Baba !

16 8 0
                                    

Bağırışlarla uyanmıştım ! Ne oluyordu ! Odaya Banu girdi. Endişeliydi. Noluyor ? Hemen yanıma geldi ve "nasılsın ? "dedi.  sorusunu cevaplamak yerine " noluyor aşağıda ? " dedim. O da " söyleyeceğim ama..." yutkundu bende " ama ne ? " dedim o da hemen " Baban ! " dedi. Bende " Ee nolmuş o adama ? -insan (!) - " dedim. Banu da " Şuan aşağıda. Ve senin için gelmiş. O yüzden aşağıda bağırıyor. " dedi. Ben de hemen " NE ! " dedim. O da " sakin ol. Tabiki onunla göndermeyeceğiz seni ! " dedi. Hemen telefonumu elime aldım. Ağlıyordum. Korkuyordum çünkü. Dua ediyordum ' ne olur o beni almasın '. Babam diye verirler miydi acaba ? Bunları düşündükçe daha kötü oluyordum ağlamam şiddetleniyordu. Hemen gözlerimde yaş olmasına rahmen bulanık olsada Barış'ı bulup aradım. Ve açtıp ;

"Günaydın Deniz'im "

"BARIŞ NOLUR BENİ KURTAR ! NOLUR ! "

"Deniz noldu ! "

"BABAM ! "

Yutkunup ;

" Geldi ! O... O burda. Ve beni istiyor.  Nolur beni almasına izin verme ! "

"Hemen geliyorum ! "

Telefonu kapattı. Bense hıçkıra hıçkıra sadece ağlıyordum. Bi taraftan da sürekli dua ediyordum. Banu beni sakinleştirmeye çalışıyordu. Ama işe yaramıyordu. Saniyeler geçiyordu. Ve saniye geçişinde ağlamam daha da artıyordu. 3 dk sonra Barış odaya girdi ve yanıma gelip ;

"Korkma o adam seni alamayacak ! Buna asla izin vermem ! Asla ! Şimdi sakin ol Deniz'im "

"Olamıyorum Barış ! O aşağıda "

Ben bunu söyleyince o adam - babam (!) - içeri girdi. Ve ;

"GEL BURAYA !"

Ağlamam daha da şiddetlenmişti bende ;

"BIRAK ! İSTEMİYORUM ! UZAK DUR BENDEN ! "

"SEN KİMİNLE KONUŞTUĞUNUN FARKINDA MISIN !? ANAN SANA TERBİYE VEREMEMİŞ ! "

"DOĞRU KONUŞ ! O SENİN GIBI ÇEKIP GİTMEDİ EN AZINDAN !"

"LAN ŞİMDİ SENİ ... ! "

Tam tokat atacaktı ki Barış önüme geçti ve elini tutup ;

"Şimdi mi aklına geldi baba'lık görevin !? "

"LAN SEN KİMSİN ! "

Sonra da bana dönüp ;

"SEVGİLİ MI YAPTIN ? "

"Naptıysa yaptı ! Seni ilgilendirmez ! Git burdan ! "

"LAN ŞİMDİ SENİ DE ... ! "

Bu sefer barışa yumruk atacaktı ki Barış yine kolunu tuttu ve o ona yumruk attı. Ve sonra da ;

"Baba olmayı sen yanlış anlamışsın ! Baba dediğin her zaman çocuğunun yanında olur ! Peki Sen ? Kaç yıl oldu? Git burdan ! Yoksa daha kötü olur ! "

"SONRA HESAPLAŞACAĞIZ SENİNLE ! SENİNLE DE KIZ ! "

"DEFOL ! "

Barış bağırınca çıktı odadan. Çıkınca hemen Barış'a sıkıca sarıldım. Hayla ağlıyordum. Ve Barış'a " teşekkür ederim !Teşekkür ederim!... "  o da " Seni almasına asla izin vermem " dedi ve saçlarımı öptü. Yine beni kurtarmıştı. Kahrmanım. Gamzeli kahramanım benim. Barış Banu'ya Kaş hareketleriyle dışarı çıkarttı. Ve;

"Bak , seni kimse benden alamaz! O adama da seni vermezler. "

"Nasıl vermezler Barış ! Babam olarak gözüküyo ! Ve... Ve beni almaya yetkisi var. Korkuyorum Barış ! Çok korkuyorum. Eğer onunla kalırsam okuldan alır beni ! Hem o evlendiği kadınla aynı yere gelmek bile istemiyorum ! ANNEM ONLAR YÜZÜNDEN ÖLDÜ ! ONLAR ANNEMİ ÜZDÜ ! TÜM ÇOCUKLUĞUM HATTA GENÇLİĞİM TÜM ERKEKLERİ BABAM GİBİ KÖTÜ SANDIĞIM IÇİN KÖTÜ DAVRANDIM ! UZAK DURDUM ! O ADAM YÜZÜNDEN BENİM ÇOCUKLUĞUM ÖLDÜ BARIŞ ! "

Karanlık Aşk ( Yazılıyor)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin