I'm musluman

SÜRGÜN EDILIYORUZ

Sabah saat bes namaza uyandım.
Namaz kılarken kulağıma gelen bomba sesi ile namazımı bozmak zorunda kaldım.Hemen pencereden baktım ortaklıkta birşey gözükmüyordu.Birden zil çaldı,açın kapıyı sesleri geliyordu.
Koşarak dürbünden baktım.Üstlerinde asker üniforması vardı.
-"açın biz yunan askeriyiz!"
Hemen kapıyı kilitledim.
-"açın kapıyı yoksa kırarız!"
daha cok korkuyordum.Ne yapacağımı bilmiyordum direk yarım kalan namazıma devam ettim...
Ve kapıyı kırmayı becerdiler.
Namazımı kılarken ellerim ve ayaklarımın titremesine mani olamıyordum.
Kolumdan tutup beni aldilar sokağa çıktığımda ise herkez bir telaş içinde çocuklar ise hiçbir
şeyden habersiz sağa sola bakınıyordu.O an aklıma ayşe teyze geldi...
Ayse teyze,çocukları onu bırakıp gitmiş beş yıldır bu mahallede tek başına oturuyormuş.
Ayse teyzeyi gördüm sonunda merdivende oturmuş bırakın beni daha evlatlarim gelecek beni görmeye diyordu.Hemen yanına koştum...
Göz yaşlarıma hakim olamıyordum.Ailem beni bırakıp gittinde üç yıl önce ayse teyze bana baktı.Ailem gibiydi o benim.
Birden bir kamyon geldiğini gördüm,teker teker bizim ismimizi alıp o kamyona bindirdiler...
Çok korkuyordum çünkü bu yolun sonunda ne olucak bilmiyordum.Ayse teyzeye sımsıkı sarılmış öylece bekliyorduk üç gün geçti nereye gidiyoruz ne zaman ulaşacağız bilmiyordum.
Arada birde lavabo ihtiyaçlarımızı karışlamak için iniyorduk.Vardığımızda dumandan hicbir yer gözükmüyordu.İndiğimiz yerde üstümüzü arayıp bizi bir odaya götürdüler burda yatacağımızı söylediler eğer emirlerine uymazsak idam edileceğimizi söylediler.
Her gece bomba,silah,bağrışma seslerinden bıkmıştım.
...