➰DEMİR➰
İçimi bilemediğim bir his kaplamıştı.Bu his kazadan sonra oluşmuştu ve Ceren için endişeleniyordum sanki.Acaba sadece bu garip endişelenmeyi benmi hissediyordum yoksa diğerleride hissediyormuydu.Ama ne olursa olsun onu yalnız bırakamazdık artık ve onun hiçbirşey hissetmemesini yok etmemiz gerekiyordu.
Bir taraftanda cenaze işleriyle ilgileniyordum.Yarın hastaneden ayrılacaktık.Oyüzden yavaştan toparlanmaya başladık.
"Abi gidince birde şu Dedemenler ortaya çıkacak ya"dedi Poyraz
"Aynen ya"dedim
"Toprak olmadan da biz halledebiliriz fakat Toprak mutlaka olmak istiyecektir"dedi Rüzgar ve haklıydıda Toprak kesinlikle bu işte olurdu.
Toprak'la Ceren'e bakmaya gidiyordum ki birden telefonumun çalmasıyla durdum.Arayan Deniz'di:
"Alo"dedim
"Naptınız ya öldüm meraktan"dedi
"Yarın dönüyoruz merak etme"dedim
"Tamam bende güvenlikleri iyice arttırıyım ne olur olmaz"dedi
"Haklısın şuanda bir dalımız kırık şimdi bu fırsattan Dedemenler yararlanmaya çalışmasın"dedim
"Aynen "dedi
"Ha bir de Deniz eve bir aşçıyla ortalıgı toparlayacak birini bul tamam mı"dedim
"Tamam olur geldiginizde herşey hazır olur"dedi ve telefonu kapattı.Bende Toprak'lara bakmaya gittim.
