Kamelya Kardelen Demir
İnsanın en mutlu günü olan günde ben en mutsuz olduğum günü tattım hayatımın değiştiği gün benim doğum günümdü ne büyük dram değil mi benim için değildi çünkü ben annemi hiç tanımadım ama hep bir eksik hep bir özlem oldu kalbimin en derinliklerinde bu yüzden hiç kutlamak istemedim doğum günümü kabul etmedim doğduğum günü- annemi kaybettim o günü neden kutlayim ki -derdim sana sende -eğer kutlamassan o zaman gerçekten annen ölur- derdin ama şimdi benim doğum günüm senide aldı benden benim o nefret ettiğim gün senide aldı baba ben nasıl seviyim o günü nasıl benim doğum günüm derim hem babamın hemde annemin ölüm yıl dönümü olan o nalet gün geldiğinde nasıl iyi ki doğmuşum diyim çok zor baba halle ki senin bir mezarın bile yoken çok zor sanki sen varsın gibi bu çınar ağacına konuşuyorum senin çınar ağacına senin büyüttüğün çınar ağacına bana gölgesi bile yetiyor seni hatırlatması için ama merak etme baba seni almaya geleceğim seni bulacağım sana sarilamiyacagim belki ama mezar taşına sarılacağım senin kokunu alamayacağım ama toprağını kokliyacagim seninle annemi tekrar bir araya getireceğim o günler gelecek baba çok yakında babam gitmem gerekiyor yurttan bekliyorlar ordaki çocukların bana ihtiyacı var benimde onlara ama merak etme haftaya pazar tekrar geleceğim o zaman kadar hoşçakal sevdiğim adam .
Çınar ağacında inerken sanki babamdan ayriliyormusum gibi hissediyorum her seferinde yine ve yine . Allahım bana güç ver ver ki annemin ve babamın hasretine dayaniyim onları çok özledim..
....
Yurda giderken taksiye bindim ve düşünmeye başladım babam benim bu halimi görse çok mutlu olurdu galiba ya annem o nasıl sevinirdi kim bilir o kimsesiz çocuklara ev verdiğimizi görse işte benim kızım dermiydi ya oturduğumuz ev artık bir yetimhane olduğunu bilseler ama bu evi onlara sıcak bir yuva yapmasaydım ben nasil dayanirdim yalnızlığa nasıl ayakta kalırdım bilmiyorum ben çocuklarıma tutundum ben annesiz babasız kalmayı en iyi bilenlerdenim onları en iyi ben anlarim belki ben annesiz babasız kaldım ama onlara o eksikliği yaşatmayacagim allahin izniyle düşüncelerimden taksicinin seslenmesiyle ayrıldım taksiden indim ve yurda yani evimin bahçesine yürümeye başladım bahçeye girdigimde beni ilk fark eden Pelin oldu küçük cimcime kucağıma atladı kocaman sarilip öptükten sonra konuşmaya başladı.
-Kardelen anne hoşgeydin
-Hoşbuldum canım
-Kardelen anne şey
-Noldu anneciğim seni üzen birşey mi oldu
-Hayiy sadece bana çikiyata aldın mı
-Hmm senin derdin anlaşıldı küçük hanim demek çikolata yemek istiyorsun peki şuanda yanımda yok ama Hatice teyzeye söyleriz akşama hepinize çikolata alır olur mu
- Oluy oluy
-tamam o zaman sen arkadaşlarınla oynamaya devam et bende yukarı çıkayım işlerim var tamam mı tatlım
-Tamam Anne ben gidiyoyum bay bay
Pelinin gidişiyle bende eve gitmek için yurumeye başladım tam evin kapısını açacaken bahçe kapısından seslenilmesiyle arkama döndüm ve karşımda elinde dosya ile siyahlar içinde bir adamla göz göze geldim
-Bakarmisiniz Kamelya Kardelen Demir le görüşecektim
-Buyrun benim
-Merhaba ben Avukat Barış Aktay
-Buyrun Barış bey ne için gelmiştiniz
-Ben size bir teklifte bulunacaktım Kamelya Kardelen hanım
-Ne teklifimiş bu
-Bu teklif sizin hayatınızı kurtaracak bir teklif ......
Bu bölümü sevdiğim adama ithaf ediyorum MehmetLger1 😊😊
