A Rainy Night and Forever

Prologue

AUTHOR'S NOTE:

Hi! ^_^V

Here's my first ever story in the history of wattpad. I hope you like it. Yes, I'm not a writer, but at least I want to express my ideas through writing stories like this. There may be imperfections in my work, so please forgive me in advance. Votes and Comments are much appreciated by me. :) So don't yah hesitate to comment kahit negative man yan, ok? hehe THANK YOU PO :)

___________________

PROLOGUE:

PROLOGUE:

Whaaa.. Ang saya ko.. Sobrang saya ko. Sa sobrang saya ko hindi ko mapigilang maluha.

Matapos ang lahat ng paghihirap ko, sa wakas masaya na ako.

Teka bakit parang nababasa ako?

Tumingala ako sa maitim na kalangitan. Walang mga bituin?

Maya-maya, may pumatak na tubig sa pisngi ko at habang tumatagal ay parami na nang parami ito hanggang sa bumuhos ang malakas na ulan.

Umuulan na naman? Bakit ba lagi nalang umuulan? Pag malungkot ako, umuulan. Pag masaya ako, umuulan din. Siguro nakikisabay ang langit sa pagtulo ng luha ko.

Pero kung ano man yun, nagpapasalamat ako sa kasiyahang nararanasan ko ngayon. Sana pang habambuhay na to.. As in FOREVER :)