CHAPTER 11: # GOODBYE

40 3 0
                                    

              Chapter 11: #GoodBye

Frizzy's POV

It's been a week nung nangyari ang pinakasakit na araw sa buhay ko.

Mapait akong napangiti ng maalalang ito na pala ang Huli ko dito sa pilipinas Dahil im going back to korea.Yes! Dun talaga ang tahanan ko.Im a pure Korean talaga at walang halong pilipino pero kasi nasanay ako na dito sa pilipinas when i was 5 years old Eh sila mom and dad naman busy sa kakahawak ng negosyo namin kaya ayun naiwan ako dito pero ok lang at babalik nako dun namimiss na daw kasi nila ako at same to me.

Nandito pala ako sa school magpapaalam kasi ako na lilipat nako ng school sa korea.

Pumunta nako sa Principal Office at pumasok.

"Good Morning Maam!" Bati ko dito.

Ngumiti siya sakin at binigyan ako sign na umupo.

"Aalis kana ba talaga Ms.Lou?" Tanong ni mam at tumango ako.

"Opo ! I need to go back from my Hometown ." Nakangiting saad ko.

"Mukhang wala nakong magagawa diyan sayang naman at mawawalan kami ng Mabait at Matalinong Estudyante dito sa Bruce na Isang ding Napakahusay na SSG President " natawa ako sa sinabi ni maam

"Ah hehehe Thank You " nahiyang ani ko.

May binigay siya sakin na folder.

"Just sign this form Ms.Lou"

Pinilapan ko naman at binigay din sakanya.

" Have a Happy Road Trip Ms.Frizzy! " Nilahad niya ang palad niya at malugod kong tinanggap yun.

Ngumiti naman ako at ngumiti siya pabalik.

Tumayo nadin ako.

"Thank you po maam"

Actually nakuha ko nayung mga bagay na asikasuhin sa paglipat ko.

Sinadya ko lang na pumunta dito para nadin muling tignan ang school nato panigurado mamimiss ko to ng sobra.
Tsaka nagfill-up para sa transferee Form ko.

" Tita Bea i told you that im busy today "

Napahinto ako ng marinig ang boses nayun.

No! dapat di kami magkita kaya I wore my shades!

"Sige maam i have to go" sabi ko at naglakad paalis .Nasalubong ko pa siya pero mukhang di niya ko namukhaan. He should be!

Narinig ko pang nagtanong siya.

"Who's that a Transferee again ?" Napangisi ako.

Oh! Broedy Hanggang nakikita kita naaalala ko pa ang sakit so dapat i need to go far away from him and i need to move on pero masakit eh sobra.

Hanggang sa nakikita ko pa ang pagmumukha ng lalaking minahal ko na sinaktan ako ng sobra. Di ako matatahimik.Halos araw-araw akong umiiyak ni walang araw na hindi pumapatak ang letche kong luha.
Totoo nga na kahit anong gawin mo babalik at babalik ang sakit na nararamdaman mo Kung parati mong nakikita ang taong nagparamdam sayo ng sakit.

Lumabas nako sa Academy at nag-abang ng Taxi sa daan para masakyan para papunta sa NAIA Airport.

Pumara ako at huminto naman ang taxi sa harap ko .Binuksan ko ito at sumakay na.

"Saan po tayo Maam?" Tanong ng Driver.

"Sa Airport po " magalang kong sabi.

At pinaandar na niya ang Taxi.

A Broken Hearted Nerdy Girl Turns Into A Cassanova ChickTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon