Forever EXIST? [ONGOING]

Chapter 29

Chloe's POV

"Chloe anak okay ka lang ba?" Bungad sakin ni nay piling pagkagising ko

Inikot ko ang mata ko sa paligid hangang sa maalala kong nasa hospital nga pala ako

"Nay anong oras na po?" Tanong ko sa kanya

"9pm na nang gabi iha" sagot nito sakin "nagugutom kana ba? Wait lang inaayos kona saka binabalatan ko lang yung apple" sabi pa nito sakin

"Opo eh hehe. Nasan po pala si sophia?" Tanong ko pa

"Umuwi na sila iha" sagot nito sabay abot nang mga pagkain ko

Kain lang ako nang kain hangang sa matapos ako pero nakatingin lang sakin si nay piling at mahahalata mo sa kanya na malungkot siya

"Bakit po nay?" Tanong ko

"Dati inaalagaan lang kita at nilalagyan nang diaper pero ngayon kung ano-ano na ang naranasan mo" malungkot nitong sabi sakin kaya natawa lang ako sa kanya

Nagliligpit nang mga kalat at sofa si nay piling nang maalala ko kung kailan ako pwedeng lumabas dito dahil hindi ko kayang magtagal dito, mas nalulungkot lang ako at mas namimiss ko lang siya

"Nay kailan po ako pwedeng lumabas?" Magalang kong tanong

"Bukas nak madidischarge kana at susunduin tayo ni timothy dito" sabi nitp saka umupo sa tabi ko

"Nay kung mag-mamakaawa kaya ako kay cath at gabriel ay babalik kaya sakin si gabriel?" Nahihiya kong tanong

"Iha hindi mo kailangang gawin yan, ang pagmamahal ay hindi hinihingi kusang nararamdaman yan at dumadating" sabi nito sakin

"Pero nay mahal ko siya eh, m-mahal na mahal ko siya nay *huk*" Naiiyak kong sagot dito

"Akala ko ba nung nag-usap kayo bago kayo magbakasyon ay sinubukan mona siyang ipaglaban?" Tanong nitp sakin

"Opo nay" maikli kong sagot habang pinupunasan ang luha ko saka dinugtungan ang sinasai ko "pero sabi niya He likes me pero he loves cath eh"

"Ayun naman pala eh, so bakit kapa magmamakaawa iha? Nak sinubukan mong ayusin at ilaban ang karapatan mo sapat na yun para masabi mo sa sarili mong ginawa mona ang best mo." sabi nito

"Ganon pala talaga nay 'no? Kapag nagmahal ka makakagawa ka nang bagay na hindi mo aakalaing magagawa mo" malungkot kong tugon

"Bakit hindi ka nalang pumayag sa gusto ng ate mo, pumunta kang france iha? Alam kong miss na miss mo na ang pamilya mo" sabi nito sakin

"Nay ayokong iwan ka dito at mga kaibigan ko" sabi ko

"Iha maiintindihan ka nila kapag umalis ka nang bansa, pagisipan mo yan nang mabuti iha. Matulog kana para bumalik na ang lakas mo" sabi nito saka nagtungo sa sofa

Nakatingin lang ako sa cellphone ko habang nakahiga dahil hindi rin naman ako makatulog.

'Bakit lahat sila gusto nilang pumunta akong france? I miss my family so much but I can't friends here in the philipphines, I can't leave gabriel. Alam kong nagiging tanga ako kahit nasaktan na ako ay iniisip ko padin siya, wala eh. Mahal ko siya kahit nasasaktan nako mahal ko padin siya' bulong ko sa sarili ko

*toot*
~Hon~

Uhmm. Chloe I really wanted to talk to you. I hope you can give us a chance to talk?

Ayan ang laman nang message sakin ni Gabriel nang buksan ko ito kaya nireplyan ko ito

Reply:

Sige Let's meet tomorrow in our favorite restaurant. 10am in the morning

Sent

Tama bang makipagkita ako sa kanya? Paano ako makakatakas kela nay piling para makapunta don?

Hindi ko namalayang nakatulog nako sa kakaisip ko sa kung anong maaring mangyare sa mga actions ko.