I'm musluman

Acı Hayat

Uzun süren yolculuktan yorulmuştuk.Bu yolun sonu ölüm olucağını biliyorum.
-"Ares ben çok yoruldum."
-"Dayan az kaldı!"
dizlerimin üzerine çöktüm.
-"Ares!"
koşup yanıma geldi.
-"Mina hadi az kaldı!"
elimden tutup beni kaldırmaya çalıştı ama yorgun bedenim oturduğum yeri benimsemiş kalkmak istemiyordu.
-"Dayanamıyorum."
Yere çöktü;
-"Ares ne yapıyorsun?"
-"Hadi bin sırtıma!"
-"Saçmalıyorsun!"
-"Hadi bin!"
-"Hayır!"
ayaklarım çok ağrıyordu.Yorgun bedenimi onaramıyordum.
-"O zaman ben seni kucağıma alırım."
ayaklarım yerden kesilmişti mecaz anlamda değil,gerçekten beni kucağıma almıştı.
-"İndir hemen beni!"
-"Sus artık!"
Ares acısını hep içine sakladı.Daha 3 yıl önce abisi ölmüştü.Babası hiç bir zaman onu oğlu olarak görmedi.Annesi onu terk etmiş bu yüzden kin ve nefret ile büyümüş.Ama hiç acısını bana belli etmiyor.Ona yakın olmaya çalışıyorum fakat o imkansız biri sert duvarlarıyla sadece insanları koruyabilir.
-"Lütfen beni indir yere!"
-"Tamam."
yavaşça beni yere bıraktı.
-"Mina istersen biraz dinlenelim!"
-"Olur!"
Dağlık alan olunca mağara çok oluyor.Bi mağaraya çıktık.
-"Ayağını uzatır mısın?"
-"Ne!"
-"Uzat ayağını!"
Ayağımı uzattım.Bileğime dokunarak;
-"Bileğin şişmiş biraz."
-"Ares tamam boşver."
ayağımı geri çektim.
-"Mina!"
ayağımı kendine çekerek;
-"Mina hiç uslu durmuyorsun!"
Ayağım morarmış ve şişmişti.
-"Ares yeter!"
çantamdaki yiyecekleri çıkarttım.
-"Hadi biraz yemek yiyelim!"
-"Senin çantanda neler var?"
-"Yemek bide ecza dolabında aldığım eşyalar..."
-"Onları ne ara aldın!"
-"Sevgi bayılınca bende dolaptan hemen aldım."
Hava kararınca Ares bi köşede uyudu.Ben ise yaşadıklarımı düşündüm.Ne kadar zor günler yaşamışım.İlk önce hatice teyze sonra ayşe teyze sonra da sevgi,merve ve abim kayıp.
Gözyaşlarımla birlikte onlarda akıp gitti.
-"Mina!"
Hemen gözyaşlarımı sildim.
-"Ağlıyor musun?"
-"Hayır!"
-"Mina yaşadıklarımız çok zor belkide normal biri olsa bizim kadar dayanmazdı."
-"Bilmiyorum Ares,tek bildiğin şey çok yoruldum."
ayağa kalkıp elini uzattı.
-"Hadi gel!"
elini tuttum.
İşte nefesimin kesildiği yer onun yanındaydım.Gözlerinde mutluluğu,ellerinde sıcaklığı,yanında huzuru buluyorum.Ares yanımda uyuyordu bir nefes ötemde.
...
Onu izliyorum imkansız adamı resmen o duvarları yıkmıştım.
Artık onun yanındaydım.Ulaşılması kimi adımlarla ona yaklaşsamda o çok sert bi adamdı.Çatık kaşlarının ardında yatan o masum çocuk şuan yanımda yatıyordu.
-"Günaydın."
-"Günaydın sürgün kızı."
-"Hadi kalk namaz kılalım!"
eşarbımı düzelttim.Kumral saçlarım gerçekten çok kötüydü bir aydır banyo yapmıyorum.Betondan teyemmüm aldık.Namaz kıldıktan yola devam ettik.