Slimmerdsquad ft. One Direction en 5sos

H95. Lieke

Ik zit alweer in de studio, maar dit keer met Luke. Hij heeft mijn trillende handen vast en ik leun met mijn hoofd tegen zijn schouder.

"Wat moeten we nou?" Fluister ik, "zonder Lenora zijn we niet compleet. We zijn nooit compleet zonder 1 iemand. En jij en de jongens.. zonder jullie zijn we niet wat we horen te zijn."

"Hey, het is oké. We zijn bij je." Luke geeft me een knuffel. Dan gaat de deur open en word Lenora naar binnen geduwd. Ze botst tegen Nienke aan, die haar boos aankijkt. Meteen loop ik naar ze toe en ga tussen ze instaan.

"Nien, calm down. We gaan hier weg."

"Tuurlijk." Het sarcasme spat ervanaf.

"Hoe dan?" Iedereen komt er nu bij staan.

"Ik heb een plan."

🐾

"Daniel!" Ik begin te schreeuwen en uiteindelijk gaat de deur open en word ik naar buiten getrokken.

"Wat is er?"

"Je bent een fucking asshole, weet je dat?" Hij kijkt me aan met een grijns. Dan houd ik het niet meer en vliegt mijn vuist tegen zijn kaak aan. Ik blijf stompen en slaan tot hij uiteindelijk op de grond ligt en ik bloed op mijn knokkels heb. Geschokt zet ik een stap achteruit, kijk naar mijn handen, dan naar hem en ik barst in tranen uit. Trillend zet ik een stap naar achter tot ik de muur raak en glijd naar beneden, tot ik op de grond zit. Mijn handen gaan door mijn haar, bloedsporen achterlatend en ik weet niet wat ik moet doen. Ik zit daar maar, trillend.

"Waarom de fuck deed je dat, bitch." Mijn ogen worden groot.

Daniel. Fuck.

Hij geeft me een volle trap in mijn maag en kan er uiteindelijk nog 3 geven tot hij van me af word gerukt door Luke. Daniel word in de studio geduwd door Harry en Zayn en Luke komt naar mij toe.

"Gaat het?" Ik knik, en kijk naar de anderen. Iedereen is eruit en Daniel word opgesloten. Geweldig.

We lopen met zijn allen naar buiten, en daar staat een hele groep. En om de een of andere gare reden is Daniel er ook weer.

"En we zijn terug bij af." Matthew staat voor ons, met een pistool in zijn handen. Op ongeveer 1 meter van mij af, aangezien ik vooraan liep. En op dat moment maak ik een belofte aan mezelf.

Niet meer over je heen laten lopen, Liek. Je kan dit.

"Een iemand zal dit niet overleven. Een iemand zal hier blijven terwijl de anderen weg zullen gaan, en de begravenis gaan regelen. Een iemand stop met ademen vandaag." Matthew kijkt me aan. Bruine ogen ontmoeten blauwe ogen.

"Prima," fluister ik, "maar mijn vrienden zullen het niet zijn." Ik spring naar voren en grijp het pistool. We vechten er een korte tijd om en dan haalt een van ons de trekker over. De kogel vliegt naar links en beland in de nek van Daniel. Geschrokken laat Matthew het pistool los, die ik naar achteren gooi. Dan strompel ik naar achter en val. Tranen stromen over mijn wangen. Ik heb iemand vermoord. Ik, een meisje dat een paar weken geleden nog droomde dat ze ooit ontdekt zou worden door haar toekomstige vriendje, heb iemand vermoord.

Ik lig huilend en schokkend op de grond, en alles gaat heel langzaam. Daniel ligt op de grond, gesloten ogen en in een plas bloed. Ik lig ook op de grond, met ogen vol met tranen en bloed op mijn handen. Daniel is dood en ik ben misschien zijn moordenaar.

🐾

Ik weet niet hoe ik hier terecht kom, maar ik zit in een auto. Luke zit tegenover me, en praat tegen me. Ik hoor het niet. Hij trekt aan mijn handen, zodat ik hoor wat hij zegt maar ik hoor het niet. Hij blijft praten tot ik dwars door hem heen praat.

"Luke." Hij is stil en kijkt me aan.

"Ik ben een moordenaar." En meteen laat hij mijn handen los.