Plastic Fangirl: Operation [KathNiel]

Plastic - 15

Kathryn's POV

"Huh? Ano ba pinagsasabi mo, Enrique."

"H-ha? Just l-let me be then one standing here. B-bakit ba? Uh-umasa ka ba?"

"My fault." tapos bumalik ako sa chest ni Enrique. Hindi ko talaga kaya yung scenario kanina. K*ngina kasi Kath. Walang talo! Ano ba! Umaasa ka pang magugustuhan ka niya? Eh ang tipo niya yung mistisa. Magising ka!

Kinapa ko yung cellphone ko kasi biglang nag-vibrate. Nakita ko'ng tumawag si Albie.

"Wait, a friend from Philippines just called. Wait!"

Sinagot ko ang tawag.

[Albie? OMG! Sorry hindi ako napataw---]

[Hi Kath. I have something to confess, actually--]

[Wait, a-ano 'ya--*hik*]

[S-si J-julia nalang magsasabi.]

[Naku! Dapat i-cheer up niyo 'ko ah! May problema kasi ako dito, kailangan good ne--*hik*news 'yan ha. Ang la---]

[Bess, buntis a-ako.]

[Bess???!!!!!!!! P-pano--no! Not p-pano p-pero nagpa-ano k-ka? Bess, anyare?]

[Bess, I'll explain! Sobrang na-depress kase s-si A-albie kaya ay di-dinamaya ko siya. Bess, out of plan---]

[W-wait, si Albie ba ang a-ama ng b-bata?! Please! No! Huhuhu]

[Bess.]

I hang the call. Umiyak ako ng umiyak, niyakap ko si Enrique. Dinala niya ako sa isang coffee shop at kinwento ko lahat sa kanya. Buong hapon akong umiyak, ni pagbukas ng cellphone ko ay si Enrique na ang gumagawa. Siya na ang sumasagot sa tawag nina Julia, kinakausap niya ito't sinasabing okay lang ako. Naglakad kami sa isang park, ibang-iba talaga sa park na pinupuntahan namin ni Julia. Umupo kami sa damuhan pero mugto pa rin yung mata ko.

"Bakit ba nila kayang manloko sa'yo? Maganda ka naman ah."

"Para akong baso. Kahit ga'no kaganda, nababasag pa rin." tinignan ko si Enrique mata sa mata. Nagi-indian sit kami sa damuhan. Tinataas baba ko yung kilay ko na nang-aasar kahit medyo mabigat na.

"May hindi naman nababasag ah? Yung plastics"

"Yun na nga eh, dahil hindi ako ginawang plastic, nababasag pa rin ako."

"Naku! Ba't ang drama mo ngayon?" ginulo ni Enrique ang buhok ko. Ngumiti ako ng bahagya, tiningnan ko lang yung mga lovers na nagde-date do'n sa ibang side dito sa park, ang sweet, yung iba nagfe-french kiss yung iba naman, matatanda na nagde-date.

"Nakakainggit 'yang ganyan oh." ningusuan ko yung mga matatanda na nagde-date.

"Asus! Alam mo bakit sila naging ganyan ka-sweet?....kasi nilampasan nila 'yang feelings na ganyan katulad mo..."

"Pero magiging ganyan pa kaya kami ni Albie?...hindi ko siya aagawin kasi kailangan ng baby nila ng ama..." nagkatinginan naman kami Enrique tapos humiga siya sa damuhan.

"Malay mo, hindi pa 'to yung pagsubok na darating sa'yo, diba? Baka may ibang lalaki pa."

"Ayoko na. Masyadong masakit na."

"De, what I mean is hindi lang kay Albie umiikot ang mundo ni Kath." bumalik siya sa pagi-indian sit "May darating naman talaga na ganito sa buhay natin, problema? Asus! Sanay na ako. Atsaka, baka naman sa pag-iyak mo ngayon, may matututunan ka. Just call God. Alam niya lahat at hinihintay ka lang niyang tumawag sa kanya."

"Hindi ko ata kaya ang ganitong sitwasyon sa susunod." ang tipid kong sabi. Ginulo niya naman yung buhok ko tsaka inayos ko.

"May darating pa ring ganito, someday in your life. What do we know? We don't own time, ang taas pa ng lalakarin mo, darating pa rin ang gan'to, we don't know if it will be worser than this, right? eut... baka masubukan niyo ring ganyan sa matanda oh, sweet no? People get sweeter at the very end because they both know to handle such a problem, right? Malay mo, hindi talaga si Albie. Lumingon lingon ka, baka andiyan na!"