100% We Can't be TOGETHER

Chapter 33: Andrei's Past

*Andrei Martinez point of view*

Tang ina! Bakit siya andito. Pakshet, wag ngayon. Pagtapos ng ginawa niya ganun-ganun na lang? Fucking bastard!! Pagtapos niyang mang-iwan hindi nagpakita, hindi nagparamdam. Tapos ngayon mangugulo siya. The hell?! And she's not  even stop following me.

"Andrei"-tumigil ako sa paglalakad at humarap ako sa kanya. Hands on my pocket at hinihintay siyang magsalita

"I got to explain"-naluluha niyang sabi.

"AND WHO THE HELL TELL YOU THAT I NEED YOUR FUCKING EXPLANATION!"

"Just let me explain.."

I sigh

"Go on para matapos na 'to"-ang kulit niya e. Sige pagbibigyan ko siya sa gusto niyon. But it does'nt mean na babalik ako sa kanya dahil matagal na siyang patay sa puso't isip ko.

"I was wrong. I was really wrong to listen in my parents. I was wrong because I should fight for you. I was wrong I should fight for our relationship. I was wrong leaving you broken. I'm so stupid! to broke up with you..But please maniwala ka hindi kita pinagpalit and still now ikaw pa rin ang mahal ko Drei"-tears fall to her cheeks but I'm not affected at all.

"I'm sorry. Please come back to me"

"I believe you..."-biglang lumiwanag yung muka niya

"But I'm sorry I love someone now"-bigla siyang natulala. Napalitan ng sad face ang happy face na muka niya. And yeah umalis na ko

Tumambay ako sa rooftop at humiga doon.

Si Tiffany Lopez childhood sweethearts kami. Hanggang sa nalaman namin na parehas kami ng nararamdaman. We've been official in 3 years grade 4,5&6. I know bata pa kami nun pero mas sinunod namin yung puso. Daig pa namin ang matured couples. Hindi kami nag-aaway, may tiwala kami sa isa't-isa. Tiffany is been my first love. Lahat ng first ko na sa kanya. Ganun din siya. Were almost end happily ever after pero nalaman ng parents niya na may relasyon kami nalaman kong ilalayo siya sakin dahil sa sulat ni tiffany.

*flashback*

"Andy anak"-tawag sakin ni mommy

"Po?"-inabot naman sakin ni mommy yung isang letter

"I guess it's from tiffany anak"-nagnod naman ako at unakyat na sa room ko

Dear Drei,

         I go straight to the point. I'm leaving the philippines now. And I'm sure If you get this letter nakalipad na yung eroplano. Sorry pero kailangan ko ng putulin ang relationship natin. I'm broking up with you drei. I'm sorry. I'm gonna miss you. Thanks for the good and sweetest memories. And you know how much I love you Andrei Louis Santos Martinez. 

Sincerely yours,

Tiffany Lopez

Bigla kong kinuha yung susi ng kotse ni dad at bumaba ako agad.

"Louis, where are you going"-tanong ni dad pero di na ko sumagot at tumakbo na palabas nagpahatid ako kay kuya D. sa airport.

Sa kotse pa lang umiiyak na ko. Pero nilalalakasan ko ang loob ko na nandun pa sila Tiff. Mapipigil ko pa sila. Tiff don't do this. Please..

Pagpark ni kuya D. pumasok na ko sa airpot at nagtanong agad

"Ms. Yung eroplano pong sinasakyan ni Victoria Lopez and Tiffany Lopez nakalipad na ba?"

"Yes sir.."-napaupo ako sa sulok at dun nagiiyak. Wala na si Tiff. Binuhos ko ang sama ng loob ko dun kahit alam kong maraming tao. Napaaway pa nga ako dun e. Simula nung nangyari wala na kong sigla sa buhay. Hindi na ko pumapasok and na B.I. ako natuto akong manigarilyo at uminom. Na drop ako sa school ko. Pinagsabihan nila kong lahat pero wala sa kanila ang pinakinggan ko. Hanggang sa nakarecover na ako sa sugat na yun.Narealize ko na nagpapakatanga lang ako sa walang kwentang babae. Narealize ko na nakakatawa yung lovestory namin. Biruin mo grade 4 nagingg kami hanggang grade 6. Bumalik ako sa dati simula ng nagtransfer kami ni Zero sa bagong school doon ang inatupag ko yung mga kaibigan ko. Tropa. Tropang Gwapo. Ayoko munang magmahal ulit kaya I let myself busy with my friends. Ayoko na ulit masaktan.

"Martinez"-she sit next to me and pated may shoulder

"So tiffany..Your childhood sweetheart."-ayoko ng topic kaya tumayo ako. Aalis na sana ko ng bigla niyang hawalan yung kamay ko.

Tinignan ko siya pero nakatingin siya sa kawalan.

"Fix with her"-nababaliw na ba siya? Ano bang pakielam niya?Pagkakasabi niyang yun inalis niya na yung pagkakahawak niya sa kamay ko.

*End of Andrei Martinez point of view*

*Hart Montez point of view*

Naramdaman kong ako na lang yung tao aa rooftop. Umalis na siguro si martinez. Ano ba 'tong nararamdaman ko. Bakit ang bilis ng tibok ng puso ko ng nandito na ulot si Tiffany. Ay! Ano ba 'tong pinag-iisip ko.

"Hart"-napalingon ako sa likod ko. Si Andrei M. may dalang pagkain. Ngumiti siya sakin habang papunta sa direksypn ko.

Nilapag niya yung mga pagkain and humarap siya sakin

"Kain tayo"-ngumiti naman ako. Nabalot kami ng katahimikan habang kumakain. Walang imikan. Ayoko ng gan'to

"Hart, di ka na galit sakin?"-nasamid naman ako sa tanong niya. Tumingin ako sa kanya. Ngayon ko na lang ulit siya natitigan. Walang nagbago. Umonte yung pinples niya sa pisngi pero ang cute niya parin. Black na black yung mata niya pati rin buhok. Ang cool ng hairstyle. And he's scent na kinabliwan ko noon.

"Past is past. Wala na sakin yun"-nagulat ako aa sunod na nangyari

"Thank you"-sabi niya mula sa pagkakayap niya. Nashock ako OO pero  Teka umiiyak ba siya ?

"Tahan na. Papangit ka niyan e"-pagbiro ko

"Bakit kasi ngayon pa siya bumalik. Bumalik ba siya para guluhin nanaman buhay ko? Bumalik siya sa ngayon na may nagugustuhan na akong ibang babae"

xoxoxoxoxoxoxoxoxoxoxoxoxoxoxo

AUTHOR'S EPAL NOTE

-TENKYU sa mga nagbabasa ng story ko pati na rin sa sumusuporta.Lalo na sa mga kaibigan ko;

Elice Rivera

Mikaella Balmores

Erica Palenzuela

Mia Faye Sotto

Rochelle Layno

Christine Maniego

Tenkyu sa mga good comments sa story ko ha? Mga pretties :3

Malapit na mag1k . Hays! Ayiee! Sana XD So yeah. I'll update soon baka matagalan kasi we're having our final exams e :) See yah !

-WTorres<3