&Yazım hataları ve noktalama hataları için özür dilerim.
İyi okumalar.
Oda da bir kandil yanıp duruyordu.Gözlerimi yarım yumulak açıp duruyordum.Açıp kapıyordum.Açıp kapıyordum.
Evet,burnumun direğini sızlatacak bir koku bu.Heralde ileriki üstünde sinekler dolaşan tuvaletten geliyor.Iyyyyy!İğrenç!Sonunda gözlerimi tam açıklığa kavuşturduğum sıralar geldi.Nerde olduğumu anlamak için gözlerimi fal taşı gibi açtım. Altımda eski bir kanepe olmalı. Gıcırtısından belli.Yanımda bir saat,ama çalar saat.Abooo!Saat gece yarısı 3.Ayvayı yerim herhalde.Yerde kırık bir ayna.(Kandili tutup yaklaştırınca gördüm.)Ama bu herhalde yeni kırılmış olmalı.Çünkü üstünde tutsan iki üç tutam toz anca vardı.
Kalkıp etrafı incelemeye başladım...
...Keşke kalkmaz olaydım.Yerde bir tane ceset vardı.Veya ben öyle sanıyordum.Kandan o kadar çok korkarım ki! Hele bu kadar çok kan varken.Acayip bir duygu.Aniden başım dönmeye başladığını farkettim.Oturmalıydım hem de hemen! Kanepeye doğru hızlı adımlarla yöneldim.Belki de bana göre hızlı adımlarla...
Kanepeye oturduğumda midem acaibulanıyordu.Herhalde çıkaracaktım.Gözlerimi kapattım.Derin nefes aldım.Gözlerimi açtım.Çok korkuyordum.Üşümüştüm hemde çok.Titreyen ellerimle belki battaniye vardır diyerek kanepeyi aradım.Ve sert bir cisim elime çarptı.Kanepeden yere düşmüştü.
Eğildim ve elime aldım.Bu ne ya?Bu bir sil...Kendimi testere oyununda sandım bir an!Şurdan testere"I want to play game."dese hiç şaşmayacağım o kadar.Evet bu bir silah.Kimi öldürücem ben testere?...
Ben,evet çok korkuyordum.Hiç böyle bir olay başıma gelmemişti.Daha da önemlisi ben neredeyim,nasıl buraya geldim,en son ne oldu?
Hatırlamaya çalıştım.En son üst kattaydım.Sonra müzik sesi,daha sonra oraya yöneldim.Eeeee,daha sonra.Daha sonra neydi?Dur!Tekrar hatırla.En son...
Sonra...
Daha sonra...
Ve sonuç.Aklıma kolum ve başımın feci şekilde acıdığı geldi.Korku ve panilten unutmuştum.Koluma baktığımda ufak bir yanık harici bir şey yoktu.Kafam,o yine acıyor, ağrıyordu.Ya,ben nasıl bir yere düştüm böyle?
Yerde ölü yatan adamın telefonu zır zır çalıyordu.Ben ona,o adama veya kadına yaklaşamam ki!Kendimi daha fazla tutamazdım.Gözlerimden süzülen yaşlarla bereber kendimi kaybederek hüngür hüngür ağlamaya başladım.Durmak bilmeyen ve her"Dur ağlama Esma "dediğimde daha da artan gözyaşlarımı uzun müddet durduramadım.Ve kendimi gözyaşlarıma teslim olmuş halde buldum.
Kırık aynaya kandil ışığında baktığımda gözlerimin şişmiş olmasına hiç şaşırmamıştım.Fazla da umursamadım zaten.Nerde olduğumu mutlaka öğrenmem gerekiyor.Allah'ım ben ne yapıcağım.
Hüzünlenen yüzümü motive etmek için güldüm.Daha doğrusu gülümsedim.Yerde yatan adamın ise kim olduğunu düşünmekle yetindim.Tamam. Soğukkanlı birisiyim,ama o kadar da değil!Asla yapamam,bakamam ben yerdekine. Yanına yaklaşamam!
