Hi, Ako Si Clairina

Chapter 17

Truth

Natapos ang klase. Simula nung scene kanina sa canteen ay di na nagparinig ulit si Rina.

Well, since some people calls me Clair, then Rina ang tinatawag sa kanya.

Paglabas ko ng classroom ay nakita ko ang grupo ni Rina.

"Tagal mo naman. Hinahanap na tayo ni ate Ella"

I just rolled my eyes. Then she looked at Yuuki...

"Di ka pwedeng sumama. "

Yumuko si Yuuki at naglakad palayo.

"Kenz, Nics, mauna na kayo dun sa.... *taas kilay at evil smile*... Antayin niyong tatlo ako dun. "

Tumango sila at umalis.

"At ikaw... *head to toe*... Antayin mo ako. Magbibihis ako. "

"Tss. Fine"

Sa cr....

Anuba yan antagal.

Nakatayo ako near the mirror.

"Ano ba yan Rina masakit na ang paa ko sa kakaantay sa 'yo. Matagal pa ba yan? "

"Tss. Ganyan ka ba sa mga kaibigan mo? "

"Kaibigan ba kita? "

"Tss"

Ayun natahimik siya. Totoo naman eh.

Lumabas siyang naka black shirt at black skirt. May red checkered jacket syang dala at naka bun siya.

"Tapos na ba? "

Tanong ko...

"Nope. Still need to put on my make up"

Nairita naman ako sa sagot niya.

Ayun, naka 30 minutes of pagbibihis, at 30 minutes of pagmemake up.

Tapos nun ay pumunta kami sa kiosk near college building.

Nakita namin si Ella. At lumapit siya sa'min.

"Good thing vacant ko ngayon... So... Gusto niyo ba malaman yung totoo? "

Tumango lang kami.

"So... Ganito.. Magkakaibigan yung nanay natin dati. Best friends. Before your 1st birthday, dun niyo ako nakilala. And then nangyari lahat ng masama simula nung birthday niyo. Namatay ang mommy ni Clair at... Mommy ko. So after that naghirap si tita which is Rina's mother na palakihin tayo. Tapos at iniwan tayo sa isang orphanage ni tita. She was sick that time and naghihirap because she sold most of our things. Kahit andami na naming tinrabaho ay kulang parin sa ating tatlo. So dun tayo lumaki sa orphanage ng ilang taon. Pero alam niyo, sa sobrang magkalapit ninyo ay kahit sinong sisira ng pagkaibigan niyo ay di nila magawa? ---"

"What?! Me and her?!  Friends? "-Rina

"Shut up Rina respect her. Maya ka na magtanong"-me

Ayun bumalik kami sa pakikinig.

"Hayss... So.. After that is may umampon kay Rina. At first ay tumanggi ka kasi ayaw mong malayo kay Clair. But nalaman mong makukuha mo lahat ng gusto mo, so ayun sumama ka... Wala namang magawa si Clair eh she was devastated pero ang tahimik tahimik niya simula nun. Masayahing bata si Clair dati eh. Pero di ko aakalaing hanggang ngayon ay tahimik sya... With class hahaha. "

Natahimik kami...

"But, how come you only remember her? " I asked Rina

"Kasi in some times of a year nagkikita kami. And you we're still young that time. That's why di ka niya maaalala"-ate Ella

"But... How sure are you na siya yung kababata ko na di kami mapaghiwalay? "-Rina

"Because may iniwan ang mga nanay niyo sa akin. Ibibigay ko daw sa inyo. Good thing I remembered. Your names are written on it. "

Ayun. Kinabukasan ay may binigay sa akin si ate Ella na diary. Silver na kwintas naman kay Rina na nakalagay na "Clairina Dela Rosa". Maliliit kasi ang letters.

Since that day, unti unti kaming naging close ni Rina. Iniiwasan na ako ni Yuuki. It's fine by me. Takot siya sa bullies.

Mas nagkukwentuhan na kami ni Rina compared to our other friends. Mukhang nainis sina Veronica at Kenzie kaya silang dalawa nalang ang lagi kong nakikitang magkasama.