Saat 22:17
Bugün karneleri aldık. Notlarım iyi, hatta oldukça iyi. Matematik hariç :( 80 den aşağı notum yok. Matematik hariç :( Matematik notumu yazmayacağım. Zaten karnemde görmek can sıkıcı, burada da olsun istemiyorum.
Bugün okuldan sonra kızlarla önce kafeye gittik, sonra da Elif'in evine. Boş, dolu her şeyden konuştuk. Saatlerce kâğıt oynadık. İyiydi yani.
Dün gece yine üvey babamla beraber uyandığımızda şimdiye kadar hiç olmayan bir şey oldu. Odasının kapısını açmasıyla uyandım. Hatta açmadan bir kaç saniye önce uyandım diyebilirim. O her geçtiğinde onun yürüyüşünü seyrederdim. O tuhaf ve yavaş kambur yürüyüşü ile odamın önünden geçerken birden kafasını çevirip bana baktı. Karanlıkta gözlerini göremiyordum ama bana bakıyordu. Ödüm patladı. Benim olduğum tarafa hiç bakmazdı. Bir şey demeyi düşündüm ama o şekilde bir kaç saniye durdu, sonra merdivenlerden aşağı indi. Odam karanlıktı ama beni gördü mü diye de tedirgin oldum. Uyanık olduğumu anladı mı acaba?
Dönüşte onu görmemek için sırtımı o tarafa döndüm. Tekrar durup baktı mı bilmiyorum ama iyi korkuttu beni. Gün geçtikçe daha garipleşiyor. Kafayı mı yedi nedir? Bu onun yürüyüşünü gördüğüm son gece olacak inşallah, çünkü kapı sonunda takıldı. Artık benim de gerçek bir odam var. Artık geceleri uyanmayacağım. Üvey babama geceleri bensiz mutluklar diliyorum :).
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İfrit Günlükleri - 1 - Kâbus
Horror"Hayaletlere inanmam. Onlar küçük çocukları korkutmak için uydurulmuş şeyler. Ama ifritlere inanırım. Onlar canınızı yakabilir. Bir tanesi... canımı yaktı." Deniz'in yeni aldığı günlüğü yaşadığı kâbusların tanığı olacaktı. Hayallerini, üzüntüler...
