Plastic Fangirl: Operation [KathNiel]

Special Chapter - Bea / Barbie

Teka lang! Hihirit ko muna 'to, kasi I know mero'ng iba malilito pa talaga. Pinangalanan ko nalang rin si Bea ng Barbie kasi...hmp! Trip ko lang! Dejoke. Sa previous chapters kasi napapangalan ko sa kanya Barbie kaya eto! Let's just re-consider it ha? :D Kebale, dalawa pangalan niya sa story na 'to.

Kathryn's POV

Umalis ako sa harap ni Daniel pero sumigaw pa talaga siya.

"Kath..." tumakbo siya at nag back hug sa akin. Niramdaman ko siya, hinawakan ko yung kamay niya "A-i don't--I mean, it's not my intention to hurt you..but there's this thing push---"

"Not your intention to hurt me? Eff you! You just did. And didn't you know? Aren't you aware that I have fallen for you? Yeah. It's just 3 days when we got both ourselves but the eff, I fell for you, j*rk!"

"Stop trash talking me!"

"Fine! Titigil ako. At sana, h'wag mo na akong paasahin. I have made up my mind. I'll not sign any contract with you. Okay! Pwede ka nang umuwi ng Pilipinas!"

"What do you want me to do? What do I need para manahimik na 'yan kaluluwa mo! Para mapatawad mo ako."

"I want you to--- Ugh! When I close my eyes, I see you. When I open my eyes, I see you. There is nothing I can do without thinking of you. I just want you out of me. That's all...."

"I'm sorry, Kath. If I can't love you back."

"It's fine with me...but maybe it will still take a long time para malimutan ka!"

"A-are you crying again?" ang tanong niya kaya ay pumunta na ako sa isang coffee shop malapit sa building. Hindi na siya nag-abala pa'ng sundan ako. Medyo natagalan din yung order ko kaya ay tumawag ako kay Julia pero hindi niya sinasagot.

"Where are you people? Where are you when I needed you most?"

"A-i'm j-just here." tiningala ko kung sino 'yong lalakeng nagsalita at yun pala yung kaibigan ni Daniel na kaklase ko na si Jon. "Kidding aside. B-but, who did this?" ang tanong niya, alam ko yung pag-iyak ko ang tinatanong niya. Umupo siya sa harap ko. Ngumiti ako tapos pinahiran ng kamay ko ang pisngi ko. "Let me do this for you." tumayo siya at ipinahid sa mukha ko ang damit niya.

"So sweet of you. B-but, do you have any intensions? B-baka ginagamit mo lang rin ako k-kasi may kai---" Bumalik siya sa upuan niya tapos nilagay niya yung thumb niya sa bibig ko, which means pinapatahimik ako

"I guess, alam mo na. So, I'm not Daniel, okay? And I'm not into playing feelings. But inaamin ko, nag advise ako sa kanya na ipagpatuloy muna 'yon because alam ko marami ka pang problema..."

"I have been crying for nth time. Some reasons were, I've been crying for the wrong person, the wrong reasons and so on! Ugh. My life is a whole d*mn mess!"

Nagkwentuhan kami ng konti ni Jon, ilang minuto rin ay dumating na si Alexander, isa rin daw sa admirer ko. Puro sila ugags na kaibigan ni Daniel. Puro sila patawa, kahit maga na yung mata ko ay tumatawa ako sa jokes nila.

"I hope this could make you feel better." sabay abot ni Alexander sa slurp. OMG! Gusto ko 'to. Na-miss ko tuloy bestfriend ko. At oo, nasabi ko na sa kanila lahat ng hinanakit ko sa mundo, sabi ko pasan pasan ko na yung problema ng buong New York kaya tutulungan daw nila ako, masyado raw kasing mabigat, mga baliw no?

Patayo na kami sa upuan namin kasi tatlong oras na kaming narito. Di namin namalayan na puro kape nalang pala yung ininom namin at hindi kami nakapag-lunch kaya ay pumanhik kami sa ibang restaurant. Suspended raw kasi yung classes eh. Kay masyadong maswerte ako ngayon.

Narito kami sa Diaz Cuisine. Pagmamay-ari kasi 'to nina Xander, tsaka Filipino foods ang narito.

Papasok na sana kami when someone caught our eye. "It's her. Ano na? Puntahan---" hindi ko na pinatapos si Jon sa sasabihin niya kasi ako na mismo ang kumalabit kay Bea, at first galit siya pero di kalaunan nag smirk siya ng nakakaloko. Nag-beso siya sa'kin yung maarteng beso.