Şişmanım , çirkinim eee ?

Evrene saygılar

Evrenin benimle ciddi problemleri var. Unutucam ilgilenmicem sevmiyo işte beni diye Burak'ı unutmaya karar verdim.Ve evren bana resmen :

"Bok unutursun Burak'ı ! Unutturmam seni sevmiyo işte fare ile ayının aşkı gibi olur sizinki zaten platonik o seni hayatta sevmeyecek avcunu yalıcaksın! Su aygırı sen anca göbeğine yüz çizip onunla çıkarsın .Bir insanla eşit değerde zaten!" dedi.

Nerden mi anladım ? Çocukla ilgilnediğim zaman iki üç haftada bir görüşürdük. Ben unutmaya karar verdiğim hafta üç kere görüşüceğimiz tuttu. Tesadüfe bak. Ben çocuğun yüzünü görmek istemiyom ama illa görecem. Gözüme gözüme sokuyolar resmen.

İlk görüşmemizde soğuk davranayım dedim çocuğun benimle konuşmak isteyesi tuttu. Kimseyi siklemedi bana odaklı gibi benimle konuşmaya başladı. Ee ben böyle nasııl unutayım ki bu çocuğu ?!

Ben de evrenden bi işarettir belki diye konuşmaya başladım. Çocuğu unutacağıma "çocuğu unutmayı" unuttum. Evrende resmen benimle oyun oynamış.

 Çocuk birden gene sevgili anısı anlatmaya başladı. Bir de bu başka sevgilisinden kalma anıymış. Diğerinden ayrılmış iki gün önce dünde sevgilisiyle bilmem nerede bilmem ne yapmış. 

Anlattıkça içime daral geliyor. Ama önceki kadar sinirimi bozmayınca bende ilerleme var diye sevindim. Morelimi bozmayayım diye çabalıyorum ama bir boka yaradığı yok.

 İkinci görüşmemizde ise çocuğu hiç takmadım. Bu sefer de anlatmadı bi anısını şükür.Öyle yüzeysel konuştuk çocukla muhabbete girmedik.

 Üçüncü görüşmede yakınlaştık. Ama suç kesinlikle benim değil. Evren yüzünden bir de gıdıklanmam yüzünden.

 Gene Ela'lardayız. (Biz de nedense hep Elalardayız ya) Tamamen tesadüfi görünümlü bir şekilde ki bence evrenin bunda büyük bir işi var. Ela beni durduk dura gıdıkladı. Amacı ne hiç bi fikrim yok . 

"Gıdıklanıyo musun sen ?" dedi gıdıkladı. Ben de çok gıdıklanırım bağıra bağıra öküz gibi güldüm.

Sen beni niye gıdıklıyon diye bende Ela'yı gıdıkladım. Sonra ordan Burak sen gıdık alıyo musuna gitti. Ve sonuç biz savaş ilan ettik.

Gıdıklama savaşı.

Boş bulunan bi anda gıdıklamaya çalışıyoruz birbirimizi. En son dördüncü sınıfta yapmıştım böyle saçma şeyler.Hala saçma şeyler yapıyorum ama gıdıklama adı altında değil yaptıklarım.

Ne tuhaftır ki gıdıklama savaşı sadece Burak ve ben arasında yapılıyomuş haline döndü. Ben onu o beni gıdıklamaya çalışıyor sürekli. Arada Ela'nın gıdıkladığı oluyo ama sonra kız anladı tabi siklenmediğini çıktı odadan.

Ben bunu gıdıklarken bi anda durduk. Bakışmaya başladık. Arkaya "only you" şarkısını koy. Işıkları loş yap , ben aniden yirmi kilo vermiş olayım , böyle daha güzel bi hale geleyim , oda yerine orası yatak odası olsun , etrafta güller , pencereden yıldızlar gözüksün falan fıstık gibi olurdu var ya.

Ama şöyle bir gerçek var ki arkada çalan şarkı annemler içerde napıyosa "çekirge"ydi (hani şu bıdıbıdı çekirge falan diyo adam düğünlerde falan çalan saçma şarkı) , etrafta güle en yakın şey ne alakaysa kaktüs  kız da ne  fantazi varsa odada kaktüs var , ben yirmi kilo vermedim hala öküz gibiyim bakışırken onu yiyicek gibi duruyom yeminlen , pencereden görünen tek şey de karşı balkonda oturan aşırı kıllı Hüsnü amca.

Çocuk yiyeceğimden korkmuş olacakki çekti gözlerini ben de ayrıldım yanından çocuğun çıktım odadan. Kendime hatırlatıyom :

"Lan bu çocuk pezevenenk , piçin teki kızdan kıza atlıyor , seni siker bırakır ki zaten yağdan o işi de beceremez , hem sen unutucaktın bunu noldu götün mü yemedi"

Yok yok olmayacak böyle unutamıyorum ben bu çocuğu . Konuşmasam desem yok ben dayanamam konuşurum , ilgilenme desem Ela ile konuştuğu an sinirden köpürür ortadan damlarım . Bi bok yaparım.

En iyisi akışına bırakmak. Tabi evren o akışı götüme sokmazsa.