Dead
Kahapon ay umuwi kami na di sila pinakawalan.
Yep, surely andun parin sila sa gubat.
Andito kami sa classroom, nag a-attendance.
Nasa harapan parin si Rina at nasa likod parin ako. Long distance ang peg ng friendship haha
Tapos ng tinawag ng teachers lahat ng students.
"So wala parin si Veronica at Kenzie. "
Tiningnan ko si Rina. Pero di niya ako nilingon.
"Miss Rina, san ba yung mga kaibigan mo? "
"Miss? Di ko naman sila anak. Pano ko malalaman? Plus si Clair naman ang sinusundo ko eh"
"Oh. Okay then"
Ayun. Nagsimula nang magklase.
Nilingon ako ni Rina. Tiningnan ko siya sandali tapos bumaling din agad sa teacher.
After 30 minutes I guess, di ko na mapigilan. Di na talaga ako makapagtimpi. Nanginginig na talaga ako. Kaya ayun sinabi ko.....
"Miss may I go to the bathroom for a while? I'm kinda feeling sick"
Nilapitan ako ng teacher.
"Di ka naman mainit Claire. "
Hinawakan ko sya sa kamay
"Okay you're shaking go to the bathroom and if you're still not feeling well you can stay at the clinic"
>>fast forward dismissal
So ayun pinuntahan namin sina Veronica at Kenzie. But before that, sinundo ako ni Rina sa clinic with my bag. I fell asleep.
Pagdating...
"Rina nagkwentuhan tayo.. Nakakatamad nang makipag away sa kanila"
"Ehh.... Tsk... Let's just talk while I hit them"
Ayun nagkwentuhan kami.
Nang natapos na syang bugbugin nang maayos ang dalawa ay natahimik kami.
"Hmmm... Rin.... "
"Yea? "
"Have you killed a person? "
Natahimik sya.
"Of course not... Why would you ask that? "
She replied with no hesitation.
"Ahh... Pero what if nakapatay ka? Anung gagawin mo? "
She fell silent. Nag iisip though...
"Hmmm... Siguro wala na tayong magawa. But you'll help me bury right? Sisters? "
I smiled
"Of course! Sisters! "
We laughed and fell silent again.
Maya-maya ay umalis na kami. Nang nakarating kami sa sasakyan ay tinanong niya ako.
"Hmm Claire? Why did u ask by the way? "
"Because I'm just wondering if that happens. Kasi di na sila sumisigaw or nagmo-move nung binugbog mo sila. I was just thinking if they we're dead. "
Napatahimik sya hanggang sa pinaandar niya ang sasakyan niya. Sa kanya muna ako sumakay. Nagpaalam naman ako kay manong.
Nung nakalabas na kami ng school ay dun pa sya nagsalita.
"Help me. Bukas. Ililibing natin sila. "
I sighed.
"Sure. Let's absent nalang tomorrow. I have a valid reason. I'll just tell sensei na inalagaan mo ako. I was sick earlier right? "
Tumango sya.
Ayun. Hinatid niya ako sa bahay.
"Yaya, ready my dinner. Mauuna na ako kina mommy. My head aches. Ihatid mo na lang sa kwarto".
BINABASA MO ANG
Hi, Ako Si Clairina
FantasíaSa isang orphanage, lahat ng mga bata ay magkaibigan. Pero syempre, may group of friends din sila. Pero may dalawang bata na ang kanilang pagkakaibigan ay di mapuputol ng kahit na sino ang kanilang pagkakaibigan. Sino kaya ang makakaputol sa pagkak...
