Forever EXIST? [ONGOING]

Chapter 5:

"Hindi ko alam sophia,hindi ko alam basta nawalan na siya ng oras sakin tapos nakalimutan niya ngang monthsarry namin ngayon eh pero inintindi ko uli miski yung bago tayo maghiwalay kumain? Inintindi ko kasi gusto ko maging understanding girlfriend tapos nung inaya kong magdate sabi niya may training sila kaya nga gulat na gulat akong makita si jc eh, ilang beses nabang nangyare yun? Yung sa sleep over sabi niya hindi pwede dahil sa punyet*ang training pero how come na si jc napapayag ko samantalang nasa iisang team lng sila? Pero pinalampas ko yun akala ko nang tatawagan ko siya ay aamin na siya pero dinagdagan niya lang ang kasinungalingan niya! Ang sakit! pero i need to be strong for our relationship" sagot ko sa kanya at tumayo para lumabas pero tinawag niya ko

"San ka pupunta?" Nagaalalang tanong niya

"Pupunta akong canteen dahil don niya ko pupuntahan hahahaha! Baka kasi maistorbo ko siya sa training niya ^____^" sabi ko at naglakad palabas pero sumunod padin sila sakin pagdating namin don wala padin siya, nagantay pa kami hangang sa makita ko siyang tumatakbo papalapit sakin kaya tumayo ako.

"Ang layo naman ata ng gym sa canteen at inabot ka pa nang siyam siyam?" Sarcastic kong tanong

"Hon ano ba? I'm tired okay? Let's go umuwi na tayo mabuti pinayagan ako ni coach" sabi niya at hahawakan sana niya ko pero umatras ako "hon"

"Bakit di ka papayagan ni coach? Eh kakausap ko palang kanina sa kanya sa gym eh" sabi ko sa kanya habang nakatingin kaya kitang kita kodin kung pano siya magulat "TELL ME! SAN KA NAPAGOD KUNG WALA KA NAMANG TRAINING NGAYON? NAPAGOD KABA KAKATAKBO PARA LANG MAIIWAS MOKO SA KATOTOHANAN HA? PUTCHA GABRIEL! WAG MO NANG SUBUKANG DAGDAGAN ANG KASINUNGALINGAN MO KASI LAHAT KAMI DITO GALING SA GYM, NASA GYM AKO HABANG KAUSAP MOKO! BAKIT GABRIEL HA? BAKIT?" SIGAW KO

"I'm sorry hon" tangging sagot niya

."SORRY? I DON'T YOUR APOLOGY! I NEED TO KNOW THE TRUTH! BAKIT KAILANGAN MONG MAGSINUNGALING? AYAW MONG MAKIPAGDATE? OKAY FINE BUT PLEASE WAG KANG MAGSINUNGALING SAKIN! LAHAT PINALAMPAS KO, LAHAT NANG SAKIT GABRIEL KAHIT YUNG PAGPASA MO NANG RESPONSIBILIDAD MO KAY TIMOTHY HINAYAAN KO KASI ANO? DAHIL MAHAL KITA! DAHIL GUSTO KONG IPAGMALAKI MO KO KUNG GANO AKO KA-UNDERSTANDING AT SUPPORTIVE PERO PUTCHA! NUNG MAG-TRY OUT KA SA BASKETBALL SINUPORTAHAN KITA, ANG SABI KO BAKA MAWALAN KA NG ORAS SAKIN BUT YOU PROMISED ME THAT YOU WON'T! NASAN NA YUNG PANGAKO MO? NASAN NA YUNG GABRIEL MARTINEZ NA KAHIT KAILAN HINDI NAGSINGUNGALING SAKIN?" Sigaw ko sa kanya habang umiiyak pero nakatingin lang siya sakin kahit ayokong tanungin pero siguro kailangan kong malaman. "H-ON! PLEASE THIS TIME TELL ME THE TRUTH? M-M-MAY IBA NABA? MAY M-AHAL KANA BANG IBA?"

"What are you talking about? So! Wala kang tiwala sakin kaya pinagdududahan moko? Ganon ha?" Sagot niya sakin

"I TRUST YOU! I ALWAYS TRUST YOU PERO ANONG NANGYAYARI SATIN? ALAM MO BANG ITO PALANG ANG UNANG AWAY NATIN NA GANITO KALALA KAYA PLEASE ANSWER ME!" Tanong ko sa kanya

"Kung may tiwala ka sakin hindi moko tatanungin ng ganyan! umuwi kana, uuwi nadin ako!" Sabi niya bago siya tumalikod sakin at don ko palang naramdaman ang paglambot ng mga tuhod ko mabuti nalang naging mabilis ang kilos ni timothy at nasalo ako tsaka inupo sa upuan don.

"Chloe! Shhhh! Stop crying please" sabi sakin ni sophia

"Alam mo ba sophia ngayon lang kami nag-away nang ganito, yung tinalikuran niya ko at hinayaan niyang may uuwi samin nang hindi kami nagkakaayos" malungkot kong kwento "nasan na yung boyfriend kong yun 'no? Tara uwi na tayo!" Sagot ko tsaka pinunasan ang mukha ko.

Hinatid nila ako hangang kwarto ako at ilang beses din nilang tinanung kong ayaw ko ba talagang mag-sleep over sila dito pero talagang matigas ang ulo ko kaya tinatanggihan ko sila. I want to be alone kaya hindi ako pumapayag.

"Sige na umuwi na kayo! Mag-ingat kayo ah?" Sagot ko pero nagdadalawang isip sila "don't worry i'll be fine"

Lumabas nadin sila kaya pintay ko yung lampshade ko at yumakap aa unan ko kahit ilang beses kong pigilan yung luha ko hindi ko padin magawa dahil patuloy padin itong tumutulo.

"Gabriel hindi mo ba ko itetext? Umaasa ako na aayusin mo pero ano na?" Kausap ko sa sarili ko at hindi ko namalayang nakatulog nako sa kakaiyak.

♥♥♥♥

Hi Guys! sa ngayon hangang dito at gagawin ko ang lahat para makapag-update :) I hope ipagpatuloy niyo lang ang pagsusubaybay at pagtyaga sa kwento ko :) Feel free to comment and Pleaaase Vote! Lablab ♥