100% We Can't be TOGETHER

Chapter 23: The connection in Quizon Family

On the way na kami ng pamilya ko sa Ospital kung saan doon sinugod si Iver. I wish okay na siya. Nasasaktan pa rin ako, sa mga nangyari kahapon. Sana okay na si Iver.

Pagdating namin dun, lumapit kami dun sa mga nurse. Room 301 daw si Iver. Sabi nila mama mauna na daw ako bago ko buksan ang pinto napalunok ako ng laway. Pagbukas ko nakita kong walang tao at hindi pa rin nagigising si Iver. May nakapulupot sa leeg ni Iver. Nagsimula nanamang tumulo ang luha ko. Napaupo ako sa upuan sa tabi ng kama ni Iver at hinawakan ko ang kanyang kanang kamay at doon humagulgol

"Ivy naman e..Gumising ka na.. Wag na wag kang bibitaw *sob* Kailangan ka nila, Kailangan kita*sobs*Kailangan ka ni Elice.."-tulo ng tulo ang luha ko. Para kong tangang nagmamakaawa kay Icer.na gumising

"Ivyy..S-Sorry.. Nadamay ka pa.. sa katangahan ko*sobs* Gusto ko paggising mo, balik ulit tayo sa dati ah *sobs* Gagamutin mo pa tong puso ko na niwasak ng gagong yun! Ivy, gusto suntukin mo yun ah! Gusto ko paduguin mo ilong nun..Ivvyyy! Gising na please..ahuhu.."-napayuko ako at hawak pa rin ang kamay niya. At nagdasal ng mataimtim. Maya-maya lang bumukas ang pinto nakita ko sila mommy at daddy. Nagbago ang reaksyon nila. Napalunok ako ng laway habang pinunasan ang mga luha ko

"Anong ginagawa mo dito ?! Ha!"-mataas ang boses ni mommy kaya mas lalo akong kinabahan

"D-dinalaw ko lang po si I.."-naputol ang sasabihin ko ng nagsalita si Daddy

"Umalis ka dito. Hindi ka namin kailangan"-Mahinahon na sabi ni daddy

"P-pero.."-magsasalita pa sana ko pero biglang pumasok si Elice at hinigit ako

"What are you doing here?!?!"-pagsigaw sakin ni Elice

"Gusto ko lang naman makita si Iver"-sabi ko habang hinahaplos ko ang nasaktang braso dulot ng paghigit sakin ni Elice

"Umalis ka na dito ! Hindi ka niya kailangan!"-galit na galit si Elice pero sila mommy at daddy na ang nanaboy sakin. First time ko lang makita silang gan'to.

"Umalis ka na dito Hart!"-sabi nilang tatlo habang tinutulak ako palabas paglabas na paglabas ko natapilok ako at napadapa ako sa harap nilang tatlo at sinabing..

"Sorry.."

"Anong nangyayari dito?!"-biglang lapit nila mama at papa

"Ma, alis na tayo dito"-bakas sa muka nila ang pagtataka habang hinihila ko sila

"Teka Mae at Jun anong nangyari?"-tanong ni mama kila mommy at daddy.

"Anong nangyari?! 'Yang anak niyo ! Siya ang may kasalanan kung bakit napahamak ang anak namin!"-galit na sagot ni Daddy

"Jun, walang may gusto sa nangyari"-pageexplain ni papa

"Wala nga. Pero kundi naginarte yang anak niyo kay Iverson. Walang mangyayari sa kanya! Walang mangyayari sa anak namin! Kaya umalis na kayo!"-galit na sigaw ni mommy.

"Ganun-ganon na lang ba yun?! Sa tagal ng pinagsamahan natin mae.."-naputol ang pagsasalita ni mama ng magsalit si mommy

"From now on puputulin na natin ang koneksyon ng pamilya natin aa isa't-isa, pwede na kayong umalis"-mahinahong sabi ni daddy. Hinila ko na sila mama at papa

Pagdating sa kotse dun nila ko pinatahan

"Ma, pa di ba kayo galit sakin?"-tanong ko habang iyak pa rin ng iyak

"Bakit naman kami magagalit sayo anak? E wala ka namang kasalanan, di mo naman ginusto ang lahat ng nangyari. Hayaan mo muna sila. Marerealize din nila yun na nagkakamali sila na sinisi ka"-mahinahon na sabi ni papa. Niyakap ko naman siya pati si mama

"Thank you po"-pinunsan ni papa yung luha ko at kiniss ako sa forehead

Nakakalungkot pa ring isipin na putol na ang koneksyon namin sa mga QUIZON. Pati na rin sira na ang pagkakaibigan namin ni Elice. Wala ng nagmamahal sakin. Wala na.