Chapter 12.1: Operation Kumain

14 8 0
                                    

Take Note that after you read the story, please don't forget to vote and also comment in the section below for improvents!

Chow! Chow!

-
-

Chapter 12.1: Operation Kumain

Alexa Monique's POV

After kong pabayaan muna si journal...So, ayun! Ganito pa din... Naka High Heels. Namumula na ang dalawa kong paa sa kangalayan nito. Hayys! Maya maya, bes, bibili na ko ng tsinelas para lang dito. D ako nainform eh...

Okay, guys... Eto na! This is what I'm waiting for... Pero, parang di siya pamilyar sa kin. It's sounds like a convinience store, I guess (Insert Kiling Pose).

Maski yung mismong pangalan ng store, di ko mabasa. I wear my reading glass, and parang lumabo. I realisee that I'm stupid. Pipilitin ko na lang intindihin siya, kahit malabo mangyayari... Aww!

Okay,  back again to the topic (kaso wala ng kailangan pang balikan!). Lumipit na ko mismo in the place that I can still reach, because I cannot stand alone without him... Choss!

So, Ano ba yun, Mang Kanutsutana Mart?

Hays di ko talaga siya mapronounce ng tama. So, I decided to call it "Tsu tsu Mart," for short...

Pano ko gang nalaman kung nandito na kami. Eh pano naman di mahahalata ay dito kami mismo sa tapat tumigil at naiwanan pa rin ang isipan ni Lucas sa katutulala. Hays!

D man yan makakapasa sa board exam este sa kin, ay! Tsk! Tsk!

Tsutsu Mart ba talaga pangalan nito?  Tanging 7-eleven lang at Mini Stop ang alam ko, ay! Ano kaya mabibili at makakain dito? Okay, let's find out.

But before we find out, we'll find in after... Hahaha!

Wow! Self service pala dito... Interesting...

Ikaw pala din dapat magbubukas ng pintuan dito, dahil walang guard na nagbabantay. Oh well, wag na nating palakihin pa...

Bubuksan ko na sana yung glass door, nang bigla akong naalala...

Wait a minute. Did I forget something?  Ay wala pala. Makapasok na nga...

I open the door, slowly, slowly. Then, I close my eyes... When I opened up... Kaboom!

First Impression: It seems different than usual...

I Confidently *beautiful* open the door, at inaasahan ko ang malakas na pagtama sa kin ng malimig na hangin with matching effect na *bogsh*... Maniniwala na sana ako eh, may tunog lamang...

Pero iba eh, imbis na *bogsh*, *pyew* lamang eh. Parang hipan lang ung sumalubong sa kin, parang nawalan ng energy sa kin tong hangin na to... Ano bang gagawin natin? Paiinumin ba nating Milo, para mabeat ang energy gap?

Bayai sanay na naman ako sa kanya. Imbis na matatag ang aming samahan mahuna na ito, na sa isang litik mo lang  masisira na agad kayo. Parang yung puso ko ngayon. Nangangailangan na ako ng panakip sa butas na pilit na lumalala at lumalaki kasabay sa pagdurog ni bes sa kin.

Lols! Pinagsasabi ko?

Okay, back to the topic... So ayun, salubong pa lang sa kin, wala ng dating, pano na kaya kung makaharap ko si 'bes, este yung waiter dine. At tsaka parang mga may mga sapot sapot na paninda dito.

Sandali lang. Pano napapunta waiter dine? Cashier ba kamo...

Gutom lang to mga 'bes wag kayo magalala sa nararamdaman ko sa kanya.

Tour Guide for YouTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon