Şişmanım , çirkinim eee ?

Ayrılık Psikolojisi

Bi önceki bölüm kesinlikle Burak'a en çok küfür edilen bölüm olarak tarife geçicek :D Bugün Erkan'ın doğum günüydü ahaha :) Neyse konuyu değiştirmiyim.

200.000 okumaya az kalmış .Çok mutlu oluyorum yorumları okuyunca ya :D

Bu ara çok Duman dinliyorum da multimediada da Melankoli var <3 

Tüm SEAistleri öpüyorum :*

Neyse iyi ki varsınız. Bu aralar depresyonda gibiyim de.

Neyse iyi okumalar :)

 

Ayrılık psikolojisi gerçekten çok garip…

Bir anda olunca bir de iki kat garip…

İlk başta bir şey hissetmiyorsun sonra bir anda kafana dank ediyor falan.

Burak yüzünden ben resmen ayrılığın psikolojik kronolojisini yazdım be.

Beynimin çalışma prensibi:

Ayrılık mesajından iki dakika sonra: Kendini anca toparla ve hemen öyle bir mesaj yaz ki hem umurunda olmamış gibi hem de aslında Burak'ı hiç sevmemiş ya da sende ondan ayrılmayı düşünüyormuşsun gibi bir mesaj yaz.

Hemen direkt yazdım: Sevindim :)

Kuzenim oradan bana mal mal bakıyor "Ne ayaksın?" diye.

Lan ben burada terk edildim.

"Filme geç kalacağız."

"Ne filmi ?!"

"Pörseyi Ceyksın -telaffuz aynen böyle pörseyi çeksin gibi asdfg-  Canavarlar Denizi var ya."

Ayrılık mesajından on beş dakika sonra yavaş farkındalık ve yalnız olmaması durumunda hayatına umursamaz gibi yapıp devam edebilme yeteneği var. Yalnızsan ağlarsın tabi.

"Ha? Doğru hadi gidelim" dedim. Sinemaya beş dakika kalmış biz evden anca çıktık koştur koştur filmi izlemeye.

Bu arada film çok güzeldi. Percy Jackson<3.

Film boyunca bir iki hatırlamadım gitti. Filme daldım falan film bitti ben sinemadan çıktım direkt aklımı düşünceler tecavüz etmeye başladı.

Ayrılık mesajından iki üç saat sonra: Ayrıldık lan biz? Neden? Ve küfür sendromu…

Yanımda kuzenim de var rahat rahat olayı anlatıp küfür de edemiyorum. Anca içimden.

Ben küfür ediyorum kuzenim oradan film hakkında yorum yapıyor. Normalde bende severim böyle muhabbetleri ama şu an terk edildim ben. Afrodit gelip yardım etmediği sürece o konuyla çok da ilgilenemiyorum. (Bunu derken ya gerçekten varlarsa diye korktu.) 

Kuzenimle bir ilkokulun önünden geçiyorduk. (Kendisi eski okulum olur.)  Tam geçerken bir baktım top sesleri geliyor. Bizimkiler mi diye kafamı bir çevirdim.

Çevirmez olaydım.

Bir kaç çocuk basket oynuyor.

İçlerinden de biri var.

Burak lan o.

Elindeki telefonla kim bilir kimle mesajlaşıyor.

Hemen gittim yanına elinden telefonu aldım nasıl sinirliyim ama herkes bana baktı kaldı kuzenim dahil ."Sen geri zekalı mısın?! Nasıl benden ayrılırsın ya?!" diye bağırmaya başladım. Çocuğun şeyine bir tekme attım. Yağlarım bir eridi böyle o eğildi acıdan bağırdı küfretti falan ben direkt sırtına bir dirsek. Çocuk yerde. Ben de gayet ciks ve cool bir şekilde arkama bakmadan kuzenimin yanına oradan da eve gittim.