My Boss, My Love.

XIV

Aaron Yan's POV

Andito na ako sa office at nag hihintay kay Ms.June, the fuck. Hindi talaga ako yun kahapon, peste! Ba't nasabi ko iyon sa kanya? I'll make this things clear.

*Tok tok tok*

"Come in." batid ko.

"Ano po yung utos niyo sa akin Boss?" alin-langan na tanong ni Ms.June, what happened to her?

She's acting weird these past few days. I wonder if something happened?

"None."

Napatungo siya sa kanyang noo ng dahil sa sagot ko.

"Takte! E wala naman pala, ba't pinapunta mo ako rito?"

"I want us to talked privately."

"B-boss? W-wala naman po akong kasalanan. Tanggal na po ba ako?"

"No, i just want to ask you questions. Why are you acting weird these days?"

"A-ah? Boss, kasi ano."

"What?"

"Ano kasi, ahmm. -nag break kami ng boyfriend ko. Tama! Nag break kami, maniwala ka!"

"Oh, that's so sad." naawa ako, alam ko kasi ang break up dawn. I feel her, kaya pala. Kaya pala umiiwas siya sa akin.

Pero hindi naman ata tama yun, kakabreak palang e may kalandian na si Ms.June sa Locker Room. At ka-trabaho niya pa.

"A-ahh opo."

"Ms.June, what i've said yester----."

"Ahh, yun po? Hahaha! Okay lang i dont mind it naman."

"Naging conyo ka na ah?"

"Ha?"

Lumaki ang kanyang mga mata at dali daling lumabas sa office ko, what the heck is wrong with her?

Is she mentally stressed or mentally depressed cause of her break up?

I dont understand, or sadyang sa akin ang may mali?

Inayos ko na ang mga papeles na nasa mesa ko. At lumabas na, pupuntahan ko si Mommy.
Kaka-discharged niya lang kahapon pero hindi ako naka punta kasi busy ako.

While on the way, napa-isip muna ako dahil sa sobrang traffic. Maganda naman si Ms.June, no scratch that. Magandang lamang siya pag ngumingiti. Pero yung bunganga niya sadyang nakakairita lang talaga, pag nasa mood siya ay grabe ang bibig niya kung anu-ano ang mga sinasabi.

Tumingin ako sa rear mirror and i found myself smilling alone -not just a simple smile, but a wide happy smile. What the hell? Am i inlove? What does she did to me?

I turn my radio on inside of my car and the music is hitting me right now. It seems like the music is commanding me to sing along.

🎶 " Tonight i'm falling and i cant get up, i need your loving hands to come and pick me up. And everynigh~~~"🎶

Woah! Now i'm singing? Where is the grumpy Aaron that i used to be before?

Nakakapanibago ito, ganito nga ba ako ka-inlove kay Ms.June? O paghanga ko lang ito?

Nangmarating ko na ang mansion ay ipinark ko ka agad kotse ko at nag lakad pa-silid.

Nadatnan kong naka-upo si Mommy sa sala at nakikinig ng -radyo? Uso parin ang radyo ngayon?

Lumapit ako sa kanya at nag mano. Tumingin siya sa akin at pina-upo ako. She turned off the radio and faced me.

"Thank god at binisita mo ang Mom mo."

"Mommy, kelan pa kita hindi binisita?" sagot ko kay mommy.

"Hmmm, sa pagkakatanda ko ay yung pumunta ka sa Chile at nagpasaya roon kasama ang mga kasrkada sa loob ng limang araw?"

"Mommy naman, that was 2 years ago and besides 5 days lang naman yun." yeah, totoo yun.

"But you did not even got my permission!"

"I've got Daddy."

"There you go! Hala sige, kayo na ang bida." malambingin talaga ni mommy.

"Mom, malaki na ako."

"Hindi porket malaki kana sa paningin mo, e baby ka parin sa akin."

"Hmm, kaya love kita Mom eh."

"Kaya nga! By the way, gusto mong kumain ng chocolates?" ani ni mom atsaka kinuha niya ito sa lamesa. Naka box ito. At parang may letter. May maliit na papel kasi akong nakita.

"Sure, it looks yummy."

"Masarap talaga yan, niluto yan ni-." putol ni mommy. Who?

Kinain ko kaagad ito at

"Ang sarap, rich in cocoa. Sino nag luto nito mom?"

"Ah, wala. Nabili ko lang yan sa paborito kong chocolate shop. Actually si Ms.Joy ang nagluto niyan."

"Ms.Joy? Hmmm, she's lucky huh. Why dont we put these into our menu?"

"What? But, sinong magluluto?" sagot ni mom na bahagyang pasigaw.

"Ms.Joy, yung sinasabi mong chocolatier."

"A-ah. Ano kasi anak, kung siya ang mag luluto e masisira ang b-business niya diba?"

"A-ah yeah, tama. Sayang masarap pa naman."

"Anak, since you're here. I have to tell you something."

Ohhh, is it about vacation? No, i think it's not. She looks serious,

"Go on, it looks like serious."

"You have to marry a woman." napatigil ako sa sinabi ni Mommy.

"Wait, what did you just said?"

"You have to marry a woman. Para sa hotel natin."

I remember that shit! My mother told me before, na ipinusta ni daddy ang hotel at companya sa casino at natalo siya.

"But, i can do this on my own without a woman beside me."

"But it's needed, this coming saturday is your wedding day."

"At sino namang babae? Mom, i am not yet inlove mom!" i yell.

"Si Ms.June, pwede naman kayong mag divorce kung hindi kayo masaya sa relasyon niyo. But it will be available after 1 year."

"Mom? Are you insane? I will not marry her! I might hurt her feelings."

Totoo, baka masaktan ko pa siya. I admit may paghanga ako sa kanya pero i just cant marry her. This is bullshit, bullcrap, shitness!

"Then try to not to."

"Okay deal, after 1 year. Magdi-divorce kami! And i want our wedding will be in Canada."

"Please sacrifice anak, for our owns sake."

"I cant say no to my mom. That's how i love you."

"Are'nt you gonna ask if why Ms.June that i have choosen to be your bride?"

"No, that's not important to me. Ang importante sa akin ay ang companya."

Tama, hindi na importante kung bakit. Ang importante ay maisalba ko ang companya ko.

"Good."

Tumayo si Mommy at sinimulang mag lakad.

"But, i might hurt her." sabat ko.

Lumingon ito at ngumiti. Oh no, not that smile again Mom!!!!!

"I trust you, anak."