"AŞK BALONU SERİSİ" DOKUNMAYA KIYAMADIĞIM(Bölümler Düzenlenip Atılıyor..)

8.Bölüm"Kulak Misafiri"

"Yaşamı boyunca herkes 'birini' bulur, ama 'birbirini' bulmak çok az insana nasip olur."

Gözlerinin derinlerine kadar inen adama karşı ürkekçe bakarak koltuğa sindi. Daha bir kaç gün öncesine kadar sadece okuldaki hoca iken, şimdi hayatında yer almaya çalışıyordu. Emin olmak istercesine,

"Gerçekten derken?"diye sordu.

"Yani şöyle söyleyeyim, ikimiz için bir şans istiyorum."Dedi.

Elvan aniden niye böyle bir şey istediğini anlayamamıştı. Bu kadar sert bir adam iken nasıl olurda şimdi bana karşı karşı değişti diye düşündü.

"Biz zaten evleneceğiz. Ama neden şimdi şans istiyorsunuz? Daha öncesinde evlenmeyi bile istemiyordunuz. Peki şimdi ne değişti." Derken sanki Murat'ın bu sözlerine içerlemişti.

"Özür dilerim sanırım ileri gittim. Ben sadece ailemin istediği gibi bir eş olduğunu düşündüğüm için gerçek olmasını istedim." Elvan'ın eskiyi hatırlatmasına kızmıştı. Kızdığını anlayınca,

"Özür dilemenize gerek yok. Ama üzgünüm ben bu evliliği sadece babam istediği için kabul ettim. Lütfen bir beklentiniz olmasın." Diyerek daha çok kızdırmak istedi.

Çantasından çıkardığı kimliği Murat'a uzattı. Murat reddedilince bir kaç saniye öyle bakakaldı. Sonra kimliği alıp arabadan indi. O kadar hızlı yürüyordu ki Elvan ona yetişemiyordu.

"Bekle." Dedi soluk almaya çalışırken.

Murat hala yürüyordu. Elvan'ı duymuyordu sanki.

"Bekle dedim sana." Dedi Elvan içindeki sert kızı çıkarmıştı birden. Ama Murat hala beklmeiyordu.

"Murat!" Diyince duraksadı. Elvan koşar adım yanına gitti.

"Neden beklemiyorsun?" Diye kaşlarını çattı. Elini karnına koyup derin derin nefes alıyordu.

"Acelem var. Buradan sonra gideceğim bir yer var. Sende hızlı olursan iyi olur."Dedi kızdığını daha çok belli edercesine.

"Tamam hızlı yürürüm." Dedi dudağını bükerek.

Daha cümlesi bitmeden tekrar peşinden koşmaya başladı. Evlendirme dairesine girince yetişti. Murat hızlıca evrakları tamamlayınca ve Elvan'a sormadan günü seçti. Arabaya dğru yürürken,

"O an sana soramadım. Dört gün sence erken mi oldu?"diye sordu.

"Yok babam duyunca çok mutlu olacak." Diye gülümsedi.

"İyi o zaman sorun yok. Yarın alışveriş için alırım sizi." Dedi Elvan'ın gülümsediğini görünce.

"Alışveriş ne için?"Diye merakla sordu.

"Elvan sen farkında mısın? Biz gerçek olmasa bile evleniyoruz. Evlenince nerede yaşayacağız? Ev, eşya, gelinlik bunları halletmemiz lazım." Diye gerçekleri hatırlattı.

"Gelinlik mi? Ben giymeyi düşünmemiştim."

"Bir tek biz biliyoruz gerçek olmadığını. Bu yüzden giymek zorundasın. Ben aileme ne derim."Diye ikna etmeye çalışıyordu.

"Haklısın ben böyle düşünmemiştim."Dedi Elvan.

"O zaman seni artık eve bırakayım."Diye kilitli kapıyı açtı.

Elvan arabanın kapısını açıp arka koltuğa bindi. Araba hareket edince iyice koltuğa sindi. Dışarıyı izlemeye başladı. Kendini çok tuhaf hissediyordu. Yalandan da olsa biriyle evleniyordu. Hem de Murat ona göre hiç fena sayılmazdı. Onunlayken gerilsede yabancılık çekmiyordu.