Restart

Part 6

Αφου μπηκαμε στην ταξη η Κατερινα διαλεξε ενα θρανιο και μου ειπε να κατσω μαζι της.Δεν ειχα και καποια καλυτερη επιλογη.

Μπηκαν στην ταξη ενας ενας οι καθηγητες και μας συστηθηκαν.Ρωτησαν τα ονοματα ολων των μαθητων και μας ειπαν ειπαν το προγραμμα μας για αυριο.

Δεν τους προσεχα.Κοιταζα τα υπολοιπα παιδια.Ηταν ολοι ξενοι για μεν α.Μου φαινονταν πολυ διαφορετικοι απο τους παλιους μου συμμαθητες.

Λιγο αργοτερα χτυπησε το κουδουνι και ολοι τρεξαν να φυγουν.

Καθως κατευθηνομουν προς την καγκελοπορτα του σχολειου ειδα τον Κριστιαν να με περιμενει μαζι με την παρεα του.

Με γνωρισε στους φιλους τους και μετα μου ειπε να παω για καφε μαζι τους.

Δεχτηκα αλλα πρωτα του ειπα οτι επρεπε να παρω ενα τηλεφωνο.Απομακρυνθηκα απο εκεινους και πηρα την μητερα μου τηλεφωνο γιατι ξερω οτι θα ειχε ανησυχησει τις τρεις ωρες που ελειπα απο το σπιτι.

Υστερα πηγαμε στην καφετερια.Αρχισαν ολοι να λεναι τα νεα τους.Η Κατερινα που ειχε κατσει διπλα μου προσπαθησει να με βαλει και μενα να συμμετασχω στην συζητηση τους αλλα ματαια.

Ολοι λεγαν που ειχαν παει το καλοκαιρι,τι ειχαν δει,πως ειχαν περασει και αλλα τετοια σχετικα πραγματα.

Εγω δεν ειχα παει καπου.Δεν ειχα γνωρισει τιποτα καινουριο.Το φετινο καλοκαιρι ηταν το χειροτερο μου.Θα το θυμαμαι για παντα.Εχασα ενα απο τα λιγα ατομα που με νοιαζονται.Τον πατερα μου.Δεν θα τον ξεχασω ποτε.

Γιατι να ναι τοσο αδικη η ζωη.Γιατι σε μενα να συμβει αυτο.Γιατι επρεπαι να γινει τωρα.. Τιποτα δεν θα νε οπως παλια.

Οταν με ρωτησε της ειπα οτι περασα καλα αλλα δεν πηγα καπου μακρια.Τι αλλο να της ελεγα.Δεν ηθελα να ανοιγομαι σε ξενους ανθρωπους.

Μετα απο λιγες ωρες φυγαμε και γυρισαμε σπιτι.

Ο Κριστιαν δεν ηρθε μαζι μου στο σπιτι.Ειχε μια δουλεια λεει.Δεν με ενδιαφερε κιολας.

Βρηκα την πορτα τις πολυκατοικιας ανοιχτη.Εφτασα στη πορτα μας και χτυπησα τρεις φορες δυνατα γιατι δεν ειχα βγαλει ακομα αντικλειδια.Δεν ειχα προλαβει.Ομως κανεις δεν ανοιγε.