-"Mina."
-"efendim?"
-"Bak bu mutluluk kısa sürecek eminim ki hemen peşimizi bırakmayacaklar."
-"Yani buradan gidelim mi?"
-"Mina yük olmaktan değil sadece eğer bizi bulurlarsa sadık amca ve ağabeyide öldürecekler."
-"Haklısın Ares yarın gün doğmadan gitmemiz gerek!"
-"Tamam o zaman ben odun toplamaya gidiyorum."
Başıma bir öpücük kondurdu.
-"Senin gibi karım olduğunu için çok şanslıyım sürgün kızı."
-"Bende çok şanslı biriyim teğmen."
Ben etrafı temizlemeye devam ettim.Areste odun toplamaya dışarı çıktı.
1 saat sonra...
-"Mina!"
-"Sadık amca!"
bu aresin sesiydi bir şey olduğunun farkındaydım.
-"Ne oldu Ares?"
koşmaktan çok terlemişti derin bir nefes aldı.
-"Mina gitmemiz gerek çabuk!"
-"Ne olduğunu anlatır mısın?"
-"Onlar bizi buldular!"
-"Ne!"
kolumu ovarak;
-"Bak sakın endişelenme bi yolunu bulucağız."
arkadan beş tane yunan askeri geldiğini gördüm.
-"Çok geç kaldık!"
-"Ne?ne saçmalıyorsun?"
-"Geldiler bile!"
Ares arkasına baktı.Kolumdan tutup beni içeri koydu.
-"Bak şu odaya git ve sakın ses çıkarma!"
-"Ama sen...!"
-"Beni merak etme ben gelicem yanına söz veriyorum."
kafamı sallamakla yetindim.Odaya girip pencereden gizlice baktım.
-"İhtiyar!"
-"Buyrun kime bakmıştınız?"
-"Buralarda iki tane genç var.Kızın başında mor bir bez parçası ve siyah uzun bir elbise."
-"Hayır görmedim."
-"Bak ihtiyar eğer..."
-"Görmedim dedim ya!"
-"Yinede biz seni uyaralım."
belime batan tahta çubuk canımı çok acıtıyordu yerinden oynamamla komidinin üzerinde ki su bardağı yere düştü.
Aferin sana mina şimdi be yapacaksın acaba.
-"Bu ses neydi?"
-"Bilmem."
-"Hani evde kimse yoktu."
-"Kediler sürekli eve giriyor yine bi yerleri yıkmıştır."
-"Yalan söyleme evi kontrol edeceğiz."
-"Hayır!"
adamlar eve doğru yaklaştı.Kapı gıcırtısı ile dolaba saklandım.
-"Mina!"
-"Nereye gitti bu kız!"
dolabın kapağını açıp dışarı çıktım.
-"Ne işin var burada?"
-"O adamların geldiğini düşündüm."
-"Bak adamlar buraya doğru geliyor!"
ilk defa onu bu kadar çaresiz,korkmuş ve bi umut beklerken gördüm.
Kapının kolu oynayınca Ares elimi tuttu.
-"Her şey bitti"dedim.
-"Seni seviyorum sürgün kızı."
Sevdiğim adam hakkını helal et.Sen benimle bu yolda yürüdün ben düştüm sen kaldırdın beni.Sen ağladın ben sildim gözyaşlarını...
Seni seviyorum teğmen.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
I'm musluman
Novela JuvenilBen Asaf Merilis size babam Ares ve annem Mina'nın hayatını anlattım. Kardeşim alya ve ben bu hikayeyi sizlere anlattıkça gurur duyuyoruz. Bazen babamı o adamlar öldürmeseydi. Annemde kansere yakalanmasaydı ne kadar güzel bir aile olurduk. Küçüklüğ...