Medya : Tuna ve Sara
28 Aralık 2017 . Günlerden Cuma . Gün geçtikçe Tuna'nın krizleri artıp , tsunamiye dönüşüyor . Herşey güzelken bi anda o tsunamide herşey yok olup yerle bir oluyor ...
•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°
"Tuna ben gidiyorum "
"Tamam"
Kaç günden beri aramızda geçen tek diyologdu bu . Gün geçtikçe Tuna'nın yüzü çöküyor , o gözlerinin parlaklığı sönüyordu .
Emre ise bana vazgeçmemi söylüyor , onun iyileşemiyeceğini aksine gün geçtikçe daha da kötüleştiğini söylüyordu .Ama bunu söylerken öyle acı bir şekilde bakıyorduki öyle bir çocuğun bu şekil bakması şaşırtıyordu insanı. Her ne kadar Tunayla kedi köpek gibi kavga etselerde birbirlerini kardeş gibi görüp sevdiklerini biliyordum. Emre Tuna'nın geçmişini biliyor ve bu yüzden iyileşemeyeceğini düşünüyor. Ah o geçmiş...
Cemre ise , Tuna'nın kötü olmasını fırsat kolluyor , ona yaklaşıyordu , araları iyiydi . Gün geçtikçe daha da iyi oluyordu bu Cemre için muhteşem bir fırsattı.
Ben ise gözlemliyordum ,herşeyi her ayrıntısına kadar inceliyordum. İçimde büyüyen bir his vardı , Kıskançlık ? Üzüntü ? Bilmiyor , bilemiyordum..
Evden çıkmamla büyük bir rüzgar esintisi suratıma çarpmış , saçlarım önüme düşmesini sağlamıştı . İçimi ürperten bu rüzgarla hırkama daha çok sokulurken büyük adımlarla arabama binip , hastanenin yolunu tuttum.
**************
3 hastaya bakıp dinlendikten sonra hastanenin koridorunda gezinmeye başladım . Artık herşey , bana fazla gelmeye başlamıştı . Tunayı ilk görüşüm , trafik kazası , ringde dövüşüm , onu ikna etme çabalarım ,hastane olan krizleri ...
Sahiden onu ( onun deyişiyle) eve atmakla ne düşünüyordum ki ben ?! Plansız işlerin başıma büyük bir dert olucağını bilmeliydim .Elimdeki kahvenin soğuduğunu anladığımda kahveyi çöpe atıp aklımdaki fikirle hasta danışmanlığın yanına gidip 2 gün mesayide kalacağimi söyledim . Azıcık kafa dinlemek istiyordum. Tunaya "2 gün olmayacağımı " içeren bir mesaj attım , sonra ise telefonumu kapatıp odama çekildim .
Aradan 5 saat geçmişti ve içim içimi yiyordu. Tuna ile Cemre aynı evde başbaşa kalıyordu , Belki de Tuna gitmişti , benim yokluğumu fırsat bilip belkide uyuşturucu kullanmak için gitmişti .
Yaparmıydı ?
Bilmiyordum .
Ona güveniyormuydum ?
Bilmiyordum.
Ama Cemreye güvenmediğim kesindi . Hemen telefonumu açıp Mısrayı aradım . Kısa bir konuşmadan sonra ona benim evime gidip hastama göz kulak olması için rica da bulunmuş ve ona evimin adresini mesaj olarak atmıştım. O ise hemen kabul edip yarım saat sonra vardığını söylediği bir mesaj atmıştı. Her ne kadar Mısrayada pek güvenmesemde Cemreden iyidir düşüncesiyle kafam rahattı..
°°°°°°°°°°°°°
Emre'nin Ağzından ;
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BAĞIMLI
Teen Fiction08.02.2017 Bir insan umutlarını ve hayallerini kaybettiği gün ölmüştür. Umutlarını ve hayallerini kimsenin çalmasına müsaade etme. Hayat bazen ummadığın , bazen bitti dediğin yerde başlar. Hüzünler mutluluk, her yıkılış yeniden doğmak için fırsattı...