Restart

part 4

Τελικα ηταν μοναχα το κουδουνι.Δεν το χω συνηθησει ακομα οπως και τιποτα απο ολα αυτα που εχουν γινει τις τελευταιες μερες.

Αφου καταφερα και εφτασα μεχρι την πορτα ειδα ενα γραμμα πεταμενο απο κατω.

Το ανοιξα και ηταν απο το νεο μου σχολειο.Το 2ο λυκειο της πολης.Εκτος απο το οτι επρεπε να αλλαξω σχολειο,ηταν και η πρωτη φορα που πηγαινα λυκειο.Πρωτη λυκειου.Η χειροτερη ταξη.Δεν βλεπω να περναει γρηγορα αυτη η χρονια.

Ξεκιναω σε 3 ημερες.Εχω ακομα μονο 3 μερες.Μονο λιγες ωρες.

Μετα απο λιγο ηρθαν παλι καποιοι συγγενεις μας να βοηθησουν να φτιαξουμε τα υπολοιπα πραγματα.Αυτα που ειχαμε αφησει απο εχθες γιατι ειχαμε κουραστει απο το ταξιδι.

Ηταν μαζι τους και το αγορι που με ειχε βοηθησει.Ηρθε και μου μιλησε.Μου ειπε το ονομα του.Λεγοταν Κριστιαν.Του το ειχε δωσει η μητερα του που τωρα πια δεν εμενε μαζι τους.Ειχε παει να κανεια καριερα στο εξωτερικο η τουλάχιστον και να ήλπιζε να βρει έτσι την ευτυχία.Τους επισκεφτοταν ορισμενες φορες για να δειξει οτι ενδιαφερεται και οτι ειναι πραγματικη αγαπημενη οικογενεια.

Επισης,μου ειπε οτι πηγαινει στο σχολειο που θα παω και εγω.Δεν μου ειπε σε ποια ταξη αλλα δεν ηθελα να τον ρωτησω.Προτιμουσα να το μαθω την Δευτερα.

Το μεσημερι ,αφου ειχαμε τακτοποιησει σχεδον ολο το σπιτι πηγαμε στο κατω σπιτι να φαμε μεσημεριανο μαζι με ολους τους αλλους.Δεν το ευχαριστηθηκα και πολυ.Μαλλον απλα δεν ειχα ορεξη για τιποτα.Ευχαριστησα για το γευμα και πηγα προς το σαλονι να δω πως ειναι και καθισα στο καναπε.

Ηρθε και καθισε διπλα μου.Ειχε ακουσει φαινεται την ιστορια μου και θελησε να μου συμπαρασταθει.Οπως και ολοι οι αλλοι εκει μεσα.

Δεν μου αρεσει να με λυπουνται.Δεν θελω την συμπονια τους.Προτιμω να ειμαι μονη μου.Προτιμω την μοναξια.Μπορω εξαλου να τα καταφερω και μονη μου.Θα προσπαθησω τουλαχιστον.