Καθόμουν μαζί με τον Χάρβεϊ και περιμέναμε την Ερικα να έρθει. Καθώς η πόρτα του σχολείου ανοίγει βλέπουμε την Ερικα να είναι με χέρι χέρι με τον Ζακ. Πόσα επεισόδια έχω χάσει. Μου λέει το υποσυνείδητο μου και νομιζω έχω χάσει πολλά.
Flashback
Ερικα's pov
Το απόγευμα δεν είχα τίποτα να κάνω. Ήταν ακόμα νωρίς και είχε ήλιο οπότε αποφάσισα να βγω για τρέξιμο. Έβαλα τα αθλητικά μου και έπιασα τα μαλλιά μου έναν ανέμελο κότσο.
Ενημέρωσα τους γονείς μου ότι θα παω για τρέξιμο και πήρα και το κινητό μου.
Έβαλα τα ακουστικά στα αυτιά μου και άρχιζα να τρέχω ενώ παράλληλα ακούω και την αγαπημένη μου μουσική.
Δεν ξέρω για πόση ώρα τρέχω αλλά έχω αρχίσει να λαχανιαζω. Την ώρα που έτρεχα σκονταψα πάνω σε κάποιον.
"Άνοιξε τα μάτια σου και κοίτα που πηγαίνεις. Βλάκα"Αρχιζω να φωνάζω ενώ προσπαθώ να σηκωθώ γιατί εχω χτυπήσει το πόδι μου.
"Συ..συγγνώμη δεν το ήθελα" μου λέει και όταν τον κοιτάζω μένω έκπληκτη. Ηταν ο Ζακ.
"Σορρι που σου φώναξα δεν κατάλαβα οτι ήσουν εσύ" του λέω ενώ νοιώθω ντροπή που του φώναξα.
"Δεν πειράζει. Σε χτύπησα?" Με ρωτάει φανερά μετανιωμένος που έπεσε πανω μου.
"Οχι καλά είμαι." Του λέω για να μην αισθάνεται άσχημα. Κανείς δεν λέει τίποτα και επικρατεί άβολη σιωπή.
"Εεε...θέλεις να πάμε για καφέ?"Επιτέλους σπάει η σιωπή και ο Ζακ με ρωτάει με ευγένεια.
"Ναι. Θα το ήθελα πολύ." Του λέω ενώ του δίνω το ποιό θερμώ μου χαμόγελο.
Αρχίζουμε να προχωράμε δίπλα δίπλα ενώ μιλάμε για διάφορα άσχετα πράγματα.
Φτάνουμε στη πιο δημοφιλείς καφετέρια που συχνάζουν παιδιά της ηλικίας μας. Ο Ζακ μου ανοίγει την πόρτα ενώ μου λέει να περάσω. Οοοο τι τζέντλεμαν...σκέφτομαι.
"Οοοο σας ευχαριστώ πολύ" του λέω ενώ κάνω μια υπόκλιση μπροστά του και αρχίζουμε να γελάμε και οι δύο.
Καθόμαστε σε ένα τραπέζι το οποίο βρίσκετε δίπλα από ένα μεγάλο ενυδρείο.
Πραγματικά αυτό το μέρος είναι πολύ ωραίο. Έχει χρυσές και μαύρες ταπετσαρίες, ενώ στο από το ταβάνι κρέμονται μεγάλοι πολυελαιοι.
"Πολύ ωραίο αυτό το μέρος."με κοιτάει και γελάει. Λογικά κατάλαβε οτι έχω μείνει με το στόμα ανοιχτό.
CZYTASZ
Sometimes Love Hurts...
Dla nastolatków"Συγγνώμη. Δεν θα σε ξανά αφήσω να περιμένεις. Και να ξέρεις πως έτσι και τον ξαναδώ μπροστά μου, αυτά που του έκανα σήμερα δεν θα ειναι τίποτα με εκείνα που θα του κάνω. Άμα σε ακουμπήσει να ξέρεις απο τώρα πως θα το σκοτώσω με τα ίδια μου τα χέρια...
