Plastic Fangirl: Operation [KathNiel]

Plastic - 10

Kath's POV

Isang linggo na rin nung kami ay napadpad dito sa New York. Lunes na bukas at kinakailangan ko na talagang pumasok. Naglibot pa kasi kami ni mommy sa buong New York, at super ganda dito

"Ma'am Kath, nasa kwarto niyo na po yung gagamitin niyo para sa class niyo at yung uniform mo..." sabi ng isa sa aming mga maids dito

"Okay po." nilamon ko yung ulam ko this breakfast, ang sarap eh. "Atsaka, asan po ba si mommy? Bakit ang aga niya po umalis?"

"Ah, oo ma'am. Mamaya nalang daw po kayong hapon magsimba, pinapasabi niya na may inasikaso lang siya sa branch nila dito sa New York."

*facepalm

May company pala kami dito sa New York? Akala ko worry free na ako sa kawalan ng oras nila!

"Okay po. Pero saan po ba yung school ko na pag-aaralan ko? May mga tagalog po ba doon?"

"Mga tagalog po doon. Philippine International School New York po yung school niyo. Dala-dala niyo pa rin po yung tradisyon ng mga pilipino." tumango nalang ako at nag wipe na ng naps.

Umakyat ako sa kwarto ko at nakaramdam ng pagka fangirl. Nanuod nalang ako ng videos ng idol ko. Yung totoong idol ko ha. Si Wu Yi Fan.

Ang gwapo niya talaga, funny, cool and chicken is really not his style. Na-miss ko tuloy si bess, yung tipong naga-iPad ako habang siya sa ibang kama nagda-Daniel Padilla pa rin. =____=

"Kath?" alam kong si mommy ito, binuksan niya ang pinto at iniwan ko muna yung iPad ko para mag-hug sa kanya. Tinawag niya ako kasi baka matatagalan pa daw ng konti si Dad, malapit na yung birthday ko. </3

--

Kinabukasan

Gumising na ako. May onting liwanag na rin kasi sa mukha ko, magang-maga pa yung mata ko kakaiyak. Nag-chika kasi kami ni Julia kagabi tapos sumunod si daddy na panay explain na parang hindi siya makaka-abot sa birthday ko.

Medyo excited ako sa first day ko pero may halong kaba, maga-adjust pa kasi ako sa bagong environment ko.

Hinatid ako ni mommy at ng driver namin, ayun! Iniwan nila agad ako kasi may schedule si mommy sa company namin ngayon. Ugh!

Habang papasok ako sa gate ay nakayuko lang ako at niyakap yung libro ko. Halos walang nakakapansin sakin dito kasi madalas sa kanila ay may kanyang grupo. Umupo ako sa isang bench sa school, nilagay ko ang libro sa bench at humingang malalim "Kath, ginusto mo ito eh. Kung wala kang kaibigan, edi wala!" pumikit ako. Sobrang sumikip yung dibdib ko. Nung dinilat ko ang mata ako ay nabigla ako sa lalaking nasa harap ko. Titig na titig siya sa mukha ko kaya nagulat ako ng konti. "A-any problem w-with me?"

"Hmm, not-nothing. I was just asking myself if you were asleep or... crying. Hehe, weird right? By the way, I'm Enrique. You a newbie here?" akala ko ba nagta-tagalog yung mga tao dito. T^T

"I-im Kathryn Bernardo, yep a newbie." ang tipid ko lang sumagot, baka magkamali ako sa grammar eh.

"Do you really speak English?"

"What do you think?"

"I think not." sabi niya ng seryoso tapos kinuha yung book ko na nasa bench at kinarga niya "kidding aside, yeah. You are good at English, so I guess you're so used with speaking english. Mahihirapan ako sa'yo!" nagkamot pa siya ng kanyang batok.

"Hoy! Kahit binulong mo iyon alam ko yon ha! Tagalog ako no!" tumawa siya at ako rin naman. Nilaan niya sa akin ang kamay niya at tinanggap ko.

Lunch break. At oo, aaminin ko ang saya ng class ko. Medyo marami gusto makipag-friends sa akin. At tinatanggap ko naman yung friendship request nila. Pero si Enrique pa rin yung palagi kong kasama. Nilibre niya akong recess at lunch pero tumanggi na ako kasi baka masanay na'ko!