Slimmerdsquad ft. One Direction en 5sos

H31. Lieke

Nadat de jongens vertelde dat ze weer verder moesten met hun tour zijn de dagen voorbij gevlogen. Nu staan we met zijn allen bij de bus om ze uit te zwaaien. Ik geef iedereen een knuffel en als laatste kom ik bij Luke. Hij trekt me in een knuffel en ik begin te huilen.

"Shh, het is oke. Er is niks aan de hand." Fluisterd hij, om me kalm te maken.

"Het is niet oke, Luke! Jullie gaan voor drie maanden weg naar weet ik veel waar! Dat is niet oke.."

"Ik weet het, en ik ga je echt heel erg missen." Ik knik, als teken dat ik het begrijp.

"Ik jou ook." Fluister ik.

"Niet om het moment te verpesten, maar we moeten gaan." En bedankt, Michael. Ik laat Luke los en loop naar de rest van de meiden toe. Ik zie dat ze allemaal niet blij zijn, maar niemand heeft gehuild. Behalve ik.

"I love you, Renskeh!" Hoor ik Louis nog schreeuwen als de bus wegrijd en Renske schreeuwt nog harder terug dat ze ook van hem houd. Als de bus verdwenen is lopen we naar Nienkes auto en stappen in. Nienke en Lenora zitten voorin, en Renske zit bij mij achterin. Ik doe mijn oortjes in, laat mijn hoofd op het raam rusten en laat de tranen gaan. Renske ziet het, maar weet niet zo goed wat ze moet doen. Als ze me uiteindelijk een spastische knuffel geeft, vanwege de autoriemen, begin ik nog harder te huilen.

"Sssst.. het komt goed, je gaat hem weer zien.." Ik knik alleen maar, niet wetend wat ik anders moet doen.

Na een paar minuten rijden zijn we bij Nienkes huis. Lenora en Renske gaan op de bank zitten, Nienke haalt wat te drinken en ik zit in de vensterbank.

"Ze zijn amper een uur weg en ik mis ze nu al." Ik vind het knap van mezelf dat mijn stem zo vast klonk, niet stotterend of iets.

"Wij allemaal, Liek. Wij allemaal." Lenora klopt naast zich op de bank als teken dat ik daar moet gaan zitten maar ik schud mijn hoofd. Ik staar uit het raam, weg van de meiden. We zouden vannacht nog hier slapen met zijn allen en morgen weet ik niet wat er gaat gebeuren.

"Guys, ik heb honger. Pizza?" Typisch Nienke.

"Pizza." Stemt Renske er mee in en ik zie in de weerspiegeling van het raam dat Lenora knikt. Ook zie ik dat Nienke opstaat en naar me toe loopt.

"Wil je ook?"

"Nee, ik heb niet zo'n honger." zeg ik, naar waarheid. Nienke knikt en pakt haar telefoon om te bellen. Ik pak ook mijn telefoon en kijk of ik een berichtje heb. Zuchtend zet ik hem weer uit als het enige wat ik zie mijn achtergrond met Luke is.

Luke.

Shit, Liek. Waarom doe je dit voor jezelf? Je weet uit ervaring dat dit niet helpt. Jij zit lekker in de vensterbank terwijl hij met andere meiden neemt.

Yay.

Not.

Dan voel ik mijn telefoon trillen en zie ik dat ik een bericht heb in onze groepsapp.

Tommo: yo, we zijn bijnaa in Paris

Nialler: liar

Nialler: we moeten nog meer dan de helft sukkel

Tommo: oh

Renskeee: hahahaa sukkell

Tommo: hey! Das nie aardig

Renskeee: ik ben niet aardig

Lukey: true tho

Ik zet mijn telefoon weer uit. Mijn gedachtes zijn alleen maar: Luke, Luke, Luke.

Gek word ik ervan.

~☆~

Ik zie dat het al 1 uur in de nacht is. Nienke en Lenora liggen op de bank te slapen en Renske gebruikt het vloerkleed als bed. Ik zelf zit nog steeds in de vensterbank.

Te wachten.

Wachten op een bericht dat niet gaat komen.

Waarom wacht ik eigenlijk nog? Louis en Renske hebben 3 uur geskypet, Niall en Nienke hebben gebelt en Lenora was de hele avond bezig met Ashtons appjes.

En ik zit maar te wachten. Ik kijk naar boven, naar de donkere lucht en zie duizenden en duizenden sterren. Soepel glij ik van de vensterbank af en loop naar buiten. Het is een fijne temperatuur en het regent niet.

Ik ga in het gras liggen en kijk omhoog. Na een paar minuten val ik langzaam in slaap.