part 16

16 4 0
                                    

"Ναι καλα ειμαι.Σχεδον δηλαδη.Αλλα αστο καλυτερα.Ας μην συζηταμε για μενα.Εσυ πως εισαι.Πως παει η νεα σου ζωη?Εισαι χαρουμενη? Γνωρισες κανεναν?Η μητερα σου καλα ειναι? Τι ακουγεται τοσο δυνατα?"
"Ειμαι σε ενα παρτι αυτην την στιγμη.Δεν σε ακουω καλα."
"Εισαι σε παρτι?Εγω με το ζορι σε σερνα καθε φορα να παμε σε παρτι.Καθε φορα σε παρακαλουσα να παμε να διασκεδασουμε.Ενοχλω?"
"Σε πειραζει να σε παρω αργοτερα.Δεν μπορω να καταλαβω τι μου λες."
"Οκει.Κανενα προβλημα.Παρε με οποτε μπορεσεις.Μπαι."μου απαντησε απογοητευμενα και εκλεισε το τηλεφωνο.

Ναι.Ειναι πολυλογου.Αλλα δεν με πειραζε.Ηταν σαν να συμπληρωνε εμενα που οσο και να μην θελω να το παραδεχτω ημουν και ειμαι αρκετα ντροπαλη.Περνουσαμε πολυ χρονο μαζι καθημερινα.Δεν μπορουσα να φανταστω πως θα μπορουσαμε να περασουμε ουτε ενα εικοσιτετραωρο χωρις να μιλησουμε.

Τελικα εγινε.Και οχι ενα εικοσιτετραωρο ουτε δυο.Ολοκληρους μηνες.Τοσοι μηνες χωρις να δωσει ουτε ενα σημαδι ζωης.Δεν ηξερα αν ζει η πεθανε.Ηταν πια σαν μια ζωντανη νεκρη για μενη.Ζωντανη αλλα οχι διπλα μου.

Εκλεισα το τηλεφωνο και επεστρεψα στο τραπεζι που καθομασταν.

Μηνυμα απο Κριστιαν:
"Που εισαι?"
"Στο παρτι.Εφυγες?"
"Οχι.Εννοω σε ποιο μερος εισαι."
"Εκει που με ειδες πριν"
"Σε πειραζει να ρθω"
"Οχι"

Πριν καλα καλα το καταλαβω βρισκομουν στο κεντρο της σκηνης μαζι με τον Κριστιαν χορευωντας ενα παλιο γνωστο,ρομαντικο τραγουδι.

Φαινοταν σαν κατι να τον ανησυχει.Κατι ηθελε να μου πει αλλα δισταζε.Δεν ηταν ομως μονο αυτος που ηθελε να μιλησει.

Στους τελευταιους στιχους του τραγουδιου προσπαθησε να μοιραστει μαζι μου τις σκεψεις του αλλα δυστυχως δεν τα καταφερε.Ηρθε ο κολλητος του και του ειπε πως τον χρειαζεται για την μουσικη.

Μετα απο μια περιπου ωρα αποφασισαμε να φυγω.Πηγα να παρω τηλεφωνο την μητερα μου να ερθει αλλα τελικα προσφερθηκε να με παει ο Γιωργος με την αδερφη του που θα εφευγαν και εκεινοι.

Χεραιτησαμε τους υπολοιπους και  αποχωρησαμε.

Οταν εφτεσα σπιτι πηγα να παρω τηλεφωνο την Ελις αλλα διστασα.Δεν ηξερα αν η συζητηση μας θα βοηθουσε η θα χειροτερευε τα πραγματα και θα γυρνουσα παλι στα παλια κλαιγωντας.Απο την μια ηθελα να της ξαναμειλησω και απο την αλλη φοβομουν πως αυτο θα εφερνε μονο αρνητικα αποτελεσματα και καλα κρημενες στο παρελθον αναμνησεις.




RestartWhere stories live. Discover now