YARDIM ET

78 15 0
                                    

Ayağa kalktım da herkes halâ uyuyordu
bende kapıyı açıp dışarı çıktım.
Koridordan geçerken teğmenin odasının kapısı açıktı merak edip içeri girdim teğmen yoktu.
Tam çıkarken gözüm masanın üzerindeki telefona değdi.
Haydi mina bu senin son şansın hemen telefonu aldım barışı aradım.
Barış benim abim oluyor iyi biri ama inatçı kızlar onun arkasından koşar ama hiçbirine yüz vermez günün yarısını ibadetiyle geçer...
Barışı aradım abi lütfen aç hadi
telefonu açtı.
-"buyrun siz kimsiniz?
b..sesim kesildi bu abimin sesiydi -"ne kadar çok özlemişim sesini devam ettim ben mina abi" dedim.Bir an sustu
-"mina abicim sen misin abicim nerdesin ne oluyor orada?"dedi.
-"Abi ben nerede olduğumuzu bilmiyorum galiba yunanistandayız abi bizi sürgün ettiler abi çok korkuyorum gel beni al buradan"dedim.
o an bir yandan da gözyaşlarıma hakim olamadım.
-"Tamam abicim merak etme sen sadece Allah'a dua et..."
birden biri telefonu elimden aldı arkama baktığımda yine teğmendi.
-"Ver onu bana!"dedim.
-"Ne yaptığını zannediyorsun bak küçük hanım eğer bir daha böyle bir şey yaparsan kötü olur !"
-"Başka ne yapabilirsiniz teğmen söyleyin başka ne yapabilirsiniz sürgün ettiğiniz yetmedi
insanlarımızı öldürdünüz yetmedi başka ne yaparsınız ne kadar gurursuz acımasızsınız teğmen..."
-"Bakın küçük hanım sizi korumaya çalışıyorum izin vermiyorsunuz bide bana acımasız diyorsunuz bence siz ne yaptığınızı bilmiyorsunuz."
-"Bakın teğmen beni ne koruyun nede düşünün tamam mı ...?
bir süre sustum ve devam ettim konuşmaya.
-"Pekala beni düşünüyorsun öylemi o zaman beni bu hapisden kurtar."
Sustu...

I'm muslumanHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin