Unexpected love (COMPLETED)

Chapter 15

Chapter 15

Celine POV

hmp! Inip na inip na talaga ako sa ka hihintay kung kailan kami mag papakasal ni John. It's been two months since we're here in Philippines. I'm so afraid that one day iiwan ako ni John kasi ma alala niya yung girlfriend niya noon. Hindi dapat maari yun. Ayokong mawala sa akin si John. Kinancel ko lahat ng appointments ko sa New York for the sake na maikasal ako sa kanya.

Naglalakad ako papunta sa kwarto niya ng makita ko na may kausap siya sa phone niya. Sino kaya yung kausap niya.

"Okay. Magkikita tayo sa napag usapan nating lugar." At ibinaba niya yung cellphone.

"Babe where are you going? Sasama ako."

"No. Stay here. Promise I'll take care, sandali lang ako bye." Hinalikan niya ako sa aking noo at umalis siya agad. Susundan ko sana siya ng tumawag ang mommy ni Christian. Sh*t. Bad timing naman oh.

"Hello po tita good morning."

"It's not good it's bad. Sundan mo si John dahil baka masisira yung plano natin dahil may magsasabi na ng totoo sa kanya. Bilis!"

"Oka---" ng pinatay niya ang call. Aba't sumusobra na siya ah. Dali-Dali akong lumabas ng bahay at sumakay sa kotse ko. Hindi ko na alam kung Saan nag paka suhot yung lalaki na iyon. Aish! Sana nilagyan ko ng tracking device yung cellphone niya para ma susundan ko siya. Ano na ang gagawin ko neto oh.

Unexpected love

----------♡♡----------

John POV

Nandito ako ngayon sa isang mataas na building dahil nandito ang napag usapan naming lugar.

From: 095677-----

Pumasok ka sa building at mag pakilala ka sa receptionist. Pumunta ka sa pinakamataas na floor at makikita mo ang isang unit.

Pumasok agad ako at pumunta sa receptionist.

"Good morning sir. Looking for?"

"Good morning. I'm John Sy." At ibinigay ko ang identification card ko.

"Si--Sir John good morning again. Nandun na po yung nag hihintay sa inyo sa unit niyo"

"Unit ko?"

"Ye---yes sir."

"Thanks."

At dali-dali akong pumasok ng elevator. Lahat ng empleyado nag greet sa akin ng good morning. Kilala ba nila ako bakit lahat yumuyuko sila pag nakikita ako? Hmm.

Ilang minuto lang ay narating ko ang tuktok ng building at nakita ko ang isang malaking unit na may swimming pool sa harap. Parang pamilyar ang lugar na ito ah?

Pumasok ako ng makita ko ang lalaki na gustong kumausap sa akin upang makilala ko ang sarili ko nang lubos lubos.

"Sir John! Good morning mabuti na paunlakan mo ang kahilingan ko."

"Sino ka nga ulit? Parang pamilyar ka ah."

"Ako to sir. Si joshua ang driver niyo ni ma'am nikki noon."

"Nikki? Sinong nikki?" At bahagyang sumakit ang ulo ko.

"Hali kayo sa loob upang walang may maka kita sa atin."

Pumasok agad ako at naka tambad ang maraming pictures na may kasama akong babae. Siya yung babae na tumakbo ng makita ako.

"Si--sino ito Joshua? Sino ito?!" Sumigaw ako at na paiyak ng sobra.

Na bigla siya at nag salita ng pautal-utal. "Si--sir John siya po yung babaeng minahal niyo po ng pa lihim. Si Nikki Severentia."

Hindi. Hindi ito maari. "Sino ako?! Sino talaga ako?!" At umiyak ako sa sobrang hinagpis at lungkot dahil finally nakita ko yung babae na hinahanap ko at nag kumpleto sa malaking puzzle ng memorya ko. Ang masaklap dahil nagkita kami pero hindi ko pa pala siya kilala noong panahong may chance akong hahanapin siya.

Nakita ko ang mga pictures namin na kumakain na magkasama, may pictures din kaming magkahawak ang kamay, at may picture ding may hawak siya na bouquet.

Napaluha talaga ako sa nasaksihan ko. sino pala si celine? Isang impostor pala siya. Paano niya nagawa sa akin ito?

"Saan ko makikita ang babaeng ito?" Tanong ko sa kanya habang may hawak akong isang picture.

"Wala na po akong contact about kay miss Nikki Sir John."

"Halika't may tatapusin lang ako sa nag papanggap na fianceè ko."

Pumunta agad kami sa bahay na tinitirhan ko. Hindi nag tagal ang byahe at ipinark ko ang kotse. Pumasok ako ng makita ko si celine na papalapit sa akin.

"Hi babe. Saan ka pumunta? Kanina pa ako nag hihintay sa iyo. At sinong tao yang kasama mo?"

"Sino ka."

"Babe. Anong tanong naman iyan. Syempre ako ito ang fianceé mo." Sabay yakap sa akin.

Itinulak ko siya at napa tumba siya sa sofa. "Isang malaking kasinungalingan! Sino ka?! Sino ka?!"

Lahat ng maid ay umalis sa sala at na iwan kaming tatlo kasama si celine na umiiyak.

"sino ka?! Alam kong hindi ikaw ang tunay na babaeng minahal ko ng sobra!"

"Sino ako? Ako lang naman ang babaeng nag alaga sa iyo at nag pakatanga na sakaling ibigin mo ng sobra! Si nikki? Nasaan siya ng panahon na ng na comatose ka?! Na saan siya?!"

"I don't need an explaination. Labas."

"John. Please wag mong gawin sa akin ito."

"Pag sinabi kong labas. Labas! tapos!"

Hindi pa siya na kuntento at lumuhod pa siya sa harapan ko. Hinding hindi ko siya mapapatawad sa mga ginawa niya sa akin. alam kong may kasabwat siya sa likod ng pag sisinungaling niya sa akin.

"Please. I'm begging. Wag mong gawin sa akin ito John."

Kinuha ko ang mga kamay niya. "Tapos na ang pag papanggap mo. Tapos na tayo. Kunin mo ang kamay mo kung ayaw mong makaladkad."

Umakyat ako sa hagdan at sumunod naman si Joshua sa akin.

Tumigil ako saglit. "Kapag mababalikan pa kita diyan magpapatawag ako ng pulis."

------------♡♡------------

Malapit na tayong magkita Mahal. Sana mapa tawad mo ako sa paglimot ko sayo. Pupunuin ko ulit ang mga kulang na panahon na nawala ako sa tabi mo na nagluksa ka ng todo ng mawala ako. Malapit na.

Continue.