Tour Guide for You

#NicknameGoals

After you read the story, please don't forget to vote and also comment in the section below for improvents!

Chow! Chow!

-
-

#NicknameGoals

Alexa Monique's POV

Good thing may kagandahan naman pala pagalis ni Lucas! Nakakaexercise din pala pagtakbo kahit halos natutumba na ko dahil high heels pa suot ko... Naku! Kapagod sa paa!

Siguro umupo na lang ako at tumingin sa bag para makapaghanap kung anong pwedeng gawin habang wala pa yung panget na yun! Sayang din itong bag na to, kung walang porpuse to at hindi ko naman gagamitin...

And I see my journal... Great! I have a time now to write! Hayss! Wala ata akong ballpen.

Kinalkal ko yung bag at  parang wala akong madukot at tinamad na ko at baka iba na ang makalkal ko nito ay mahirap na! Hahaha!

Hanggang sa tinaktak ko lahat ng laman ng bag ko at wala pa rin siya! Hay naku! Mamatay na ko nito dahil...

pag walang ballpen, wala kang assignment. Pag wala kang assignment wala kang grade. Pag wala kang grade wala kang diploma. Pag wala kang diploma, mawawalan ka ng trabaho at pag nawalan ka ng trabaho. Mawawalan ka ng pagkain. Pag wala ka ng pagkain, ikaw ay papayat. Pag pumayat ka na, panget ka na. Pag panget ka na, wala ka nang love life. Pag wala ka ng love life...

Ay wag nang ituloy. Hingal na ako sa kakasalita dine! Mamatay na ko sa kakasalita sa aking brain! At isa pa, over my dead body!

Hindi ako mawawalan ng lovelife, no! Walang basis ang physical apperance ng isang tao ang pagpili ng right person (nagkakamali kayong mga lalaki), ito ay kung ready ka ng maghold ng challenge sa iyo at ang attitude mo ay 101% na katangap-tangap.

Phew!...

Well itutuloy ko na ang aking pagdadrama...
.
.
Hindi ako sumuko sa pagkakalog nito, no matter kahit masira na yung bag na to basta may ballpen. Ayam tuloy! Natakot na kong mawalan ng ballpen. Diba nga sabi "Ang lahat ng malalaking bagay nagsisimula yan sa maliit na bagay." Pero, sa huli kong pagkalog ay lumabas (AT LAST!) na ballpen...

Ay sa wakas! Nagpakita si bes, este si ballpen. Okay time to shoot things up...
.
.

Sa totoo lang ang tatag ko ngayon. Kahit ako nakahigh heels pa ako hindi pa rin ako nafafall este natatapilok sa lubak lubak na daan...

Sensya na kung hindi ako updated dito, pero alam ko naman pag nafall ako may sasambot sa akin, dahil nandito naman si Lucas para hindi ako masaktan sa pagbagsak ko. Abay malamang, masisira ganda ng kutis mo neng. Hindi ka na flawless nito, kaya magingat na lang ako. Hihihi! Wag ka na pating umasa kay Lucas. Naku! Lagi na lang nakatulala ay! Para matigil siyang nakatulala diyan, kelangan niya lang magising sa katotohanan... Choss lang! Suntukin ko kaya sa private part niya. Ay huwag na pala baka mabaog pa...

Wag kayo mga bes, dati akong nasali sa karate at laging pinapanlaban sa mga palaro. And I always win, kasi yun naman lagi aim ng mga tao, di ba.
Kaya tuwang tuwa ang Etranians sa kin, ay! Dyosa ko kasi. Kaya walang ring duda na marami akong likers sa fb. Jejeje!

So kayo mga bes, magingat kayo pag akoy nakasuntok sa inyo, para maramdaman niyo din ang sakit ng dinadanas naming mga babae. Kasi kayo, kala nyo pasarap sa inyo word na break-up. Palibhasa, nagpaparamihan lang kayo ng magiging gf nyo ay! Tsk!

Well but anyway, medyo malayo pa pala ang sinasabi nilang bayan dito (town proper ata yun maaari). Ano kaya, may jollibee dito o Chow King? Baka naman Mang Inasal lang...

Bako bako na ang daan dito sa paglabas namin sa Sitio Bondoc Peninsula. Kaya ko namang nalaman na wala na kami sa sitio ay maganda ang pagkakagawa...

De jwk lang, baka magalit nito si Kap at si Mayor... Hahaha! Hindi dahil kasi sa arko... Kayo naman mga bes! D mabiro!

Eto na big challenge ni Aling Monique dahil the road is rough... Hahaa! With matching high heels.

Naku mabili na ko ng tsinelas pag dating sa bayan...

Eto na yung round 1. Kapit lang Monique, 12 rounds pa to. Hahaha! Boxing style na eto!

Pero wait sandali lang! Parang ansaket ng paa ko. Feeling na dinadagdaganan ni bes. Pagtingin ko sa aking ibaba ay naapakan na ako ni Lucas.

"Lucas, enebe! Inaapakan mo ko. It hurts!" pabebe points ko uli.

"Grabe naman sa inaapakan. Edi sana yupit ka na dyan!" pasungit niyang sagot then umirap...

Woah taray naman nito. Kala mo ikagagwapo niya...

"Sorry na po." With matching curtsy type. "Well, I mean is yung paa ko."

"Yan! Linawin mo na sa susunod." sabay tumawa.

Hmmph! Tatawa pa yung panget na yun.

Hmmm.... Paa ba kamo? Aha! Naku naku! May naisip ako sa kanya bilang pambawi. Ininickname ko na sa kaniya ay paa. Bwahahaha!

Owkies, Journal! Mamaya na kita kakausapin. Kakangalay magsulat habang naglalakad at pati kung inaapakan ng iyong kaibigan (more than friends kamo!) mong si Lucas...
.
.

Lucas Grayner's POV

Kapagod palang maglakad naku! Lalo na pag wala kang kasama. Kasi wala kang kasalo ng iyong nararamdaman ngayon. Eeh! Ang init! At tsaka nakakapagod ay!

Pano ba naman kasi kaya nararamdaman ko na parang wala kasama ako dine dahil itong kasama kong si Monique ay naku! Parang multo. Nagpaparamdam nga physically pero hindi socially, at emotionally... Siguro may pinagpapantasyahan yang babae na yan kaya present yung kanyang Mentally at speaking of "illy" mamaya ipapapunta ko na yang ospital at parang may disorder siya ngayon... Kakapanibago kasi.

So that's why tinatapakan ko yang pisting yawa. Tapos siya pa nagagalit... Abay malupet!

Namilosopo lang ako para hindi naman ako mabored dine! Oo talaga! Magkakasakit ako kapag hindi ako nakakapagsalita...

Pero wait a minute! Parang hindi rin ako ganun, ano. Kinukulbit nga din ako nitong panget na to. So dahil pambawi, kamay naman ang ipangtatawag ko dyan...

Wait till the journey ends... Hahaha! Este wait till we came to the kainan sa bayan. Mwahahaha! Aminan na to! Hihihi!

Pero, mabuhay kaya si Monique dine? Wala pa naman ditong kainan na maganda like Joylibi? Yun ba yung right, term?... Naku! Forget about it! Ay bayai! Hindi naman ako tiga lungsod at Bakit ko ba iniisip ang kaniyang kapakanan? Binabaliw ko lang sarili ko sa kaiisip sa kaniya. Lam poreber toyt! Hahaha!
_
_
_

Authors Note:

   Hi guys! This is a bonus chapter for you! Well, Many of you probably nagtatanong sa inyong isipan kung anong rason ko kung bakit ko to ginawa tong storya. But the truth is, I will reveal to you kung kanino talaga dedicated tong storya to. This story is really dedicated for Gelie_Bwii, (Angelie) kasi siya talaga ang one of the most deserving friend na nakilala ko, even though na matapang yan minsan, pero I'm sure maeenjoy nyo ugali nyan pati syempre magaan kasama at madaling lapitan...

Alamin nyo pa kung kanino ko pa dedicated ang story ko sa pagpublish ko pa ng more chapters...

Have a Good Day!

By: SymMinN