The choise

*3*

           

POV Rayan

Als eerts dit had ik niet verwacht, dat ik zo snel "vrienden" zou maken. Ik snap niet waarom iedereen zo vriendelijk is vooral Olivia ik heb me echt al strijk gelachen met haar, het verschil tussen hier en mijn vorige school is zo groot.

De rede dat ik ben veranderd van school is omdat ik zegmaar "gepest" werd met mijn youtube niet alleen door leerlingen zelfs van leerkrachten kreeg ik commentaar "je zou je beter concentreren op je schoolwerk" " stop eens met dat onozele joetoep" enzo, oke men punten waren inderdaad niet zcht fantastisch maar ik was het beu en ik hoopte hier opnieuw te kunnen beginnen wat tot nu toe al goed gelukt is. Nu ga ik natuurlijk wel men nest doen voor school ofja toch proberen het is moeilijk om het juiste evenwicht te vinden tussen yt ,schoolwerk en vrije tijd.

Ik heb de hele dag elke les naast Olivia gezeten en tijdens de middagpauze heb ik met hun gegeten. Omdat ik voor de rest nog niet echt iemand anders ken.

.

. de rest van de schooldag

De laatste bel weerklinkt eindelijk door het schoolgebouw, school is uit.

Ik ben best opgelucht dat niemand me herkent heeft, stel je voor dat iemand helemaal begon te flippen en een foto wou enzo hoe moest ik dat dan uitleggen of nog erger een hater die me begint uit te schelden hhh gelukkig is dat niet gebeurd.

Ik zal het wel snel moeten zeggen want ooit gaan ze erachter komen. Ik ben nu alleen met Olivia in de fietsen stalling. "woon je eigenlijk ver?"vraagt ze, nee 10 minuutjes fietsen ongeveer "oh ik ook zoiets, misschien kunnen we samen fietsen?" is goed ze ik .

Na elkaar onderweg te hebben uitgelegd waar we wonen zijn we tot de conclusie gekomen dat ik maar 1 sraat verder woon.
"echt handig, morgenvroeg weer samen fietsen?" oke! Roep ik nog wanneer ze haar straat infietst.

Best raar dat ik haar hier nog nooit heb gezien nja. Ik hoop echt dat ik bij hun groep mag blijven het zijn echt leuke mensen ookal ken ik ze nog maar een dag, ik heb er echt een goed gevoel over. Ik zet men fiets in het fietsrek (duuh) en stap in de lift we (mijn moeder en broer en ik) wonen in een appartementsgebouw vandaar de lift. Ik open de deur en hang men jas aan de kapstok naast de deur en meteen begint men moeder vragen te stellen vanuit de keuken. "En hoe was het??" euhm ja best goed eigenlijk "ooh daar ben ik blij om." zegt ze ja blij.

Vote pls,
vandaag is VEED jammer dat ik er niet heen kan omdat het zo ver is :/