Plastic Fangirl: Operation [KathNiel]

Plastic - 12

Daniel's POV

"No. Though naa-annoy ako sa mukha niya, I'll never court her. Ang panget niya ata atsaka I'll be loyal to my girl." sabi ko kay Jon

"Nuh. You're weak." inis sa akin ni Alex.

"I don't play feelings, okay?" ang sabi ko nalang sa kanilang dalawa "at baka makarating ito kay Bea... mahirap na"

"You'll never play. You will love her." nag make face lang ako sa dalawang to. Kung ano-anong iniisip nila.

Umalis kami sa lugar na 'yon at dumiretsong room. Insakto namang wala pa yung teacher namin kaya ay automatic na sumaksak yung earphones ko. Nakita ko namang papahid-pahid ng luhang pumasok itong si Kathryn, duh.

"Bro, maganda naman siya ah? Lalo na kung hindi naka-uniform. Ang simple lang niya" ang sabi ni Jon. Walangya! Pinapahirapan nila ako ni Alex mag-English eh fluent rin naman pala silang mag-tagalog! >3<

"Yeah. I never knew she will be this beautiful especially after crying. Alam mo 'yun? Yung umiiyak, but you're so haggard. But look at her, with her rose cheeks, pinky nose and sexy lips... Perfect!" nagde-daydream naman ata itong mga tsong ko. Narinig ko yung convo nila kasi hininaan ko ang iPod ko.

"if Daniel just listened to us (court Kathryn), no wonder he'll fall in love with her less than a month" napailing na sabi ni Alex.

"Xander! I heard all." ang sabi ko habang pikit. Binatukan ba naman ako ng g*go?

"Daniel, maybe this will sound all gay but... I'm te---" naputol yung sinabi ni Jon dahil pinatawag kaming dalawa ni Kathryn ng head dito. =____= Baka ito na yung pinag-usapan namin kaninang umaga.

Nilingon ko si Kathryn na ang sama ng tingin sa akin kaya umuna nalang ako sa office. Parang alam na niya ata yung move ng panig namin ah. Good for her.

xxx

"Ms. Bernardo and Mr. Padilla, your make-up artists are here" ang sabi na lamang ng head dito sa school.

"But ma'am, please hear my side. My parents w---"

"No. I've called your mother and it's okay for h---"

"Please hear my side. I don't e--"

"Okay. Tell everything."

Nag lipbite siya ng siyang ikina-pula ng lips niya, ang cute niya tuloy pero panay agos pa rin yung luha niya. "K-kaya po kami nag-transfer dito sa N-new York ay para makaiwas po ako sa pagiging ARTISTA doon sa Philippines because my father don't want me to enter that business.."

"am I telling you to enter showbiz? All I want is a perfect representative for our School's Fest! Please Kath. Just this little." napailing nalang ako. Pinasunod ako no'ng make-up artist kase any minute darating na yung photographer. Si Kathryn ay panay iyak pa rin doon sa head namin, tinawagan na nga yung parents niya at payag naman pala ang dad niya pero siya pala ang may ayaw.

"MA'AM! AYOKONG MAKILALA AKO. I WANT A NORMAL LIFE!" bakit parang ang swerte naman niya? Pinagpipilitan para lang sa fame? Wushuu! Gusto ko mag-replace sa kanya ah. Ang swerte niya masyado.

Pero alam niyo ba? Na kami mismo ng pamilya ko ang may planong ipagawa ito sa school para lang mapalapit ito sa amin?

"Kath! Ang swerte mo na nga para makuha 'yang posisyon na 'yan eh." winalis ko yung kamay ng make-up artist para maka-usap ko siya."Bakit? Nahihiya kang i-expose yang patpatin mong legs? 'Yang itim mong kili-kili? 'Yang binti mong sakang? Prove them wrong, Kath. Prove me wrong." ibinalik ko na yung kamay ng make-up artist.

From my peripheral view, nakita kong ang sama ng tingin niya sa akin. "Deal! I'm gonna prove you wrong, Padilla. Kapag ako nanalo dito, mag bigti ka na." tumayo siya at ngumisi naman yung head, napa-smirk naman ako.