εγω δεν του αρνήθηκα. Καθως χορεύαμε και μηλαγε ανακάλυψα πως ο ζακ δεν χωνεύε τον Χάρβεϊ. Εκεινη την στιγμή ηθελα να ανοιξη η γη να με καταπιεί. Σκεφτηκα πως χωρευα με ενα παιδι το οποιο δεν χωνευε τον Χάρβεϊ. Σταματησα και του ειπα οτι επρεπε να φυγω.
"Που πας ?"με ρωτησε. δεν του απαντησα και σηκωθηκα και εφυγα χωρις να πω τιποτα.
"Τι επαθες ?"με ρωτησε η ερικα και εγω της ειπα οτι ο ζακ δεν χωνευε τον Χάρβεϊ.
Την επομενη μερα στο σχολειο ενα χερι με τράβηξε μεσα στης τουαλέτες.
"Γιατι εφυγες ?"τελικα ηταν ο ζακ και εγω δεν ηξερα τι να του πω
"Επρεπε να παω σπιτι"του απαντησα αλλα δεν νομιζω οτι ηταν και πολυ πειστικό .
"Μην ξαναφυγεις τοσο γρήγορα,χωρις ενα καληνύχτα,μου ελειψες"ειπε ο ζακ και μολις τελείωσε με πλησίασε εβαλε τα χερια του γύρο απο την μεση μου ηρθε κοντα στο πρόσωπο μου και ενιωσα τα χείλη του να ακουμπανε στα δικα μου
"Τα λεμε αργοτερα "ειπε. Λες και δεν έγινε τιποτα. Εγω ετρεξα γρηγορα στην ερικα και της ειπα ολα οσα εγινα .
"Και ο Χάρβεϊ τι θα γινει?"με ρωτησε και ειχε δικιο γιατι ουτε εγω ηξερα τι θα γινει αλλα το μονο που ηξερα ηταν πως ημουν ερωτευμένη με τον Χάρβεϊ και οχι με τον Ζακ. Απο την αλλη μερια ο ζακ ηταν πολυ καλος μαζι μου και μετα απο το φιλί ένοιωσα κατι παραπάνω.
Μπορεί με τον ζακ να έχω περισσότερες ελπίδες αλλά τον Χάρβεϊ τον ξέρω πόσα χρόνια. Έχω περάσει μια ολόκληρη ζωή μαζί του. Αλλα είναι ο player του σχολείου. Δεν πρόκειται να τα φτιάξουμε και το ξέρω. Απο την μια θα ήθελα να πραγματοποιηθεί το όνειρο μου αλλα απο την άλλη είναι απλά ένα όνειρο. Δεν είναι πραγματικότητα για να χαρώ.
"Εεεε...με ακούς που σου μιλάω?" Μου φωνάζει η ερικα και με ξυπνάει απο της σκέψεις.
"Δεν ξέρω ρε ερικα. Δεν σου φάνηκε πολύ παράξενο όλο αυτό με τον Ζακ? Νομίζω κατι μου βρωμάει αλλα δεν ξέρω τι."
"Εεεε... ναι. Μπορεί κάτι να θέλει να κάνει ή μπορεί να θέλει να σε χρησιμοποιήσει για κάτι."
"Μήπως θα ήταν καλύτερα να ξεκοψω μαζί του?"
"Εγω πάντα θα προτιμώ τον Χάρβεϊ. Τον ξέρεις πόσα χρόνια. Έχετε υπάρξει κολλητοί. Δεν μπορείς να τον ξεπεράσεις έτσι απλά επειδή κάποιος σου την έπεσε και σε φίλησε. Ξύπνα λίγο."
Το σκέφτηκα πολύ αυτά που μου είπε η ερικα. Όντως δεν μπορώ να ξεπεράσω τον Χάρβεϊ αλλά είναι ένας player. Δεν μπορεί να ερωτευτεί. Ούτε εγω μπορώ να κάνω κάτι μαζί του γιατί Ξερω ότι θα πληγωθω και θα φάω πολύ άσχημα τα μούτρα μου.
Το κουδούνι ήχησε στα αυτιά μου και με έκανε να ξυπνήσω απο της σκέψεις. Πραγματικά βαριέμαι υπερβολικά πολύ να πάω να κάνω μάθημα αλλα ευτυχώς είναι η τελευταία ώρα και δεν θα χρειαστεί να υποστώ ακόμα μια φορά τον Χάρβεϊ. Βλέπετε κάθετε ακριβώς απο πίσω μου και όσο και να μην το Θέλω κάθε φορά που με αγγίζει, τι σώμα μου ανατριχιάζει και η καρδιά μου αυξάνει γρήγορα του χτύπους.
Θελω να πω πως ειναι η πρωτη μου ιστορια και θα ηθελα την πληρη Υποστήριξη σας . Ελπιζω να σας αρεσει και θα βαλω τα δυνατα μου
Love you all😘😘
YOU ARE READING
Sometimes Love Hurts...
Teen Fiction"Συγγνώμη. Δεν θα σε ξανά αφήσω να περιμένεις. Και να ξέρεις πως έτσι και τον ξαναδώ μπροστά μου, αυτά που του έκανα σήμερα δεν θα ειναι τίποτα με εκείνα που θα του κάνω. Άμα σε ακουμπήσει να ξέρεις απο τώρα πως θα το σκοτώσω με τα ίδια μου τα χέρια...
