MARDİN'li VYK_2016 WATTYS2016 VYM_2016

36. FİNAL...

7 yıl sonra

Azad'ın anlatımından

"Yaa! Dayı hep haksızlık yapıyorsun"

Erkam'ın, Sidar'a bağırması ile kendimi çimlerin üstüne atıp onları izlemeye başladım.

"Lan! Kaybedince haksızlık yapmış oluyorum. Siz kazanıncada haksızlık yapmış olmuyorsunuz demi!" Yanıma gelip terler içinde oturan Bawer'e baktım.

"Kazandınız yine!"

"Sen kazandığımızı kabul ediyorsun da senin oğlun kabul etmiyor" diyip Erkam'ı gözüyle işaret etti. Oğluma bakıp tebessüm ettim.  Aradan 7yıl geçti ve oğlum çok büyüdü. Avlunun masasına telaşla yemek koyup giden karım Dilan'a baktım.  Herşey o kadar güzel ki şimdi, ama geçmişin izi ölümlerin acısı hala içimizde. Elindeki tabakları masaya güzelce dizip bize doğru geldi.

"Hepiniz güzel bir şekilde giyinip elinizi yıkayıp gelip yemek yiyorsunuz" dedi Dilan.

"Anne ya, biz kazanmadık bir maç daha yapacağız" diye itiraz eden Erkam'a baktım. Erkam'ın yanına yaklaşan Dilan, "önce yemek Erkam" ve bize dönerek "hadi" dedi.  Erkam oflayarak dayısının elini tutup eve doğru giderken Bawer de onlara katıldı. Ayağı kalkıp arkasını dönüp giden Dilan'ın kolundan tutup kendime çevirdim.

"Daha ne kadar böyle sürecek"

"Ne zaman unutsam o zaman" dedi soğuk sesiyle. 

"Başka seçeneğim yoktu."

"En azından bana söyleyebilirdin, sana birşey olucak korkusuyla az kaldı kendimi de Erkam'ıda öldürüyordum." Erkam'a baktım düşüncesi bile korkunç...

7 yıl önce...
Herşey güzel geçiyor derken en güvendiğim adamlarımdan biri  "Zehra hanım herşeyi biliyor ve benim Mert beyi bulmamı istiyor ağam" demesiyle herşeyi onun ellerine bıraktım. Bulmasını ve öğrendiği  herşeyi Zehra hanıma anlatmasını istemiştim.

Gerçekler artık ortaya çıkması gerekmez mi. Ölene kadar kimin sırrı onunla beraber gömüldü ki. Ah! hadi ama zaten ölenler gerçeklerden dolayı ölmemişler mi burda. Annem bir iftira uğruna ölmedi mi, Kim kimin arkadaşı ise, o kişi ona yardım etmiş gibi görünmez mi. Sadece öyle görünür ama öyle değil tabi. Kimse dört dörtlük değildir zaten ama annemi böyle bir iftira uğruna ölmesine izin veren Zehra hanımı ben sağ bırakamam.

Öğrendim ki herşeyi Zehra hanım yapmış.  Ahmet bey ile kaza yapmam, babamı felç bırakması, Esma'yı bizim eve hizmetçi diye alıp aklını içerdiğini... Hatırlarsınız Esma'yı önüme atıp "İşte Azad ağam.  Babanızı ölüme atan benim kızım."  diyen Esma'nın annesi Halide hanımdı. O an gözüme Halide hanımın bileğindeki bileklik takıldı.  Cüzdanımda yıllardır sakladığım bilekliğin, küçükken ağzımı kapatan kadının bilekliğinin aynısıydı. Evet! Bunun içinde Halide hanımda vardı. Gözlerinde pişmanlığını görmüştüm, arkasından gidip kolundan tuttuğum gibi arabaya sürükledim. Sessiz sakin bir yere çektiğim zaman herşeyi anlatmasını istediğimde sanki bunu bekliyormuş gibi hemen anlatmaya başladı. 

"Baban Mardin de en sevilen ağlardan biriydi. Ahmet, babanın küçük arkadaşıydı çok severlerdi birbirini, başka bir şehire taşınmıştı işi için ama iflas ettiği için Mardin'e geri geldi. Babandan iş istemiyordu dahası babanın böyle sevilir sayılır olduğunu gördüğü an çok kıskanmıştı. Zehra hanım ona para konusunda çok yardım etti ve karşılığı olarakta babanı ve seni ölüme sürüklemişti. Babanın felç geçirmesi senin kaza yapman hepsi Zehra hanımın isteği üzerine yapıldı. Benden senin zapt etmemi istedi senin gönlünü kazanıp ağa karısı olmak istemişti. Ben sırf çocuk için hastane masrafları için kabul etmiştim. Annenin hiçbir suçu yokken onu ölüme sürükledi ve buna seyirci kaldım. Özür dilerim" diyerek ağlamaya başladı.  "Kızımın sizin konakta çalıştığından haberim yoktu. Zehra hanım onun aklını içerdiği için böyle öfkelendi ağam."  Dedi.