Slimmerdsquad ft. One Direction en 5sos

H3. Lieke

Nadat ik het water in Nienkes gezicht heb gegooid hoor ik een geschokte stem.

"What the hell." Ik draai me om, niet wetend dat ik half flauw zou vallen als ik zie wie er staan. De geschokte stem is namelijk afkomstig van Michael fucking Clifford, die omringd is door de rest van 5 Seconds of Summer.

Ik flip niet. Het enige wat ik doe is naar ze staren, tot Renske de stilte verbreekt.

"Hai."

"Hai."

Oke, dit is niet goed. Lieke, concentreer. Je ontmoet fucking 5 Second of Summer, en alles dat je doet is staren. Ik geef mezelf een mentale facepalm en doe dan mijn mond open, maar Ashton is sneller.

"Waarom dat water?" Ik kijk terug naar Nienke, dan weer naar Ashton en weer naar Nienke. Dan pas herriner ik me weer dat ik water in haar gezicht had gegooid. Ohja.

"Ze moest wakker worden?" Het was meer een vraag dan een antwoord. Facepalm nummer 2. Calum schiet in de lach.

"Zijn we zo saai dat ze in slaap is gevallen?" Nu doet Lenora haar mond open.

"Nee, ze heeft cleustri-dinges." Luke kijkt haar vragend aan, maar Renske geeft het antwoord voor de vraag is gesteld.

"Claustrofobie."

"Dat ja." Zenuwachtig schiet ik de lach, en de rest volgt. Omdat ik best wel awkward in het midden van de kamer sta loop ik naar Nienke toe en ga naast haar zitten. De jongens gaan ook zitten, en beginnen een gesprek met Renske en Lenora. Ik doe alsof ik met Nienke bezig ben.

Doe alsof.

Onder mijn wimpers door kijk ik naar Luke. Hij is best knap. Nevermind, hij is ontiegelijk knap. Ik voel me ineens niet zo goed en vertel de rest dat ik even naar buiten ga. Ik loop de kamer uit en vraag aan een of andere medewerker waar de uitgang is. Net als hij antwoord wil geven hoor ik het al.

"Rechtdoor tot aan de rode deur." Ik draai me om en kijk recht in de blauwe ogen van niemand minder dan Luke Hemmings. Ik word meteen rood. Yay.

"Dankje." Fluister ik voor ik naar de rode deur loop. Ik loop de straat op en ga op de stoep zitten. Het is laat, en het concert is nog bezig. Ik hoor overduidelijk No Control uit het gebouw komen. Ik zing zachtjes mee.

"Dus, was er iets?" Geschokt kijk ik naast me.

"Hi Michael. Hoe bedoel je?"

"Je staarde naar Luke." Ik word rood en begin te protesteren. Op een gegeven moment krijg ik het koud en loop weer naar binnen. Als ik de backstagekamer weer binnenloop valt mijn mond open. Niet 6 paar ogen kijken me aan, nee. 11 paar.

Ik sta in dezelfde kamer als One Direction.

En plotseling vergeet ik hoe ik moet ademen.

Geschreven door Lieke.