Siyah melek

2

okulun bitmesine sadece bir ders kalmıştı.tenefüsteydik.doğanın -her zaman olduğu gibi-acıkmasıyla kantine gittik.doğa acıkır şeyler yerdi.ama lanet olsun ki kilo almıyordu.neyse.bir tost ve çay aldı.ben de bir kahve aldım ama... hiç boş masa yoktu.sadece okula yeni gelmiş deniz ve barış ın masasında iki kişilik boş yer kalmıştı ve tüm itirazlarıma rağmen şuan onların masasına gidiyorduk.OFF DOĞA...  sonunda masaya geldik ve ikisinin gözü de bizi buldu. sesizlik doğa nın;

-boş mu demesi ile bozuldu.barış

-evet dedi.umursamazlıkla.

-oturabilir miyiz? dedim.

-evet dedi deniz.                                   oturduk ve konuşmaya başladık.onlar da kendi aralarında konuşuyordu.endişeli gibilerdi.sonra deniz in telefonu çaldı. barış a korkmuş bir şekile

-arıyor  dedi  .barış da korkmuştu. biz de onları çaktırmadan izliyorduk.

-aç hadi dedi barış ve cebinden bir kağıt ve kalem çıkardı.deniz telefonunu açtı

-alo

-...

-buldun mu?

-...

-ne?

-...

-adres var mı elinde.

-...

-ne duruyorsun o zaman söyle

-...

-ne kadar zor olabilir

-...

-tabiki korkmuyorum ve eminim

-...

-of adresi vermeyeceksen kapatıyorum meşgul etme başka bir şekilde bulabilirim

-...

-tamam yaz barış dedi ve kağıda bir adres yazdılar.

-...

-teşekkür ederim birşey olursa ararım baybay

-... ve telefonu  kapattı. barış a dödü 

-adresin fotoğrafını çek ve bu kağıttan kurtulalım.başka sı bulursa tehlikeli olabilir. dedi ve fotoğrafı çekti.bize bakınca da konuşuyormuş gibi yapmaya devam ettik.deniz.

-kızlar sohpet etmeyi isterdik ama bir işimiz var.aynı sınıftayız zaten sonra görüşürüz.biz kaçtık baybay dedi ve barış ta aynen baybay diyince gittiler.o kağıdı da cebine attı.ben se kağıttaki adresi bulmak için kuduruyordum.kağıda odaklandım ve... OHA KAĞIT CEBİNDEN DÜŞTÜ onların daha fazla uzaklaşmalarını  bekledim ve onlar gidince de kağıdı yerden alldım. doğa ya herşeyi anlattım ve gidebileceğimizi söyledi. orda ne kadar kalcağımızı bilmediğimiz için ikimizde annemizi arayıp okuldan sonra derse kalacağız belki de sonra biraz dolaşırız dedik.son dersi de astık ve arabama gittik.adresin önüne geldiğimizde bir hadtane vardı karşımızda.adres hastanenin bodrum katını gösteriyordu.hastane çok eskisyi.sanırım içinde kimse yoktu ve burasıhastane değil tımarhaneydi. benim deyimim ile de delilerin kapatıldığı bina.içeri girmek için bahçe kapısına geldik.sonra da binanın kapısına doğru yürüdük.kapı açıktı.tam kapıyı itiyordum ki bi anda kapı kapandı ve kilitlendi.o kadar hızlı oldu ki... hala şaşkınlık içersindeydik.ve  hem doğa hem de benim telefonuma gizli numaradan bir mesaj geldi.

*orayı 10 dakika içersinde terk edin.yoksa olacaklardan ben sorumlu değilim.*kimdi bu? tam o sırada başka bir araç daha geldi.içinden deniz ve barış indi .yanımıza geldiler.

-burada ne işiniz var diye sordu.tam o sırada bir mesaj daha

*son 8dakika* biz de onlara olanları anlattık baya uzun sürmüştü.sonrada onlara mesajları gösterdik.sonra bir mesaj daha

*son 2 dakika kızlar* biz  de onlara neler olduğunu burayı nereden bulduklarını sorduk.

*1 dakika.canını seven kaçsııııın* hadi ama komik bir klişemiydi bu.neyse .deniz ve barış hemen burdan gitmemizi herşeyi anlatacaklarını söyledi.biz de koşarak bahçeden çıktık ve 4 ümüzde benim arabamın içine girdik.bir mesaj daha.hadi ama gittik işte ne istiyordu başka.

*aferin güzelim 3saniye ile kurtardınız*bu mesajı da onlara gösterdim ve bir kafeye gidip neler  olduğunu anlatmalarını söyledim.onlarda tamam sizi kendi arabamızla takip ederiz dediler ama...

-kaçmayacağınız ne malum dedim herkes şaşkınca bana baktı

deniz-hı? dedi

-yani bizi takip etmezseniz dedim.

-bize güvenmiyor musun?           gülme gibi bir  nefes çıkarıp

-sadece 1 sattir tanışıyoruz ve sizinle tanışmıyoruz.neden güveneyim.

-haklısın.o zaman ben sarşın arkadaşınla... pardon adın ?

-doğa

-hıh ben doğayla kendi arabamla gideyim sende denizle bizi takip et dedi.herkes aynı anda bana uyar dedi ve yola çıktık...

burada bitireyim heyecanlı olsun dedim kuzularım.evet artık 2.bölüm de bitti ve korku başlıyor