The moment I knew (Larry Stylinson)

Hoofdstuk 14.

Louis' POV 

Ik was verrast dat het zo lang duurde tot de pers het door kreeg hoe vaak ik uit ging en dronken werd.

Het was een week geleden dat Zayn, Niall en Liam hadden geprobeerd om meet mij te praten en ik naar een of andere ar ging om mezelf weer kapot te zuipen. 

Iedere keer dat ik met mijn ogen langs mijn linker pols gleed, waar de helende snee zat, voelde ik me misselijk.

Ik was erg voorzichtig als ik uit ging. Als ik geen lange mouwen aan had of een armband of horloge om had, deed ik er concealer of foundation of zoiets op om het te verbergen. 

Ik haatte de constante herinnering van wat ik had gedaan, maar aan de andere kant, verdiende ik het wel. 

Ik snapte dat ik echt te ver ging toen ik met de jongens praatte, nou ja, ik was eigenlijk aan het schreeuwen, maakte ik werd er gewoon ziek van dat ze gelijk hadden dat ik mezelf kapot maakte op deze manier. Het was niet dat ik boos was op hun, ik was gewoon jaloers. Ik was jaloers dat zij Harry wel konden zien. Ik was jaloers dat hij niet verliefd was geworden op één van hun. Ik was jaloers dat zij niet snapten in wat voor situatie ik zat. 

Ik was zo boos op mezelf voor zoveel dingen en ik reageerde dat op iedereen af. 

Meisjes kwamen naar me toe om te vragen of ze met mij wilden dansen, en ik wees ze iedere keer netjes af. 

Toen kwam er een jongen naar me toe. 

"Ik merkte dat je alle meisjes afwees. Heb je gewoon geen zin om te dansen, of heb je geen zin om met meisjes te dansen?" Vroeg hij met een grijns. 

"Ik heb geen zin om te dansen," snauwde ik.

Ik wilde met niemand praten. Ik wilde gewoon heel dronken worden zoals elke avond en ik wilde alles gewoon vergeten. 

"Ook niet met mij?" Grapte hij en leunde tegen de bar terwijl hij me nog steeds grijnzend aan keek. 

"Ik ben geen homo," zei ik en keek weer naar mijn drankje. 

"Ik heb ook niet gezegd dat je homo moest zijn om met mij te dansen. Kom op, het is maar een dansje. Doe een beetje mee. Je zit hier al twee uur naar je glas te staren," drong hij door. 

Ik stond op. Waarschijnlijk zullen er weer artikels komen die beweren dat ik homo ben omdat ik met een jongen danste, maar ik was drinken genoeg dat het me niet uitmaakte. 

"Goed dan, maar beter maak je mij onder de indruk," zei ik en knipoogde naar hem. 

Hij trok me mee naar de dansvloer en in de massa van bezweette lichamen. 

De muziek was iets hards en gemakkelijks om op te dansen. Hij trok mijn rug tegen zijn borst en ik begon tegen hem aan te dansen. 

"Weet je zeker dat je hetero bent?' Lachte hij in mijn oor, "Je hebt een geweldige kont. Het is jammer dat je het niet gebruikt." 

"Ik heb een vriendin!" Antwoorde ik. 

"Weet ik," zei hij, "Ik weet wie je bent en ik weet dat je een vriendin hebt." 

Opeens voelde ik me ongemakkelijk dat hij wist wie ik was. Ik wist dat hij tegen de pers kon vertellen hoe het was om met Louis Tomlinson te dansen terwijl hij nogal pissig was. Ik wist niet of ik hem kon vertrouwen en dat vond dat vond ik niet fijn. Ik schoof een beetje van hem weg. 

"Maak je geen zorgen, ik wilde gewoon dat je even relaxte. Ik ga mijn verhaal over wat Louis Tomlinson met mij doet niet verkopen hoor," zei hij alsof hij mijn gedachten kon lezen.