Restart

part 14

Ισιωσα τα μαλια μου με την βοηθεια της Βερονικας και αρχισα να βαφομαι.Δεν ειχα μαθει ποτε.Δεν ενδιαφερομουν παρα πολυ.Ηξερα μονο τα βασικα.

Εβαλα λιγη μασκαρα,ενα μπορντο μολυβι στα χειλη και προσπαθησα να βαλω και eyeliner αλλα δεν τα πολυκαταφερνα οποτε το παρατησα.

Ειχε φτασει εννια και ημασταν ευτυχως ολες ετοιμες.Η μητερα της Κατερινας μας πηγε μεχρι το παρτι με το αυτοκινητο.

Ειχαν μαζευτει ολοι.Ολο το λυκειο ντυμενο με στολες και μασκες.Τα περισσοτερα παιδια δεν τα αναγνωριζα αλλα και χωρις μασκες δεν νομιζω πως θα τους καταλαβαινα.Δεν ειχα προλαβει ακομα να τους μαθω ολους.

Προσπαθησα να βρω τον Κριστιαν μεσα σε ολο το πληθος.Κατευθηνθηκα προς το χωρο που ακουγοταν η μουσικη αλλα τελικα δεν ηταν κανεις εκει και γυρισα στην Κατερινα και τις δυδιμες.

Αποφασισαμε να παμε να πιουμε πρωτα κατι και μετα να παμε να κατσουμε.

Δεν ηπια πολυ γιατι ηξερα πως δεν το αντεχα.Πιασαμε μια γωνια του μπαρ και αρχισαμε να μιλαμε και να χαζοχορευουμε.

Ο Θανασης μου προτεινε να χορεψουμε.Αρνηθηκα λεγωντας του πως δεν εχω ιδεα απο χορο και θα τον καταπατησω αλλα εκεινος μαλλον δεν δεχοταν την απαντηση μου.

Με επιασε απο το χερι και με τραβηξε κοντα του.Αρχισε να χορευει με μεγαλη αυτοπεποιθηση λες και ηταν επαγγελματιας χορευτης η κατι τετοιο.

Εγω σαν κακομοιρο προσπαθουσα να τον ακολουθησω αλλα χωρις μεγαλη επιτυχια.

Προσπαθησε να με βοηθησει εξηγωντας μου τι να κανω.Ηταν τοσο αβολα που ηθελα να το βαλω στα ποδια και να αρχησω να τρεχω σαν την τρελη αλλα συγγρατηθηκα για να μην τον προσβαλω και γινω ρεζιλι.

Τα λεπτα περνουσαν τοσο σιγα που φαινονταν αιωνας.Αισθανθικα ενα χτυπημα στην πλατη μου και γυρισα να δω ποιον κοπανησα παλι.

"Συγνωμη"του ειπα.
"Δεν πειραζει"μου απαντησε σκαζωντας ενα πλατυ χαμογελο.
"Κριστιαν?Εσυ εισαι?"
"Τελικα συναντηθηκαμε"ειπε και σηκωσε την μασκα του κανωντας ετσι εμφανη τα ματια του.