SOM 2: Planet Of Magic

Chapter 30: Ending of Happily Ever After

Chapter 30: Ending of Happily Ever After

4 months later...

"Napakaganda ng gown na 'yan. It suits you well." Nakangiting saad ni Marius sa'kin nang isukat ko ang gown na inihanda ng mga bampira para sa kasal ko. It was a white off-shoulder ball gown with shining little diamonds in it.

Hindi ako kumibo at pinagmasdan lamang ang sarili ko sa napakalaking salamin. I can't see any emotions in my eyes.

Napagpasyahan namin na dito na lamang ganapin ang kasal dahil ayokong makita ng kingdom ko na ganito ang estado ko.

I never imagined myself to stand in an altar without Sync. I never imagined myself to exhange vows without Sync infront of me. He's my only king.

"Naayos na rin po ang imbitasyon mahal na prinsesa. May nais ka pa'bang idagdag?" Tanong ni Marius pero umiling ako. Iilang mahahalagang tao lamang ang inimbitahan ko sa Wizardouz Kingdom. Ayokong makita ng lahat ang kasalang ito.

"Xheila..." Gacrux entered the room then scanned me. Ni hindi ko siya tinapunan ng tingin.

"You're so beautiful, my queen." He said. Lumapit siya sa'kin at niyakap ako mula sa likuran pero agad ko iyong tinanggal.

"Stop acting as if we're a couple, Gacrux." I said which made him sigh.

"But we are, Xheila." He answered.

"My heart will never change. Tandaan mo 'yan. Lumabas ka'na, magpapalit ako." Utos ko sakanya. Lumabas agad si Marius samantalang siya ay nakatitig lamang sa'kin na tila nagsusumamo.

Inihirap niya ko sakanya saka tiningnan sa mata.

"You're now my queen, Xheila. You're mine." He gritted his teeth.

"Why are you doing this?" I asked. He just smiled.

"Because I like you. I want you more than anything in this world, Xheila." He confessed.

"Bakit ako pa? May mahal na'kong iba Gacx! Respect that, at least!" Tumataas na ang tono ng boses ko. Hindi ako makatagal ng ganito kalapit sakanya dahil pakiramdam ko ay pinagtataksilan ko si Sync. Oh, my poor Royal Wizard.

"Matagal na'kong nagpaparaya Xheila. Matagal na'kong naghihirap dahil nakikita kitang may kasamang iba! Ako naman! Let me be selfish this time!" Tumataas na rin ang tono ng boses niya. Nagtaka ako sa sinabi niya dahil kelan lang naman kami nagkakilala hindi ba?

"What are you talking about?" I asked pero hindi na siya sumagot. He just stared at me. Unti-unting lumalapit ang mukha niya sa'kin kaya bago pa man niya ako mahalikan ay iniwan ko na ang mukha ko. Pero hinabol niya iyon at hindi na ako nakapalag sa malakas niyang pwersa. He's kissing me, torridly. And with that, a tear escaped my eye.

Pinagdikit niya ang mga noo namin matapos niya akong halikan. He pecked again on my lips then walked through the door.

"Magbihis ka'na, it's almost time for lunch." He said then went out. I sighed. Simula nung dumating ako rito ay hindi na ako nakakakain ng maayos. I miss my wizards. I miss my home.

Hinubad ko na ang gown ko at humiga sa kama. I want to rest. I feel so tired even though I just did nothing today. I don't have the feeling of being productive.

"Kamusta na kaya ang academy? Malamang naayos na 'yun ngayon." Bulong ko saka tumingin sa bintana ko. Pumikit nalang ako at piniling matulog.

---

@Wizardouz Kingdom

Collette Delfrin's POV

"We should be getting our princess back now!" Pagmamaktol ko sakanila. Nakaupo kami ngayon sa office ng student council dito sa academy.