SOM 2: Planet Of Magic

Chapter 15: Maligno's tears

[XHEILA ZHATRIYA CASTIN]

"Hindi Maligno. Hindi mo naiintindihan. Hangga't hindi tayo nakakabalik sa Wizardouz Kingdom hindi ako mapapalagay! Please!" at muli ay napahagulgol ako. Hindi ko mapapatawad ang sarili ko kapag may nangyaring masama sa mga nasasakupan ko, kay mama. Kelan palang kami nagkapalagayan ng loob ni mama kaya hindi ko hahayaang may sumira sa relasyon namin. Nawala si Zhiya sa'min at ilang taon kaming naging physically dead dahil d'on. Hindi ko na yata kakayanin kapag may nangyari na namang masama.

Nakatingin silang lahat sa'kin. Wala silang maintindihan sa pinagsasabi ko dahil ako lang naman ang nakakarinig sa mysterious voice na 'yon.

"X-xheila please. 'Wag ka namang ganyan. You're making us worry." muli akong niyakap ni Maligno. Hinayaan ko lang siyang sakupin ang buong katawan ko. Siguro iniisip nila na napaparanoid na'ko. Sana nga napaparanoid nalang ako at pagkabalik namin 'don ay normal pa'rin ang lahat.

"Why the hell are you crying? All of you? Seriously man?" naagaw ni Suho ang atensyon ko. I looked at him wearing my confused look. Nakatingin siya sa direksyon ng apat na nagpakilalang knights kaya tiningnan ko rin sila and to my surprise... They are all crying and sobbing like a baby.

"Dammit. I don't wanna laugh in the middle of a situation like this so please. Stop that shit." naiiling na suway ni Maligno sa apat pero natawa ako habang patuloy pa'rin na umaagos ang mga luha ko. What the are is wrong with them?

"Seeing the princess like that makes us cry!" sigaw ni Inferno na parang bata. Hindi ko alam pero pakiramdam ko hindi lang sila knight na ipagtatanggol ka sa pisikal na labanan, knight sila na maasahan sa kahit na anong problema. Baka nga kapag naging broken ako dahil kay Maligno damayan pa nila 'ko. They are too unique.

"All of you are shit." saka ako natawa sakanila habang umiiling-iling. Napagaan nila ang pakiramdam ko kahit papa'no.

"Oy! Who gave you the permission to cuss?" sermon ni Maligno sa'kin saka ako sinamaan ng tingin pero tinawanan ko lang siya. I hope that they are by my side until the end of my magical journey. Well, is there even an end?

"Tumawa si Princess!" biglang nagliwanag ang mukha ni Lake saka pinunasan ang uhog niya. Lol.

"Ibig-sabihin ba niyan tatawa na 'rin tayo?" inosenteng tanong ni Aero. Tiningnan ko lang silang apat nang nakakunot ang noo. Nagtinginan sila sa isa't-isa sabay...

"HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA!"

"What the fuck?" hindi makapaniwalang usal ni Suho. Nalaglag yata ang panga niya sa semento samantalang si Maligno naman ay iling-uling nalang na tila hindi na niya kinakikitaan ng pag-asa 'yung apat.

"What's with the commotion?" napatigil kaming lahat nang may nagsalita. Tiningnan namin ang lalaking pababa ng hagdan.

"Here comes the devil. Tsk." Suho said while looking at the vampire intently. Bakit ba hindi magkakasundo ang mga tao sa mansyon na'to? Yung totoo?

"I'm a vampire, not a devil. But I can be one if you insist." pabalang na sagot ni Gacrux.

"Gabi na, magpahinga na tayong lahat. Bukas na bukas din babalik tayo sa Haumea kahit na anong mangyari." Maligno declared kaya napatingin ako sakanya. He also looked at me and gave me an assuring look. That look made me feel at ease. Its as if the world can't beat me because I'm with him.

"But how?" Suho asked. 'Yon din ang gusto kong itanong but I just can't doubt Maligno. I trust him that much.

Maligno just gave Suho a smile as an answer kaya wala ng nagawa si Suho kundi maglakad patungo sa kwarto niya.

"Wait up!" pagpigil ko kay Suho kaya napatigil siya sa paglalakad.

"Anong nangyare sainyo nung naiwan ko kayo sa elevator?" tanong ko. Nag-iba ang timpla ng mukha ni Suho saka niya tiningnan si Maligno. Uhh?