Karla's POV
"ayaw na ako paniwalaan ni Daniel. Ayoko nito! Ayoko!" inakbayan naman ako ni Omeng at pinaiyak sa braso niya. "Meng, ayokong maulit ang mga nangyari no'n. Masyadong masakit."
"Sorry Hun, sorry."
"Hun? Ano ba pinagsasabi mo? At bakit parang all these times, mugto yung mata mo? Affected ka sa love story ni Daniel? Ano?"
"W-wala pala akong anak sa labas. H-hindi ko anak sina Roanna at Raprap."
"Ayos lang 'yon, Meng! Pasalamat nga tayo na nabuhay sina Rap at Roanna eh, dahil tinulungan nila si Daniel sa bagong buhay niya no'n. H'wag mag-iba paningin mo kayna Rap at Roana, parang anak ko na rin sila."
"Hay nako! Pero ano ng nangyari kay Daniel ngayon? T-teka, puntahan nga natin. Makipag-usap tayo."
Umakyat kami ni Omeng, pero bago pa namin mabuksan ang pinto sa kwarto niya ay may nakita kaming sulat sa labasan ng pinto.
'Ma! Magpapahangin lang ako, sorry.'
"Daniel! Manang! Sa'n yung susi? Paki-dala dito!" binuksan namin yung pinto at wala si DJ. Sobrang maayos yung kwarto niya.
"Karla, kailangan niya ng oras na kanya lang. Hayaan muna natin. Atsaka, ano ba nagpapaliwanag sa'yo na si Katchi at Kathryn ay iisa?"
"Bernardo siya, Meng. Ano ba family name ni Min? Diba Manuel-Bernardo siya? Hindi ko na kayang makita pa si Kathryn meng! Ayoko sa pamilya niya kasi baka may magawa akong mali kapag nagkita kaming muli ni Min. Bestfriend ko siya magkasama kami sa gym no'ng mga panahon na 'yon, ikaw pa nga kumukuha sa'kin eh galing gym eh pero nakaya ka niyang kunin sa'kin? Kahit na high school sweethearts kayo meng, hindi pa rin napapalitan ang sakit, hanggang ngayon ang sakit pa rin. Hindi mo ginustong maging mataba ako diba? Pero dahil 'to sa inyo! Tumigil ako sa pag-gi-gym kasi baka may makaukit naman sa'yo! Meng, ayoko sa pamilya nila para kay Daniel, ayoko." umalis ako at pumatungo sa kwarto.
Daniel's POV
Andito lang ako kayna Alexander nag sleep-over. Gusto ko kasing mag-isip. Nakakahiya naman kay Kath kung iuurong ko ito eh.
"Daniel, off topic huh. But what brought you here? Why not lock yourself on your room?" ang sabi nalang ni Alexander.
"Ha? Ayoko sa bahay, hindi ko alam pinag-uusapan nila OP ako masyado." at expected, yung masarap na palo na Jon. Oo, kaming tatlo narito. Gusto ko kasing kasama sila.
"..so? What now? Will you leave Kathryn?" tinanong ako ni Jon. "nawawala pagkalalaki natin 'yan. Ituloy mo nalang muna."
"That's it, Jon! You'll continue? You will let her believe that you love her? How silly of you, Daniel." ang sabi ni Alex sa'kin.
"Damn it! I want to kill you both. You know? You both are not helping. Why? Because I found your opinions right but you have different suggestions."
"Listen to me, just let the beast out, Daniel. Let go!" ang sabi ni Jon.
"Duh! Ang bading ng topic natin. Matulog na nga lang tayo! Good night!" humiga na ako sa couch sa kwarto ni Alex.
"I love you, bro!" ang sabi ni Alex.
"Walang talo, tol! Yuuuuuck!" ang sabi ni Jon na pa-bading effect. -,- Mga baliw!
---
Kinabukasan.
"Bro, I'll go ahead, may photoshoot pa ako ngayon."
"K, let the beast ouuuuut!" ang sabi ni Jon sa'kin habang pumasok sa shot gun seat.
BINABASA MO ANG
Plastic Fangirl: Operation [KathNiel]
Fanfiction"Plastic Fangirling turning into reality? What?! More than just a reality?!" - Kathryn Bernardo. Book 2 (Link);; http://www.wattpad.com/story/15324231-get-my-idol-operation-pfo-book-2