1

111 4 0
                                    

merhaba kuzularımmm.söylediğim gibi yeni bir korku kitabı ile karşınızdayım.çok heyecanlıyım ve hemen kitaba geçmek istiyorum.fakat önce birşey belirtmek istiyorum.önceki kitabımda kullandığım gibi bu kitabımda da deniz isimli bir erkek olacak.bunun nedeni ise bu ismi çok sevmem.

off.yine o berbat okul günlerinden biri ve benim sabah erken kalkmam gerekiyor.bu düşünceyi kafamda yaklaşık 100 kere tekrarlayıp zorla banyoya gittim.elimi yüzümü yıkayıp kendime geldiğimde saate bakmayı akıl ettim.saat in 7.45 i gösterdiğini görünce üzerimdeki uyuşukluk anında kalktı ve koşarak odama geri dönüp üzerimi değiştirdim.çantamı da alıp alt kata indim.annemin bana kahvaltı yapmamı binlerce kez söylemesine rağmen onu takmayıp arabama bindim.hız sınırını aşmamaya özen göstererek ama yine de hızlı denilebilecek kadar bir hızda-ki bu cümlenin ne kadar anlamsız olduğunun farkındayım-arabayı sürdüm ve okula geldim.saate baktım.8.05... 5 dakika geç kalsam da koşarak sınıfa girdim.şanslıydım ki tam öğretmenin arkasından girdim derse.ve hızla yerime -artık kalıplaşmış olan yerime-yani doğa nın yanına geçip oturdum.doğa;

-kanka neden geç kaldın.

-uyanamadım kanka

-tamam.    doğa nın en sevdiğim huyuydu.bu.sadece bir yada birkaç soru sorardı ama asla sorgulamazdı.her neyse.sonradan okula yeni gelen erkek çocuklarıın bizim sınıfta olduğunu farkettim.hemde tam önümüzde oturduklarını.sanırım ikisi arkadaştı ve sürekli konuşup gülüyorlardı.biri sarışın siyah a yakın gözlü,diğeri ise kumral ela gözlüydü.uzun gözüküyorlardı.en az ben ve doğa kadar vardı.bu arada ben size doğa yı tanıtmadım.sarışın uzun boylu renkli gözlüydü.onun en çok kıskandığım özelliği ise giydiği kıyafete göre göz renkleri değişiyordu.ve benim aksime en sevdiği şey ışık tı.ben karanlığı daha çok severdim ama o... bilmiyorum çok değişik bir insan.duygularını dışa vurur.kimseden birşey saklamaz.saklayamaz...yalan söylemez çünkü söylediğini çok belli eder.ben ise duygularımı sadece ona anlatırım .ya da çoğu zaman kimseye anlatmam.çok sırrım var rahatlıkla insanlardan birşeyler saklayabilirim.ve sanırım dünyanın en iyi yalan söyleyen insanıyım.bunun için asla bir çaba harcamam.doğuştan olan bir şey.ve aramızdaki en belirgin özellik ise ben kurnaz,sinsi ve ...soğukkanlıyım.insanlar acı çekerken mutlu olmuyorum ama üzülmüyorum da .hiçbir şey hissetmiyorum.kan dan tiksinmiyorum.ama o biri zarar gördüğü zaman benim kadar sakin kalamıyor.üzülüyor.hatta bir gün almanca öğretmenimiz-ki onu doğa ve öğretmenler de dahil kimse sevmezken-hasta olmuş ve okula gelememişti.herkes sevinç çığlıkları atarken-ders boş olduğu için-doğa AĞLAMIŞTI. kısacası aramızda şöyle bir gerçek vardı ki ben siyah sam o beyaz dı,ben kötüysem o iyiydi... ama bir şekilede bizi bir şey bağlıyordu birbirimize.ikimizin de anlamadığı bir bağ vardı aramıza... düşüncelerim öğretmenin yoklama alırken yüksek sesle EZGİ KUMSAL ERYİĞİT demesi ile  kesildi.

-ııı şey burda

-yarım saattir adını söylüyorum kumsal.

-üzgünüm hocam.neyse ki öğretmen üzerine çok durmadı ve DENİZ ŞANLI dedi.yeni gelenlerden kumral olan burda dedi.demek ki adı deniz miş.hemen ardından BARIŞ DUMAN dedi ve yanındaki sarışın olan burada dedi.en son ise DOĞA AYKAN dedi ve yoklama bitti.ders benim en sevdiğim ders edebiyat tı.hoca vakit kaybetmeden derse başladı.ben de büyük bir dikkat ileonu dinledim.normal derslerde doğa ile ya konuşur ya da yazışırdık ama edebiyat ikimizin de en sevdiği ders olduğu için ikimizde pür dikkat dersi dinliyorduk...



kuzularım bu yeni kitabımın ilk bölümüydü.ee korku bunun neresinde demeyin diye söylüyorum korku ilerki bölümlerde başlayacak...

Siyah melekHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin